آیه خاتمیت: تفاوت میان نسخه‌ها

در ابتدای آیه، وجود فرزند نسبی برای پیامبر، انکار شده و در ادامه به خاتمیت او اشاره می‌کند. برخی از مفسران در مورد ارتباط صدر و ذیل آیه معتقدند که خداوند پس از قطع ارتباط نسبی پیامبر با دیگران به ارتباط معنوی او با همه مؤمنان در قالب رسالت و خاتمیت اشاره می‌کند. و از مخاطبان می خواهد تا پیامبر را به خاطر جایگاه رسالت و رهبری او اطاعت کنند.

کسانی با تکیه بر تفاوت معنایی نبی و رسول گفته‌اند در این آیه تنها به ختم نبوت اشاره شده نه ختم رسالت. پس امکان دارد که بعد از حضرت محمد(ص) رسول دیگری بیاید. مفسران در پاسخ به این ابهام، گفته‌اند مفهوم نبی شامل رسول هم‌ می‌شود یعنی هر رسولی نبی هم هست، بنابر این با ختم نبوت، رسالت نیز ختم خواهد شد.

[[آیه]] چهلم [[سوره احزاب]]، آیه خاتمیت نبوت یا آیه خاتم نامیده شده است.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۸۹.</ref> این آیه که روشن‌ترین دلیل بر [[خاتمیت]] پیامبر اسلام(ص) دانسته شده<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۷، ص۳۷۵.</ref> به یکی از فضایل اختصاصی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] که همان ختم نبوت و رسالت به وسیله ایشان است، اشاره دارد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص: ۵۶۷؛ مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۶، ص۲۲۶.</ref>  

خاتمیت نبوت پیامبر اسلام مورد اتفاق [[مسلمان|مسلمانان]] بوده<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۶، ص۲۲۵.</ref> و آن را از ضروریات دین [[اسلام]] دانسته‌اند.<ref>علامه حلی، واجب‌الاعتقاد، ۱۳۷۴ش، ص۵۲؛ سبحانی، «خاتمیت و مرجعیت علمی امامان معصوم»، ص۵۹؛ مصباح، راهنماشناسی، ۱۳۷۶ش، ص۱۷۷؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۷، ص۳۴۱.</ref> این آیه تنها آیه‌ای دانسته شده که هم نام و هم رسالت پیامبر خدا(ص) را در قالب دو عنوان در خود جای داده است.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۷، ص۳۷۵.</ref>