شاه محمد خدابنده صفوی: تفاوت میان نسخه‌ها

| پس از  = [[شاه اسماعیل دوم]]

}}

'''محمد خدابنده''' (۹۳۸-۱۰۰۴ق)، چهارمین پادشاه [[صفویه|صفوی]] و پسر بزرگ [[شاه طهماسب اول]] که به مدت ۹ سال بر [[ایران]] حکومت کرد اما حاکمیت او از اقتدار لازم برخوردار نبود و قدرت بیشتر در دست اطرافیان قرار داشت. با توجه به اوضاع آشفته کشور در دوره حاکمیت خدابنده، عثمانیان از مغرب و [[ازبکان]] از مشرق، به ترتیب به [[آذربایجان (منطقه)|آذربایجان]] و [[خراسان]] هجوم بردند. وی در پی بیماری در ۱۰۰۴ق در [[قزوین]] درگذشت و در [[کربلا]] به خاک سپرده شد.

[[شاه محمد خدابنده صفوی|محمد خدابنده]] یا سلطان محمد صفوی در ۹۳۸ قمری متولد شد. مادرش [[سلطانم]]، دختر [[موسی سلطان موصلوی ترکمان]] (از امیران بزرگ [[بایندریه]]) بود. محمد از کودکی به [[خدابنده]] ملقب شد. هنگامی که شش ساله بود، شاه طهماسب حکومت [[خراسان]] را به او داد و [[محمدخان شرف الدین اغلی تکلو]] را با منصب [[امیرالامرایی]] و همچنین به عنوان [[لله]] خدابنده راهی خراسان کرد.<ref> اسکندرمنشی، نقاوة الآثار فی ذکر الاخیار، ج۱، ص۱۲۵</ref> خدابنده تا ۲۶ سالگی در [[هرات]] بود.

== همسر و فرزندان ==

خدابنده در ۹۷۳ق با [[خیرالنساءبیگم]] ملقب به [[مهدعلیا]]، در [[قزوین]] ازدواج کرد.<ref> روملو، احسن التواریخ، ج۱۲، ص۵۵۲، ۶۴۸ـ۶۴۹؛ نویدی، تکملةالاخبار، ص۱۱۱، ۱۲۸؛ اسکندرمنشی، نقاوة الآثار فی ذکر الاخیار، ج۱، ص۱۲۵ـ ۱۲۶.</ref>

* منبع مقاله: [http://rch.ac.ir/article/Details?id=8460 دانشنامه جهان اسلام]

{{الگو:شاهان ایران از صفویه تا پهلوی}}

[[رده:شاهان صفوی]]