توقیع: تفاوت میان نسخه‌ها

توقیع، از ریشة وقع، در لغت به معنای پرتاب کردن تیر به هدفی نزدیک، چنانکه گویی آن را بر هدف می‌گذارند (تُوَقِّعُه) و نیز به معنای اثر جهاز شتر بر پشت حیوان است.،<ref>فراهیدی، العین، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۷۷؛ ابن درید، ج۲، ص۹۴۵</ref> اصطلاح توقیع نیز از همین معنا گرفته شده است، زیرا توقیع نوشته‌ای بود بر حاشیه و پشت شکایات به خط [[خلیفه]] یا سلطان یا برخی از فرمانروایان که بر رسیدگی به شکایات تأکید می‌کرد.<ref>قلقشندی، ج۱، ص۵۲؛ زَبیدی، ذیل «وقع».</ref>