پرش به محتوا

جابر بن عبدالله انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویکی سازی
جز (تمیزکاری)
جز (ویکی سازی)
خط ۲۳: خط ۲۳:
| آثار            =[[مسند جابربن عبداللّه]]، [[صحیفه جابر]]
| آثار            =[[مسند جابربن عبداللّه]]، [[صحیفه جابر]]
}}
}}
'''جابر بن عبداللّه انصاری''' (درگذشت بین سال‌های [[سال ۶۸ هجری قمری|۶۸ق]] تا [[سال ۷۹ هجری قمری|۷۹ق]])، [[صحابی]] [[پیامبر اسلام(ص)]] و راوی [[حدیث لوح]]  که دربردارنده نام [[امامان شیعه]] از زبان پیامبر(ص) است. وی همچنین در سلسله راویان [[حدیث|احادیث]] مشهور شیعی مانند [[حدیث غدیر]]، [[حدیث ثقلین]] و [[حدیث شهر علم]] نیز قرار دارد.
'''جابر بن عبداللّه انصاری''' (درگذشت بین سال‌های [[سال ۶۸ هجری قمری|۶۸ق]] تا [[سال ۷۹ هجری قمری|۷۹ق]])، [[صحابی]] [[پیامبر اسلام(ص)]] و راوی [[حدیث لوح]]  که دربردارنده نام [[امامان شیعه]] از زبان پیامبر(ص) است. وی همچنین در سلسله راویان [[حدیث|احادیث]] مشهور شیعی مانند [[حدیث جابر]]، [[حدیث غدیر]]، [[حدیث ثقلین]] و [[حدیث شهر علم]] نیز قرار دارد.


جابر را از اصحاب پنج امام (از [[امام علی(ع)]] تا [[امام باقر(ع)]]) دانسته‌اند. او  پس از [[واقعه عاشورا]]، نخستین زائر [[امام حسین(ع)]] بود که در [[اربعین حسینی|روز اربعین]] به [[کربلا]] رسید. همچنین بنابر روایات، او سلام پیامبر(ص) را به [[امام باقر(ع)]] رساند.
جابر را از اصحاب پنج امام (از [[امام علی(ع)]] تا [[امام باقر(ع)]]) دانسته‌اند. او  پس از [[واقعه عاشورا]]، نخستین زائر [[امام حسین(ع)]] بود که در [[اربعین حسینی|روز اربعین]] به [[کربلا]] رسید. همچنین بنابر روایات، او سلام پیامبر(ص) را به [[امام باقر(ع)]] رساند.
خط ۵۸: خط ۵۸:
[[حجاج بن یوسف|حَجّاج بن یوسف]] که از طرف [[عبدالملک بن مروان]] اموی بین سال‌های [[سال ۷۲ هجری قمری|۷۲]] تا [[سال ۷۵ هجری قمری|۷۵]]ق. والی [[حجاز]] شد، در سال ۷۴ق. به مدت دو ماه به [[مدینه]] رفت و تا توانست مردم مدینه را تحقیر کرد. او همچون بردگان مهری بر گردن‌ [[:رده:صحابه|اصحاب رسول خدا(ص)]]، از جمله جابر زد.<ref>رجوع کنید به بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۸؛ طبری، تاریخ طبری، ج۶، ص۱۹۵.</ref> با این همه، جابر واکنشی جز تغییر رفتار خود با حَجّاج نشان نداد<ref>رجوع کنید به ابن عساکر، ج۱۱، ص۲۳۴.</ref> و وصیت کرد که حَجّاج بر جنازه‌اش [[نماز]] نگزارد.<ref>ابن حَجَر عسقلانی، الاصابة فی تمییز الصحابة، ج۱، ص۴۳۵.</ref>
[[حجاج بن یوسف|حَجّاج بن یوسف]] که از طرف [[عبدالملک بن مروان]] اموی بین سال‌های [[سال ۷۲ هجری قمری|۷۲]] تا [[سال ۷۵ هجری قمری|۷۵]]ق. والی [[حجاز]] شد، در سال ۷۴ق. به مدت دو ماه به [[مدینه]] رفت و تا توانست مردم مدینه را تحقیر کرد. او همچون بردگان مهری بر گردن‌ [[:رده:صحابه|اصحاب رسول خدا(ص)]]، از جمله جابر زد.<ref>رجوع کنید به بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۸؛ طبری، تاریخ طبری، ج۶، ص۱۹۵.</ref> با این همه، جابر واکنشی جز تغییر رفتار خود با حَجّاج نشان نداد<ref>رجوع کنید به ابن عساکر، ج۱۱، ص۲۳۴.</ref> و وصیت کرد که حَجّاج بر جنازه‌اش [[نماز]] نگزارد.<ref>ابن حَجَر عسقلانی، الاصابة فی تمییز الصحابة، ج۱، ص۴۳۵.</ref>


