وصیت: تفاوت میان نسخه‌ها

بر اساس قوانین امور حسبی، سه نوع وصیت‌نامه «خودنوشت یا عادی»، «رسمی» و «سری» وجود دارد.<ref>قانون امور حسبی، ماده ۲۷۶</ref>

* وصیت‌نامه خودنوشت یا عادی: وصیت‌نامه‌ای که وصیت کننده به خط خود می‌نویسد. این وصیت‌نامه دارای تاریخ (روز، ماه و سال) و با امضای موصی می‌باشد.<ref> قانون امور حسبی،  ماده ۲۷۸</ref> بر همین اساس کسی که سواد خواندن و نوشتن ندارد یا نابینا باشد یا به نوعی ناتوانی داشته باشد که قادر به نوشتن نباشد، چنین شخصی نمی‌تواند وصیت‌نامه خودنوشت یا عادی تنظیم نماید. البته نابینایان می‌توانند از خط بریل برای نوشتن وصیت‌نامه خودنوشت یا عادی استفاده نمایند. وصیت‌نامه خودنوشت یا عادی در واقع سند عادی است که اجرای آن تنها با رضایت وراث شدنی می‌باشد (نفوذ آن به موجب رضایت وارث یا وارثان خواهد بود).

*وصیت‌نامه سری: این وصیت ممکن است به خط موصی یا به خط دیگری باشد، ولی در هر صورت باید به امضاء موصی برسد و به ترتیبی که برای امانت اسناد در قانون ثبت اسناد مقرر گردیده در اداره ثبت اقامتگاه موصی یا محل دیگری که در آیین نامه وزارت دادگستری معین می گردد، امانت گذارده می شود.<ref>قانون امور حسبی، ماده ۲۷۹.</ref> کسی که سواد ندارد نمی تواند سری وصیت نماید.<ref>قانون امور حسبی، ماده ۲۸۰.</ref> از سوی دیگر کسی که نمی تواند حرف بزند هر گاه بخواهد وصیت نامه سری تنظیم کند باید تمام وصیت نامه را به خط خود نوشته و امضاء نماید و نیز در حضور مسئول دفتر رسمی روی وصیت نامه بنویسد.<ref>قانون امور حسبی، ماده ۲۸۱</ref>