مسجد کبود (مزار شریف): تفاوت میان نسخه‌ها

بنابر آنچه محمد بن عبدالرحیم غرناطی (۴۷۳-۵۶۵ق)، جهان‌گرد و وقایع‌نگار، در کتاب تحفة الالباب و نخبة الإعجاب، نقل کرده است، قبر منسوب به علی(ع) پس از ۵۳۰ق در قریه «خیر»، در ناحیه بلخ، و با خواب عده‌ای از اهالی روستا آشکار شده است و بر این اساس گرچه فقیهان وقت در این باره تشکیک کرده بوده‌اند، اما سرانجام پس از خوابی دیگر، امیر بلخ در دوره پادشاهی سلطان سنجر سلجوقی به آنجا رفت و قبر مذکور را یافت که در آن نوشته شده بود «این محب پیامبر، علی است».<ref>غرناطی، تحفةالالباب و نخبةالاعجاب، ۱۹۹۳م، ص ۱۶۲ـ۱۶۶.</ref> بنابر این گزارش، پس از آن بارگاهی بر فراز قبر مذکور ساخته شد.<ref>غرناطی، تحفةالالباب و نخبةالاعجاب، ۱۹۹۳م، ص ۱۶۲ـ۱۶۶.</ref><br>

در نقلی دیگر، ارمین وامبری (۱۲۱۱-۱۲۹۲ش/۱۸۳۲-۱۹۱۳م) شرق‌شناس [[مجارستان|مَجار]]، به نقل از مردم بلخ آورده که چون بلخ، شهر باستانی و دارای خرابه‌های بسیار بود، سنجر سلجوقی به تصور وجود و یافتن گنج، دستور جستجو داده بود و در این میان سنگ قبری سفید و زیبا یافت شد که بر آن نوشته شده بود: «این است مرقد علی پسر ابوطالب، پهلوان شجاع و مونس پیامبر».<ref>وامبری، سیاحت درویش دروغین، ۱۳۷۰ش، ص۳۰۵و۳۰۶.</ref><br>

علی بن ابی‌بکر هروی (درگذشت:۶۱۱ق)، تاریخ‌نگار نیز در [[الاشارات الی معرفةالزیارات (کتاب)|کتاب الاشارات الی معرفة الزیارات]]، ضمن اشاره به قبر مذکور، انتساب آن به امام علی(ع) را نادرست خوانده است.<ref>هروی، الاشارات الی معرفةالزیارات، ۱۴۲۳ق، ص۶۹.</ref><br>