confirmed، protected، templateeditor
۱٬۸۸۹
ویرایش
(←حجاب کنیز: اصلاح نویسههای عربی) |
(←احکام: اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح نویسههای عربی) |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
کنیزان از دو راه به جامعه اسلامی وارد میشدند؛ برخی در میدان جنگ شرکت کرده و اسیر میشدند<ref>گرامی، نگاهی به بردگی، ۱۳۸۵ش، ص۴۳.</ref> و بعضی دیگر زنانی بودند که قبلا در جامعه غیر اسلامی اسیر شده و بردهفروشها آنها را به جامعه اسلامی آورده و میفروختند.<ref>حسینی طباطبائی، بردگی از دیدگاه اسلام، ۱۳۷۲ش، ص۱۴.</ref> | کنیزان از دو راه به جامعه اسلامی وارد میشدند؛ برخی در میدان جنگ شرکت کرده و اسیر میشدند<ref>گرامی، نگاهی به بردگی، ۱۳۸۵ش، ص۴۳.</ref> و بعضی دیگر زنانی بودند که قبلا در جامعه غیر اسلامی اسیر شده و بردهفروشها آنها را به جامعه اسلامی آورده و میفروختند.<ref>حسینی طباطبائی، بردگی از دیدگاه اسلام، ۱۳۷۲ش، ص۱۴.</ref> | ||
==احکام== | ==احکام== | ||
بهرهمندی جنسی مالک از کنیز در اسلام تابع قوانین، احکام، شرایط و آداب فقهی، حقوقی و اخلاقی خاصی است که رعایت آنها لازم و واجب است و این مسأله به تفصیل در ابواب کتب فقهی (مانند باب نکاح) مطرح | بهرهمندی جنسی مالک از کنیز در اسلام تابع قوانین، احکام، شرایط و آداب فقهی، حقوقی و اخلاقی خاصی است که رعایت آنها لازم و واجب است و این مسأله به تفصیل در ابواب کتب فقهی (مانند باب نکاح) مطرح شدهاست.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۰، ص۲۸۴-۲۹۲.</ref> همچنین احکام بردگان(زن و مرد) در برخی مباحث فقهی آمدهاست مانند [[نذر|کفاره نذری]] که به آن نذر عمل نشده<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۳۷۴ش، ج۱۰، ص۳۷۸.</ref> و یا [[کفاره قسم]].<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۳۷۴ش، ج۳۳، ص۱۷۸.</ref> برخی احکام مختص به کنیز و مسئله [[ام ولد]] نیز عبارت است از: | ||
*فروختن ام ولد یا هبه کردن آن به دیگری [[مباح|جایز]] نیست.<ref>علامه حلی، تحریر الأحکام الشرعیة، ۱۴۲۰ق، ج۴، ص۲۸۷؛ شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۶، ص۳۷۲؛ نجفی، جواهر | *اگر مالک، کنیز را به ازدواج شخصِ دیگری درآورد اما بعد از مدتی طلاق بگیرد، پس از سپری شدن مدّت زمان عده طلاق با شوهرش، آن کنیز دوباره بر مالکش حلال میشود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۰، ص۲۸۴.</ref> | ||
*ام ولد تا زمان مرگ مالک | *فروختن ام ولد یا هبه کردن آن به دیگری [[مباح|جایز]] نیست.<ref>علامه حلی، تحریر الأحکام الشرعیة، ۱۴۲۰ق، ج۴، ص۲۸۷؛ شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۶، ص۳۷۲؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۲، ص۳۷۳ و ج۳۴، ص۳۷۸.</ref> | ||
*ام ولد تا زمان مرگ مالک بردهاست و پس از مرگ مالک از سهم ارث فرزند خود آزاد میگردد.<ref>طوسی، المبسوط، المکتبه المرتضویه، ج۶، ص۱۸۶؛ علامه حلی، تحریر الأحکام الشرعیة، ۱۴۲۰ق، ج۴، ص۲۸۵؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۴، ص۳۷۷.</ref> | |||
*ام ولد به صورت مستقیم از مولا ارث نمیبرد<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۹، ص۶۱.</ref> اما مالک میتواند برای ام ولد مالی را وصیت کند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۴، ص۳۸۲.</ref> | *ام ولد به صورت مستقیم از مولا ارث نمیبرد<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۹، ص۶۱.</ref> اما مالک میتواند برای ام ولد مالی را وصیت کند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۴، ص۳۸۲.</ref> | ||