Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۰۰
ویرایش
جز (تمیز کاری) |
جز (←لقب امام حسین) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ثارُ اللَّه''' به معنای خون خدا، از القاب [[امام حسین(ع)]] است. در [[زیارت عاشورا]] به وی با این عنوان درود فرستاده شده است. تفسیرهای مختلفی از ثار الله بیان شده است؛ ازجمله آنکه [[خداوند]]، خود انتقامگیرنده خون امام حسین است؛ همچنین کسی که در راه خدا خونخواهی کرده است. | '''ثارُ اللَّه''' به معنای خون خدا، از القاب [[امام حسین(ع)]] است. در [[زیارت عاشورا]] به وی با این عنوان درود فرستاده شده است. تفسیرهای مختلفی از ثار الله بیان شده است؛ ازجمله آنکه [[خداوند]]، خود انتقامگیرنده خون امام حسین است؛ همچنین کسی که در راه خدا خونخواهی کرده است. | ||
== لقب امام حسین == | == لقب امام حسین(ع) == | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان = فرازی از زیارت عاشورا: | نقلقول = السَّلاَمُ عَلَیكَ یا ثَارَ اللهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ<ref>ابن قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ص۱۷۶.</ref>{{سخ}}سلام بر تو ای خون خدا و پسر خون خدا.}} | {{جعبه نقل قول| عنوان = فرازی از زیارت عاشورا: | نقلقول = السَّلاَمُ عَلَیكَ یا ثَارَ اللهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ<ref>ابن قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ص۱۷۶.</ref>{{سخ}}سلام بر تو ای خون خدا و پسر خون خدا.}} | ||
ثارالله از القاب [[امام حسین(ع)]] است. در برخی از متون روایی از جمله [[زیارت عاشورا]] بر امام حسین،ِ به عنوان ثارالله و پسر ثارالله درود فرستاده شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به، ابن قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ص۱۷۶، ۱۹۵، ۱۹۶، ۱۹۹؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۵۷۶.</ref> به گفته [[علامه مجلسی]] در برخی از نسخههای [[الکافی (کتاب)|کتاب الکافی]]<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۵۷۶.</ref> ثائرالله به کار رفته است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۸، ص۱۵۴-۱۵۵.</ref> | ثارالله از القاب [[امام حسین(ع)]] است. در برخی از متون روایی از جمله [[زیارت عاشورا]] بر امام حسین،ِ به عنوان ثارالله و پسر ثارالله درود فرستاده شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به، ابن قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ص۱۷۶، ۱۹۵، ۱۹۶، ۱۹۹؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۵۷۶.</ref> به گفته [[علامه مجلسی]] در برخی از نسخههای [[الکافی (کتاب)|کتاب الکافی]]<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۵۷۶.</ref> ثائرالله به کار رفته است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۸، ص۱۵۴-۱۵۵.</ref> |