کاربر ناشناس
پرسش:آیا پیامبر(ص) برخی همسرانش را طلاق داد؟: تفاوت میان نسخه‌ها
پرسش:آیا پیامبر(ص) برخی همسرانش را طلاق داد؟ (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۷
، ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲بدون خلاصۀ ویرایش
imported>E.ahmadi جز (اصلاح ارقام) |
imported>E.ahmadi جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
مورخان گزارش‌هایی از طلاق برخی [[همسران پیامبر]] نقل کرده‌اند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، دار صادر، ج۸، ص۱۴۱.</ref> [[سید جعفر مرتضی عاملی]] معتقد است [[حفصه]] برای دومین بار توسط [[پیامبر(ص)]] طلاق داده شد.<ref>مرتضی العاملی، الصحیح من سیرة النبی، ۱۴۲۶ق، ج۶، ص۲۰۴.</ref> برخی نقل‌ها به ازدواج مجدد پیامبر(ص) در اواخر عمرش اشاره دارند که به طلاق منجر شده است. برخی پژوهشگران این گزارش‌ها را مغایر با آیه ۵۲ از سوره احزاب دانسته‌اند که در آن خداوند پیامبر(ص) را در سال‌های آخر عمرش از ازدواج مجدد منع کرده بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص۳۹۱.</ref> | مورخان گزارش‌هایی از طلاق برخی [[همسران پیامبر]] نقل کرده‌اند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، دار صادر، ج۸، ص۱۴۱.</ref> [[سید جعفر مرتضی عاملی]] معتقد است [[حفصه]] برای دومین بار توسط [[پیامبر(ص)]] طلاق داده شد.<ref>مرتضی العاملی، الصحیح من سیرة النبی، ۱۴۲۶ق، ج۶، ص۲۰۴.</ref> برخی نقل‌ها به ازدواج مجدد پیامبر(ص) در اواخر عمرش اشاره دارند که به طلاق منجر شده است. برخی پژوهشگران این گزارش‌ها را مغایر با آیه ۵۲ از سوره احزاب دانسته‌اند که در آن خداوند پیامبر(ص) را در سال‌های آخر عمرش از ازدواج مجدد منع کرده بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص۳۹۱.</ref> | ||
حکم آیات طلاق در [[قرآن]] همانطور که به هنگام ضرورت به [[مسلمانان]] اجازه می‌دهد تا همسرشان را طلاق دهند، شامل پیامبر اکرم(ص) نیز می‌شود و برای او هم جایز است. طبق نقل مورخان، پیامبر(ص) برخی زنان را که با او سازش نداشته یا به زندگی با او راضی نبودند [[طلاق]] داده است. حتی برخی زنان را به درخواست خودشان و یا به‌خاطر خطایی که مرتکب شده‌اند، طلاق داده است. البته این گزارش‌ها متعدد بوده و نقدهایی بر آن وارد کرده‌اند. | حکم آیات طلاق در [[قرآن]] همانطور که به هنگام ضرورت به [[مسلمانان]] اجازه می‌دهد تا همسرشان را طلاق دهند، شامل پیامبر اکرم(ص) نیز می‌شود و برای او هم جایز است. طبق نقل مورخان، پیامبر(ص) برخی زنان را که با او سازش نداشته یا به زندگی با او راضی نبودند [[طلاق]] داده است.<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، دار صادر، ج۸، ص۱۳۰.</ref> حتی برخی زنان را به درخواست خودشان و یا به‌خاطر خطایی که مرتکب شده‌اند، طلاق داده است. البته این گزارش‌ها متعدد بوده و نقدهایی بر آن وارد کرده‌اند.{{مدرک}} | ||
