پرش به محتوا

پرسش:آیا پیامبر(ص) تلاشی در تعلیم زنان داشته است؟: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Pourghorbani
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
برخی زنان در زمان [[پیامبر(ص)]] با سواد بودند و پیامبر به آنها دستور می‌داد تا به دیگر زنان نیز آموزش دهند.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، مکتبة النهضة المصریه، ج۳، ص۵۸۰. </ref> بلاذری از تاریخ نگاران قرن سوم در کتاب فتوح البلدان نقل می‌کند که هنگام ظهور اسلام در [[مکه]] تنها هفده نفر با سواد بودند که پنج نفر از آن‌ها زن بودند. او [[حفصه|حَفْصه]] (همسر پیامبر اکرم)، ام‌کلثوم دختر عُقْبه، عایشه دختر سَعد، کریمه دختر مقداد، شفاء دختر عَدَویه، را از زنان باسواد مسلمان نام می‌برد.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، مکتبة النهضة المصریه، ج۳، ص۵۸۰.</ref>
برخی زنان در زمان [[پیامبر(ص)]] با سواد بودند و پیامبر به آنها دستور می‌داد تا به دیگر زنان نیز آموزش دهند.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، مکتبة النهضة المصریه، ج۳، ص۵۸۰. </ref> بلاذری از تاریخ‌نگاران قرن سوم در کتاب فتوح البلدان نقل می‌کند که هنگام ظهور اسلام در [[مکه]] تنها هفده نفر با‌سواد بودند که پنج نفر از آن‌ها زن بودند. او [[حفصه|حَفْصه]] (همسر پیامبر اکرم)، ام‌کلثوم دختر عُقْبه، عایشه دختر سَعد، کریمه دختر مقداد، شفاء دختر عَدَویه، را از زنان باسواد مسلمان نام می‌برد.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، مکتبة النهضة المصریه، ج۳، ص۵۸۰.</ref>
 
 
بلاذری پس از شمردن اسامی آن‌ها می‌گوید شفاء دختر عَدَویه زن [[قریش|قرشی]] است که در [[دوره جاهلیت]] پیش از ظهور اسلام خواندن و نوشتن می‌دانست. این زن مسلمان شده و از مهاجران اولیه و از زنان فاضله به شمار می‌رود.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، مکتبة النهضة المصریه، ج۳، ص۵۸۰؛ ابن‌حجر عسقلانی، الاصابه فی تمییز الصحابه، کتاب النساءات، ۱۴۱۵ق، ص۶۱۹؛
ابن‌سعد، الطبقات الکبری، دارصادر، ج‏۸، ص۱۹۶. </ref>


بلاذری پس از شمردن اسامی آن‌ها می‌گوید شفاء دختر عَدَویه زن [[قریش|قرشی]] است که در [[دوره جاهلیت]] پیش از ظهور اسلام خواندن و نوشتن می‌دانست. این زن مسلمان شده و از مهاجران اولیه و از زنان فاضله به شمار می‌رود.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، مکتبة النهضة المصریه، ج۳، ص۵۸۰؛ ابن‌حجر عسقلانی، الاصابه فی تمییز الصحابه، کتاب النساءات، ۱۴۱۵ق، ص۶۱۹؛ ابن‌سعد، الطبقات الکبری، دارصادر، ج‏۸، ص۱۹۶. </ref>


به گفته بلاذری این زن همان است که با دستور [[پیامبر(ص)]] به حفصه همسر پیامبر خواندن و نوشتن آموخت.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، مکتبة النهضة المصریه، ج۳، ص۵۸۰. </ref>  به همین خاطر حفصه را جزء دارندگان‏ [[مصحف|مصاحف]] آورده‌اند.<ref>رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۴۶ش، ص۳۸۵.</ref>
به گفته بلاذری این زن همان است که با دستور [[پیامبر(ص)]] به حفصه همسر پیامبر خواندن و نوشتن آموخت.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، مکتبة النهضة المصریه، ج۳، ص۵۸۰. </ref>  به همین خاطر حفصه را جزء دارندگان‏ [[مصحف|مصاحف]] آورده‌اند.<ref>رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۴۶ش، ص۳۸۵.</ref>


بخاری از محدثان معتبر [[اهل‌سنت]] در قرن سوم نقل کرده است که زنان از پیامبر خواستند وقت بیشتری را برای آموزش آن‌ها قرار دهد. پیامبر درخواست زنان را پذیرفت و روزی را برای آموزش و وعظ آن‌ها اختصاص داد.<ref>بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج‏۱، ص۳۰.</ref>
برخی پژوهشگران بیان می‌کنند که دختر پیامبر اکرم(ص) و [[همسران پیامبر(ص)|همسران او]] در زمان حیات و پس از رحلت او مرجع در مسائل دینی و فقهی بودند و خانه هر یک از آن‌ها مانند مدرسه‌ای بود که دوستداران دانش و حدیث در آن جمع می‌شدند و به فراگرفتن احکام شریعت و انواع دانش و حکمت مشغول می‌شدند.<ref>الصعیدی، فی میدان الاجتهاد، ۱۳۵۴ق، ص۳۴-۳۵.</ref>


