جابر بن عبدالله انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

جابر در [[جنگ صفین]] از لشکریان [[امام علی]](ع) بود.<ref>ر.ک: الامین، اعیان الشیعة، ج۴، ص۴۶؛ ابن بابویه، من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۲۳۲.</ref> در اواخر خلافت امام علی(ص)، سپاهیان [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]] به غارت شهرها می‌پرداختند و از مردم به زور [[بیعت]] می‌گرفتند. [[مدینه]] نیز از این غارت‌ها در امان نماند. [[بسر بن ارطاة|بُسر بن اَرْطاة]] در سال ۴۰ق بر مدینه یورش برد و از مردم مدینه، از جمله [[قبیله بنی سلمه|قبیله بنی سَلَمه]] (قبیله جابر)، نیز بیعت خواست. جابر که بیعت با ''بُسر'' را گمراهی می‌دانست، به خانه [[ام سلمه]]، همسر رسول خدا(ص)، پناه برد و سرانجام مجبور شد به توصیه‌ ام‌سلمه، برای پرهیز از خونریزی، با ''بسر'' بیعت کند.<ref>ابراهیم بن محمد ثقفی، الغارات، ج۲، ص۶۰۲ـ۶۰۷؛ ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۱۱، ص۲۳۵.</ref>