ولی در رجال کشی آماده است که جابر به سبب سال‌خوردگی از تعقیب [[حجاج بن یوسف]] در امان مانده بود.<ref>کشی، اختیار معرفة الرجال، ص۱۲۳ـ۱۲۴.</ref>
ولی در [[رجال کشی]] آماده است که جابر به سبب سال‌خوردگی از تعقیب [[حجاج بن یوسف]] در امان مانده بود.<ref>کشی، اختیار معرفة الرجال، ص۱۲۳ـ۱۲۴.</ref>


=== سفرها ===
=== سفرها ===
خط ۱۱۲: خط ۱۱۲:


=== دیدار امام باقر(ع) ===
=== دیدار امام باقر(ع) ===
ماجرای ملاقات جابر بن عبداللّه با [[امام باقر (ع)]] در منابع گزارش شده است.<ref>از جمله رجوع کنید به ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۵، ص۱۶۴.</ref> جابر از پیامبر اکرم (ص) شنیده بود که تو چندان عمر می‌کنی که فرزندی از ذریه من و همنام من را ملاقات می‌کنی، او شکافنده علم (یبْقَرُالعلم بَقْراً) است، پس [[سلام]] مرا به او برسان.<ref>ر.ک: کلینی، الاصول من الکافی، ج۱، ص۳۰۴، ۴۵۰ـ۴۶۹؛ مفید، الارشاد فی معرفة حجج اللّه علی العباد، ج۲، ص۱۵۹.</ref> جابر پیوسته در پی یافتن این فرزند بود تا جایی که در [[مسجد مدینه]] صدا می‌کرد: «‌یا باقَرالعلم»، سرانجام روزی [[امام باقر|محمدبن علی(ع)]] __ که در آن زمان در سنین نوجوانی یا جوانی بود __ را یافت و سخن پیامبر (ص) را یادآور شد، وی را بوسید و سلام پیامبر (ص) را به او رساند.<ref>کشی، اختیار معرفة الرجال، ص۴۱ـ۴۲؛ نیز رجوع کنید به کلینی، الاصول من الکافی، ج۱، ص۴۶۹ـ۴۷۰؛ ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۵۴، ص۲۷۵ـ۲۷۶.</ref>
{{نوشتار اصلی|حدیث جابر}}
اجرای ملاقات جابر بن عبداللّه با [[امام باقر (ع)]] در منابع گزارش شده است.<ref>از جمله رجوع کنید به ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۵، ص۱۶۴.</ref> جابر از پیامبر اکرم (ص) شنیده بود که تو چندان عمر می‌کنی که فرزندی از ذریه من و همنام من را ملاقات می‌کنی، او شکافنده علم (یبْقَرُالعلم بَقْراً) است، پس [[سلام]] مرا به او برسان.<ref>ر.ک: کلینی، الاصول من الکافی، ج۱، ص۳۰۴، ۴۵۰ـ۴۶۹؛ مفید، الارشاد فی معرفة حجج اللّه علی العباد، ج۲، ص۱۵۹.</ref> جابر پیوسته در پی یافتن این فرزند بود تا جایی که در [[مسجد مدینه]] صدا می‌کرد: «‌یا باقَرالعلم»، سرانجام روزی [[امام باقر|محمدبن علی(ع)]] __ که در آن زمان در سنین نوجوانی یا جوانی بود __ را یافت و سخن پیامبر (ص) را یادآور شد، وی را بوسید و سلام پیامبر (ص) را به او رساند.<ref>کشی، اختیار معرفة الرجال، ص۴۱ـ۴۲؛ نیز رجوع کنید به کلینی، الاصول من الکافی، ج۱، ص۴۶۹ـ۴۷۰؛ ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۵۴، ص۲۷۵ـ۲۷۶.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
confirmed، templateeditor
۱۱٬۵۴۹

ویرایش