حضرت معصومه سلام الله علیها: تفاوت میان نسخه‌ها
←سفر به ایران، ورود به قم و درگذشت: اصلاح نویسه‌های عربی/ افزودن نامه امام رضا به حضرت معصومه
Abbasahmadi (بحث | مشارکتها) |
Abbasahmadi (بحث | مشارکتها) (←سفر به ایران، ورود به قم و درگذشت: اصلاح نویسه‌های عربی/ افزودن نامه امام رضا به حضرت معصومه) |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
== سفر به ایران، ورود به قم و درگذشت== | == سفر به ایران، ورود به قم و درگذشت== | ||
برپایه کتاب [[تاریخ قم (کتاب)|تاریخ قم]]، حضرت معصومه در [[سال ۲۰۱ قمری]] برای دیدار برادرش [[امام رضا(ع)]] از [[مدینه]] راهی [[ایران]] شد که در آن زمان [[ولایتعهدی امام رضا علیه السلام|ولی‌عهد]] مأمون خلیفه [[عباسیان|عباسی]] بود و در [[خراسان]] سکونت | برپایه کتاب [[تاریخ قم (کتاب)|تاریخ قم]]، حضرت معصومه در [[سال ۲۰۱ قمری]] برای دیدار برادرش [[امام رضا(ع)]] از [[مدینه]] راهی [[ایران]] شد.<ref>قمی، تاریخ قم، توس، ص۲۱۳.</ref> بر اساس نقلی که [[باقرشریف قرشی|باقرشریف قَرَشی]] تاریخ‌پژوه شیعه، از کتاب «جوهرة الکلام فی مدح السادة الاعلام» آورده، دلیل مسافرت حضرت معصومه(س) به ایران نامه‌ای بود که امام رضا(ع) برای وی فرستاده بود و در آن از او خواسته بود به نزدش در خراسان برود.<ref>قرشی، حیاة الامام الرضا(ع)، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۳۵۱.</ref> در آن زمان [[ولایتعهدی امام رضا علیه السلام|ولی‌عهد]] مأمون خلیفه [[عباسیان|عباسی]] بود و در [[خراسان]] سکونت داشت. حضرت معصومه در میان راه بیمار شد و درگذشت.<ref>قمی، تاریخ قم، توس، ص۲۱۳.</ref> به باور [[سید جعفر مرتضی عاملی]]، حضرت معصومه(س) در [[ساوه]] مسموم و شهید شده است.<ref>عاملی، حیاة السیاسیة للامام رضا(ع)، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۴۲۸.</ref> | ||
درخصوص علت رفتن او به قم دو گزارش وجود دارد: طبق گزارش نخست، وی در ساوه بیمار شد و از همراهانش خواست او را به قم ببرند.<ref>قمی، تاریخ قم، توس، ص۲۱۳.</ref> بنابر گزارش دوم که نویسنده تاریخ قم آن را درست‌تر دانسته، خود قمی‌ها از او خواستند به قم برود.<ref>قمی، تاریخ قم، توس، ص۲۱۳.</ref> | درخصوص علت رفتن او به قم دو گزارش وجود دارد: طبق گزارش نخست، وی در ساوه بیمار شد و از همراهانش خواست او را به قم ببرند.<ref>قمی، تاریخ قم، توس، ص۲۱۳.</ref> بنابر گزارش دوم که نویسنده تاریخ قم آن را درست‌تر دانسته، خود قمی‌ها از او خواستند به قم برود.<ref>قمی، تاریخ قم، توس، ص۲۱۳.</ref> | ||