سجاد (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

سجاد (لقب) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۵ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۰

۴ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۵ مهٔ ۲۰۲۲

جز

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Roohish

Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor

۶٬۰۱۷

ویرایش

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 '''سَجّاد''' از مشهورترین [[القاب امام زین‌العابدین(ع)]] است<ref>قرشی، حیاة الإمام زین العابدین(ع)، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۰.</ref> و بسیار سجده‌کننده، معنا شده است.<ref>خنجی، وسیلة الخادم، ۱۳۷۵ش، ص۱۸۲.</ref> [[امام چهارم شیعیان]] را به‌دلیل [[عبادت]] زیاد، نهایت دلدادگی به خدا و کثرت [[سجده|سجده‌هایش]] «سجاد» می‌نامیدند، به‌گونه‌ای که سجده‌های او برای خدا بیشتر از همه مردم بود.<ref>قرشی، حیاة الامام زین العابدین(ع)، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۸و۴۰.</ref>
-در کتاب [[علل الشرایع]]، روایتی از [[امام محمد باقر(ع)]] آمده است که پدرم علی بن الحسین هرگز یاد نکرد نعمتی از خدا را مگر آنکه برای شکر آن نعمت سجده کرد، و نخواند آیه‌ای از کتاب خدا که در آن سجده باشد مگر آنکه سجده می‌کرد، و هرگاه حق‌تعالی از او بدی را دفع می‌کرد که از آن در بیم بود، یا مکر مکر‌کننده‌ای را از او می‌گردانید سجده می‌کرد، و هرگاه از [[نماز]] فارغ می‌شد سجده می‌کرد، و هرگاه توفیق می‌یافت که میان دو کس [[اصلاح ذات‌البین|اصلاح]] کند، برای [[شکر]] آن سجده می‌کرد، و اثر سجده در [[مواضع سجود]] او مشخص بود، به این سبب او را سجاد می‌گفتند.<ref>صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۳۳.</ref>
+در کتاب [[علل الشرایع]]، روایتی از [[امام محمد باقر(ع)]] آمده است که پدرم علی بن الحسین هرگز یاد نکرد نعمتی از خدا را مگر آنکه برای شکر آن نعمت سجده کرد، و نخواند آیه‌ای از [[کتاب خدا]] که در آن سجده باشد مگر آنکه سجده می‌کرد، و هرگاه حق‌تعالی از او بدی را دفع می‌کرد که از آن در بیم بود، یا مکر مکر‌کننده‌ای را از او می‌گردانید سجده می‌کرد، و هرگاه از [[نماز]] فارغ می‌شد سجده می‌کرد، و هرگاه توفیق می‌یافت که میان دو کس [[اصلاح ذات‌البین|اصلاح]] کند، برای [[شکر]] آن سجده می‌کرد، و اثر سجده در [[مواضع سجود]] او مشخص بود، به این سبب او را سجاد می‌گفتند.<ref>صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۳۳.</ref>
 [[ابن حماد]] شاعر شیعه قرن چهارم هجری درباره عبادت و سجده‌های فراوان امام سجاد(ع) این‌گونه سروده است: