منتظر (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
اصلاح جزئی
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) (ویکی‌سازی) |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) جز (اصلاح جزئی) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{درباره ۲|لقب امام مهدی(ع)|آشنایی با شخصیت امام(ع)، مدخل|امام مهدی علیه‌السلام|}} | {{درباره ۲|لقب امام مهدی(ع)|آشنایی با شخصیت امام(ع)، مدخل|امام مهدی علیه‌السلام|}} | ||
'''مُنْتَظَر''' از [[القاب امام مهدی(ع)]]<ref>شبلنجی، نور الابصار، ص۳۴۲.</ref> به‌معنای کسی است که مردم انتظار آمدنش را می‌کشند.<ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۱۹۷۹.</ref> این لقب در [[مفاتیح الجنان]] به‌نقل از [[سید بن طاووس]] و در یکی از زیارات [[امام زمان(ع)]] مورد استفاده قرار گرفته است: «السَّلَامُ عَلَی الْقَائِمِ الْمُنْتَظَر».<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۷۹ش، ص۵۳۰.</ref> | '''مُنْتَظَر''' از [[القاب امام مهدی(ع)]]<ref>شبلنجی، نور الابصار، قم، ص۳۴۲.</ref> به‌معنای کسی است که مردم انتظار آمدنش را می‌کشند.<ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۱۹۷۹.</ref> این لقب در [[مفاتیح الجنان]] به‌نقل از [[سید بن طاووس]] و در یکی از زیارات [[امام زمان(ع)]] مورد استفاده قرار گرفته است: «السَّلَامُ عَلَی الْقَائِمِ الْمُنْتَظَر».<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۷۹ش، ص۵۳۰.</ref> | ||
در روایتی، دلیل نامگذاری امام زمان به لقب «منتظَر» از [[امام جواد(ع)]] پرسیده شده است: چرا او (امام دوازدهم) را منتظَر می‌گویند؟ امام نهم در پاسخ فرمود: زیرا او برای مدتی طولانی [[غیبت امام زمان|غیبت]] می‌نماید و علاقمندان منتظر [[ظهور امام زمان(عج)|ظهورش]] خواهند بود و آنها که تردید دارند انکار می‌کنند و مخالفانْ آن را به تمسخر می‌گیرند. کسانی که وقت [[ظهور]] را تعیین می‌کنند بسیارند و آنان که در این‌باره شتاب می‌ورزند، به‌هلاکت می‌رسند و آنها که در مقام تسلیم هستند رستگار می‌شوند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۳۶۳ش، ج۵۱، ص۳۰.</ref> | در روایتی، دلیل نامگذاری امام زمان به لقب «منتظَر» از [[امام جواد(ع)]] پرسیده شده است: چرا او (امام دوازدهم) را منتظَر می‌گویند؟ امام نهم در پاسخ فرمود: زیرا او برای مدتی طولانی [[غیبت امام زمان|غیبت]] می‌نماید و علاقمندان منتظر [[ظهور امام زمان(عج)|ظهورش]] خواهند بود و آنها که تردید دارند انکار می‌کنند و مخالفانْ آن را به تمسخر می‌گیرند. کسانی که وقت [[ظهور]] را تعیین می‌کنند بسیارند و آنان که در این‌باره شتاب می‌ورزند، به‌هلاکت می‌رسند و آنها که در مقام تسلیم هستند رستگار می‌شوند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۳۶۳ش، ج۵۱، ص۳۰.</ref> | ||