به گفته برخی محققان، بزرگان [[صحابه]] بسیاری مسائل دقیق و مهم را از [[زنان پیامبر(ص)]] می‌پرسیدند.<ref>افغانی، الاسلام والمراة، ۱۳۴۶ق، ص۱۰۲.</ref> آن‌ها معتقدند زن در روزگار پیامبر و صدر اسلام از مصادر دانش و مورد تایید دین و پذیرش جامعه بود.<ref>الصعیدی، فی میدان الاجتهاد، ۱۳۵۴ق، ص۳۴-۳۵.</ref>
بخاری از [[محدثان]] [[اهل‌سنت]] در قرن سوم نقل کرده است که زنان، از پیامبر خواستند وقت بیشتری را برای آموزش آن‌ها قرار دهد. پیامبر درخواست زنان را پذیرفت و روزی را برای آموزش و وعظ آن‌ها اختصاص داد.<ref>بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج‏۱، ص۳۰.</ref>


ذهبی از مورخان [[اهل‌سنت]] در قرن هشتم در کتاب میزان الاعتدال فی نقدالرجال که آن را به نقد راویان حدیث و میزان صداقت و جایگاه علمی آن‌ها اختصاص داده، در باب زنان [[محدث]] می‌گوید: من از بین زنان محدث کسی را نمی‌شناسم که در این زمینه متهم و متروک شده باشد.<ref>ذهبی، میزان الاعتدال فی نقد الرجال، ۱۳۸۲ق، ج‏۳، ص۳۹۵.</ref>
برخی پژوهشگران بیان می‌کنند که [[حضرت فاطمه(س)]] و [[همسران پیامبر(ص)|همسران او]] در زمان حیات و پس از رحلت او مرجع در مسائل دینی و فقهی بودند.<ref> العاملی، ماساة الزهراء، ص۵۳؛ الصعیدی، فی میدان الاجتهاد، ۱۳۵۴ق، ص۳۴-۳۵.</ref> به گفته برخی محققان، بزرگان [[صحابه]] مسائل زیادی را از [[زنان پیامبر(ص)]] می‌پرسیدند.<ref>افغانی، الاسلام والمراة، ۱۳۴۶ق، ص۱۰۲.</ref>


ابن‌حجر عسقلانی از مورخان قرن نهم در کتاب الاصابه تعداد ۱۵۵۲ نفر<ref>ابن‌حجر عسقلانی، الاصابه فی تمییز الصحابه، ۱۴۱۵ق، ج‏۵، ص ۲۱۹-۴۸۳.</ref> و ابن‌اثیر در کتاب اسدالغابه بیش از هزار نفر از زنان صحابه رسول خدا را نام می‌برند، که از مصادر [[فقه]]، [[حدیث]]، [[تفسیر]]، تاریخ و [[سیره]] ‏بودند.<ref>ابن‌اثیر، اسدالغابه، ۱۴۱۵ق، ج‏۵، ص۳۸۹ تا آخر.</ref>


ابن‌حجر عسقلانی از مورخان قرن نهم در کتاب الاصابه تعداد ۱۵۵۲ نفر<ref>ابن‌حجر عسقلانی، الاصابه فی تمییز الصحابه، ۱۴۱۵ق، ج‏۵، ص ۲۱۹-۴۸۳.</ref> و ابن‌اثیر در کتاب اسدالغابه بیش از هزار نفر از زنان صحابه رسول خدا را نام می‌برند، که از مصادر [[فقه]]، [[حدیث]]، [[تفسیر]]، تاریخ و
[[سیره]] ‏بودند.<ref>ابن‌اثیر، اسدالغابه، ۱۴۱۵ق، ج‏۵، ص۳۸۹ تا آخر.</ref>


در برخی احادیث از [[پیامبر اکرم(ص)]] نقل شده است که او از آموزش نوشتن به زنان نهی می‌کند


==پانویس==
==پانویس==
خط ۳۱: خط ۳۳:
*ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال فی نقد الرجال، بیروت، دارالمعرفة للطباعة و النشر، ۱۳۸۲ق.  
*ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال فی نقد الرجال، بیروت، دارالمعرفة للطباعة و النشر، ۱۳۸۲ق.  
*رامیار، محمود، تاریخ قرآن، تهران، شرکت سهامی نشر اندیشه، ۱۳۴۶ش.
*رامیار، محمود، تاریخ قرآن، تهران، شرکت سهامی نشر اندیشه، ۱۳۴۶ش.
*عاملی، سید جعفر مرتضی، مأساة الزهراء علیها السلام‏، بیروت، دار السیرة، ۱۴۱۸ق.
{{پایان}}
{{پایان}}
{{ناوبری پرسش‌ها}}
{{ناوبری پرسش‌ها}}


[[رده:پرسش‌ها]]
[[رده:پرسش‌ها]]
کاربر ناشناس