تفسیر فرات کوفی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

تفسیر فرات کوفی (کتاب) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۲۱

۱۵ بایت اضافه‌شده ، ‏۱ دسامبر ۲۰۲۲

جز

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Salehi

Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor

۴٬۲۸۱

ویرایش

@@ خط ۴۸: / خط ۴۸: @@
 مولف در مقدمه کتاب روایتی را از [[اصبغ بن نباته]] به نقل از [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] نقل کرده است که فرمود: ‌ [[قرآن]] چهار قسمت است؛ یک چهارم آن خاصِ ما [[اهل البیت علیهم السلام|اهل بیت]] است، یک چهارم آن در مورد دشمنانمان است، و یک چهارم آن [[واجب|واجبات]] و [[احکام شرعی|احکام]]، یک چهارم آن [[حلال]] و [[حرام]] است؛ و کرائم قرآن(آیات شاخص قرآن زیرا واژه کرائم جمع کریمه است که به بهترین شیء در هر مجموعه گفته می شود) در مورد ماست. <ref>فرات بن ابراهیم، تفسیر فرات کوفی، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۶.</ref>{{یادداشت| عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيٍّ (ع) قَالَ: الْقُرْآنُ أَرْبَعَةُ أَرْبَاعٍ رُبُعٌ فِينَا وَ رُبُعٌ فِي عَدُوِّنَا وَ رُبُعٌ فَرَائِضُ وَ أَحْكَامٌ وَ رُبُعٌ حَلَالٌ وَ حَرَامٌ وَ لَنَا كَرَائِمُ الْقُرْآنِ.}}روایت ۱۴ و ۱۵ در مقدمه کتاب کرائم قرآن را به شخص امیرالمؤمنین(ع) اختصاص داده است. ابن عباس به نقل از پیامبر(ص) نقل کرده که فرمود: خداوند کرائم قرآن را در باره علی(ع) نازل کرده است.<ref>فرات بن ابراهیم، تفسیر فرات کوفی، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۷.</ref>{{یادداشت|قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ قَالَ [النَّبِيُّ ص‌] إِنَّ اللهَ تَعَالَى أَنْزَلَ فِي عَلِيٍّ كَرَائِمَ الْقُرْآنِ.}}
-کتاب با تفسیر سوره «فاتحه الکتاب» آغاز شده و با سوره «الناس» پایان یافته است. نخستین روایت نقل شده در تفسیر سوره حمد از امام صادق(ع) است که فرمود: پیامبر(ص) بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ را با صدای بلند خوانده است.<ref>فرات بن ابراهیم، تفسیر فرات کوفی، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۵۰.</ref> دومین روایت  درباره تفسیر آیه اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ‌ است که رسول خدا(ص) فرمود: صراط مستقیم همان دین خداست که [[جبرئیل]] برمحمد(ص) نازل کرده است ودر تفسیر صِراطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَ لَا الضَّالِّينَ‌ فرمود: خداوند [[شیعه]] علی(ع)  را با [[ولایت]]  مشمول نعمت کرده است که در پرتو آن نه مشمول غضب خدا هستند و نه گمراه می‌شوند.<ref>فرات بن ابراهیم، تفسیر فرات کوفی، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۵۲.</ref>مطلب پایانی تفسیر روایتی از ابن عباس درباره وسوسه خناس در دل فرزندان آدم است که با ذکر خدا پنهان شده و می‌رود. (و خناس بودنش نیز به همین جهت است که با ذکر خدا  رفتنی است.)<ref>فرات بن ابراهیم، تفسیر فرات کوفی، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۶۲۱.</ref>
+کتاب با تفسیر سوره «فاتحه الکتاب» آغاز شده و با سوره «الناس» پایان یافته است. نخستین روایت نقل شده در تفسیر سوره حمد از امام صادق(ع) است که فرمود: پیامبر(ص) بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ را با صدای بلند خوانده است.<ref>فرات بن ابراهیم، تفسیر فرات کوفی، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۵۰.</ref> دومین روایت  درباره تفسیر آیه اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ‌ است که رسول خدا(ص) فرمود: صراط مستقیم همان دین خداست که [[جبرئیل]] برمحمد(ص) نازل کرده است ودر تفسیر صِراطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَ لَا الضَّالِّينَ‌ فرمود: خداوند [[شیعه]] علی(ع)  را با [[ولایت]]  مشمول نعمت کرده است که در پرتو آن نه مشمول غضب خدا هستند و نه گمراه می‌شوند.<ref>فرات بن ابراهیم، تفسیر فرات کوفی، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۵۲.</ref>مطلب پایانی تفسیر روایتی از ابن عباس درباره [[وسوسه|وسوسه خناس]] در دل فرزندان آدم است که با ذکر خدا پنهان شده و می‌رود. (و خناس بودنش نیز به همین جهت است که با ذکر خدا  رفتنی است.)<ref>فرات بن ابراهیم، تفسیر فرات کوفی، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۶۲۱.</ref>
 == روش‌شناسی و ویژگی‌های تفسیر ==