لا یوم کیومک یا اباعبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

این حدیث از جمله احادیثی است که [[واقعه عاشورا]] را پیشگویی کرده است. امام حسن(ع) با این جمله، افزون بر پیشگویی اصل حادثه و اوج مصیبت، نحوه شهادت، جزئیات مربوط به برخی حوادث، شرکت‌کنندگان در قتل، ماهیت و اعتقادات آنها را نیز بیان کرده‌اند. این‌گونه احادیث، هر نوع تردید را درباره این‌که امام حسین(ع) با علم و آگاهی، مسیر [[شهادت]] را انتخاب کرده است را از بین می‌برد.{{مدرک}}<br>

برخی گفته‌اند از جمله فوق، به عنوان تسلّای خاطر داغدیدگان هم استفاده می‌شود و امامان شیعه نیز توصیه کرده‌اند که هرگاه مصیبتی برای شما پیش آمد، از عاشورا و مصائب اهل بیت(ع) یاد کنید، تا تحمل داغ بر شما آسان شود. مرثیه خوانان نیز، هرگاه درباره یکی از ائمه [[روضه]] خوانده و یا از مصیبت جانگدازی یاد می‌کنند، در پایان با نقل جمله بالا، گریز به حوادث [[کربلا]] می‌زنند، که بالاترین [[سوگواری امام حسین|سوگ‌‌ها]] است.<ref>محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۷۴ش،‌ ص۳۹۱.</ref>