Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۹۶۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{درباره ۲|لقب سجاد|اطلاع از امام چهارم شیعیان |امام سجاد علیهالسلام| }} | {{درباره ۲|لقب سجاد|اطلاع از امام چهارم شیعیان |امام سجاد علیهالسلام| }} | ||
[[پرونده:قطعه خوشنویسی یا سجاد.jpg|بندانگشتی|270px|قطعه خوشنویسی «یا سجاد» (کتابت ۱۴۳۹ق)، به خط ثلث، اثر محمد المشرفاوی.<ref>«[https://www.pinterest.ch/pin/693272936366027976/ یا سجاد]»، صفحه محمد المشرفاوی در پینترس.</ref>]] | [[پرونده:قطعه خوشنویسی یا سجاد.jpg|بندانگشتی|270px|قطعه خوشنویسی «یا سجاد» (کتابت ۱۴۳۹ق)، به خط ثلث، اثر محمد المشرفاوی.<ref>«[https://www.pinterest.ch/pin/693272936366027976/ یا سجاد]»، صفحه محمد المشرفاوی در پینترس.</ref>]] | ||
'''سَجّاد''' به معنای بسیار سجدهکننده،<ref>خنجی، وسیلة الخادم، ۱۳۷۵ش، ص۱۸۲.</ref> از مشهورترین [[فهرست کنیهها و لقبهای امام سجاد(ع)|القاب امام زینالعابدین(ع)]] است.<ref> قرشی، حیاة الإمام زین العابدین(ع)، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۰.</ref> [[امام سجاد علیهالسلام|امام چهارم شیعیان]] را بهدلیل [[عبادت]] زیاد، نهایت دلدادگی به [[خدا]] و | '''سَجّاد''' به معنای بسیار سجدهکننده،<ref>خنجی، وسیلة الخادم، ۱۳۷۵ش، ص۱۸۲.</ref> از مشهورترین [[فهرست کنیهها و لقبهای امام سجاد(ع)|القاب امام زینالعابدین(ع)]] است.<ref> قرشی، حیاة الإمام زین العابدین(ع)، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۰.</ref> [[امام سجاد علیهالسلام|امام چهارم شیعیان]] را بهدلیل [[عبادت]] زیاد، نهایت دلدادگی به [[خدا]] و [[سجده|سجدههای]] فراوانش «سجاد» مینامیدند.<ref>قرشی، حیاة الامام زین العابدین(ع)، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۸و۴۰.</ref> | ||
بر اساس روایتی از [[امام محمد باقر علیهالسلام|امام محمد باقر(ع)]] در کتاب [[علل الشرائع (کتاب)|عِلل الشرایع]]، امام سجاد(ع) در این موارد سجده میکرد: یادآوری نعمتی از نعمتهای خدا، خواندن آیهای که در آن سجده بود، وقتی خدا بدی را از او دفع میکرد، وقتی خدا مکر مکرکنندهای را از او دور میکرد، پس از [[نماز]] و هنگامی که [[توفیق]] مییافت بین دو فرد [[اصلاح ذات البین|آشتی]] دهد.در تمام سجده گاه هاى بدنش اثر سجده بود و از همين رو سجّاد (بسيار سجده كننده) نام گرفت .<ref>صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۳۳.</ref> | بر اساس روایتی از [[امام محمد باقر علیهالسلام|امام محمد باقر(ع)]] در کتاب [[علل الشرائع (کتاب)|عِلل الشرایع]]، امام سجاد(ع) در این موارد سجده میکرد: یادآوری نعمتی از نعمتهای خدا، خواندن آیهای که در آن سجده بود، وقتی خدا بدی را از او دفع میکرد، وقتی خدا مکر مکرکنندهای را از او دور میکرد، پس از [[نماز]] و هنگامی که [[توفیق]] مییافت بین دو فرد [[اصلاح ذات البین|آشتی]] دهد.در تمام سجده گاه هاى بدنش اثر سجده بود و از همين رو سجّاد (بسيار سجده كننده) نام گرفت .<ref>صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۳۳.</ref> |