* ابن‌سعد(۲۳۰ق) در الطبقات الکبری آورده است که پیامبر(ص) [[حفصه بنت عمر]]، را طلاق داد.<ref> ابن‌سعد، طبقات الکبری، دار صادر، ج۸، ص۸۴؛ ایوب، زوجات النبی، ۱۴۱۷ق، ص۵۴.</ref> طبرانی از عالمان قرن چهارم [[اهل‌سنت]] می‌گوید پس از تصمیم پیامبر به طلاق، جبرئیل او را منصرف کرد.<ref>بلاذری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۵۹؛ طبرانی، معجم کبیر، مکتبه ابن تیمیه، ج۲۳، ص۱۸۸.</ref> [[سید جعفر مرتضی]] محقق معاصر شیعه معتقد است پیامبر(ص) برای بار دوم می‌خواست حفصه را طلاق دهد اما با واسطه شدن [[عمر بن خطاب]] منصرف شد.<ref>مرتضی العاملی، الصحیح من سیرة النبی، ۱۴۲۶ق، ج۶، ص۲۰۴.</ref> | * ابن‌سعد(۲۳۰ق) در الطبقات الکبری آورده است که پیامبر(ص) [[حفصه بنت عمر]]، را طلاق داد.<ref> ابن‌سعد، طبقات الکبری، دار صادر، ج۸، ص۸۴؛ ایوب، زوجات النبی، ۱۴۱۷ق، ص۵۴.</ref> طبرانی از عالمان قرن چهارم [[اهل‌سنت]] می‌گوید پس از تصمیم پیامبر به طلاق، جبرئیل او را منصرف کرد.<ref>بلاذری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۵۹؛ طبرانی، معجم کبیر، مکتبه ابن تیمیه، ج۲۳، ص۱۸۸.</ref> [[سید جعفر مرتضی]] محقق معاصر شیعه معتقد است پیامبر(ص) برای بار دوم می‌خواست حفصه را طلاق دهد اما با واسطه شدن [[عمر بن خطاب]] منصرف شد.<ref>مرتضی العاملی، الصحیح من سیرة النبی، ۱۴۲۶ق، ج۶، ص۲۰۴.</ref> | ||
* به نقل بلاذری(۲۷۹ق)، ملیکه بنت کعب(الکنانیة) بعد از کشته شدن پدرش توسط مسلمانان در [[فتح مکه]]، به عقد پیامبر(ص) در آمد. [[عایشه]] به او گفت حیا نمی‌کنی که با قاتل پدرت ازدواج کرده‌ای. ملیکه با شنیدن این حرف، پشیمان شد و پیامبر(ص) او را طلاق داد.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۵۸.</ref> و با وساطت خویشان ملیکه باز هم پیامبر حاضر به رجوع نشد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، دار صادر، ج۸، ص۱۴۸.</ref> واقدی مورخ قرن سوم اهل‌سنت معتقد است که همه بزرگان بر این مساله اتفاق نظر دارند که پیامبر(ص) با قبیله کنانه وصلت نکرده است.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۵۹.</ref> | * به نقل بلاذری(۲۷۹ق)، ملیکه بنت کعب(الکنانیة) بعد از کشته شدن پدرش توسط مسلمانان در [[فتح مکه]]، به عقد پیامبر(ص) در آمد. [[عایشه]] به او گفت حیا نمی‌کنی که با قاتل پدرت ازدواج کرده‌ای. ملیکه با شنیدن این حرف، پشیمان شد و پیامبر(ص) او را طلاق داد.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۵۸.</ref> و با وساطت خویشان ملیکه باز هم پیامبر حاضر به رجوع نشد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، دار صادر، ج۸، ص۱۴۸.</ref> واقدی مورخ قرن سوم اهل‌سنت معتقد است که همه بزرگان بر این مساله اتفاق نظر دارند که پیامبر(ص) با قبیله کنانه وصلت نکرده است.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۵۹.</ref> | ||
* ابن‌حجر عسقلانی(۷۷۳–۸۵۲ق) در الاصابه آورده است، [[حفصه]] و [[عایشه]] بخاطر حسادت در زیبایی اسماء بنت نعمان به او عبارتی یاد دادند تا آن را در خلوت به پیامبر(ص) بازگو کند. اسماء چنین کرد و پیامبر(ص) هم بخاطر جسارتی که به او شده، طلاقش داد.<ref>ابن‌حجر، الاصابه، ج۸، ص۲۰؛ مرتضی العاملی، الصحیح من سیرة النبی، ۱۴۲۶ق، ج۲۶، ص۷۸.</ref> | * ابن‌حجر عسقلانی(۷۷۳–۸۵۲ق) در الاصابه آورده است، [[حفصه]] و [[عایشه]] بخاطر حسادت در زیبایی اسماء بنت نعمان به او عبارتی یاد دادند تا آن را در خلوت به پیامبر(ص) بازگو کند. اسماء چنین کرد و پیامبر(ص) هم بخاطر جسارتی که به او شده، طلاقش داد.<ref>ابن‌حجر، الاصابه، ج۸، ص۲۰؛ مرتضی العاملی، الصحیح من سیرة النبی، ۱۴۲۶ق، ج۲۶، ص۷۸.</ref> | ||
* برخی محققان نوشته‌اند پیامبر(ص) در سال هشتم هجری، [[سوده بنت زمعة بن قیس|سوده بنت زمعه]] را به خاطر مسن بودنش طلاق داد. البته بعد از مدت کوتاهی طبق درخواست سوده به منزل پیامبر(ص) برگشت.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۰۷.</ref> | * برخی محققان نوشته‌اند پیامبر(ص) در سال هشتم هجری، [[سوده بنت زمعة بن قیس|سوده بنت زمعه]] را به خاطر مسن بودنش طلاق داد. البته بعد از مدت کوتاهی طبق درخواست سوده به منزل پیامبر(ص) برگشت.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۰۷.</ref> | ||
* حاکم نیشابوری(۴۰۵ق) در المستدرک علی الصحیحین از زنی بنام الکلابیه گزارش می‌دهد، که در اسم و علت طلاق او اختلاف است.<ref>المستدرك على الصحيحين، ۱۴۱۱ق، ج۴، ص۳۸.</ref> برخی مورخان [[زنان پیامبر(ص)]] از این قبیله را متعدد دانسته‌اند.<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۱۴۱.</ref> | * حاکم نیشابوری(۴۰۵ق) در المستدرک علی الصحیحین از زنی بنام الکلابیه گزارش می‌دهد، که در اسم و علت طلاق او اختلاف است.<ref>المستدرك على الصحيحين، ۱۴۱۱ق، ج۴، ص۳۸.</ref> برخی مورخان [[زنان پیامبر(ص)]] از این قبیله را متعدد دانسته‌اند.<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۱۴۱.</ref> | ||
* ریحانه بنت زید، که پس از اسارتش در جنگ با [[بنی‌قریظه]]، اسلام را پذیرفت و به عقد پیامبر(ص) در آمد.<ref>ایوب، زوجات النبی،۱۴۱۷ق، ص۱۱۶.</ref> بنابر گزارش ابن‌سعد، پس از اعتراض ریحانه به حکم حجاب، پیامبر(ص) او را طلاق داد. البته بعد از این پشیمان شد و پیامبر او را بخشید و به خانه برگرداند.<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، دار صادر، ج۸، ص۱۳۰.</ref> برخی بر این باوراند که تا وقت وفات، کنیز پیامبر(ص) بوده است. | * ریحانه بنت زید، که پس از اسارتش در جنگ با [[بنی‌قریظه]]، اسلام را پذیرفت و به عقد پیامبر(ص) در آمد.<ref>ایوب، زوجات النبی،۱۴۱۷ق، ص۱۱۶.</ref> بنابر گزارش ابن‌سعد، پس از اعتراض ریحانه به حکم حجاب، پیامبر(ص) او را طلاق داد. البته بعد از این پشیمان شد و پیامبر او را بخشید و به خانه برگرداند.<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، دار صادر، ج۸، ص۱۳۰.</ref> برخی بر این باوراند که تا وقت وفات، کنیز پیامبر(ص) بوده است. | ||
برخی مفسران معتقدند به تصریح [[قرآن]](سوره احزاب آیه۵۲) در سال‌های پایانی زندگانی پیامبر اکرم(ص) ازدواج بر او حرام شد. بنابراین پذیرفته نیست که در این برهه برای ازدواج اقدامی کرده باشد. | |||
برخی مفسران معتقدند به تصریح [[قرآن]](سوره احزاب آیه۵۲) در سال‌های پایانی زندگانی پیامبر اکرم(ص) ازدواج بر او حرام شد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص۳۹۱.</ref> | |||
بنابراین پذیرفته نیست که در این برهه برای ازدواج اقدامی کرده باشد. | |||
این آیه بعد از فتح خیبر و پس از آن که زنان پیامبر در گزینش بین ادامه زندگی ساده با پیامبر(ص)، و طلاق، ایشان را برگزیدند، نازل شد.<ref>عبدالرزاق صنعانی، المصنف، ج۷، ص۴۹۲.</ref> | این آیه بعد از فتح خیبر و پس از آن که زنان پیامبر در گزینش بین ادامه زندگی ساده با پیامبر(ص)، و طلاق، ایشان را برگزیدند، نازل شد.<ref>عبدالرزاق صنعانی، المصنف، ج۷، ص۴۹۲.</ref> | ||
بلاذری می‌نویسد، بعد از نزول این آیه، پیامبر(ع) ازدواج نکرد(تا طلاقی صورت بگیرد).<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۰۵.</ref> | بلاذری می‌نویسد، بعد از نزول این آیه، پیامبر(ع) ازدواج نکرد(تا طلاقی صورت بگیرد).<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۰۵.</ref> | ||