Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۸۹۶
ویرایش
کشتار شیعیان هزاره به‌دستور عبدالرحمن: تفاوت میان نسخه‌ها
کشتار شیعیان هزاره به‌دستور عبدالرحمن (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۸ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۱۷
، ۱۸ اکتبر ۲۰۲۱بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) (− رده:شیعیان افغانستان (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''کشتار شیعیان هَزاره به‌دستور عبدالرحمن''' نتیجه تهاجم چندباره [[عبدالرحمن خان]]، (حکومت: | '''کشتار شیعیان هَزاره به‌دستور عبدالرحمن''' نتیجه تهاجم چندباره [[عبدالرحمن خان]]، (حکومت:۱۲۵۹-۱۲۸۰ش) حاکم [[اهل سنت و جماعت|سُنی]] و پشتون [[کابل]]، به [[هزارستان|هزاره‌ستان]]، ناحیه مرکزی [[افغانستان]] و سرزمین خودمختار [[هزاره|قوم شیعه هزاره]] بین سال‌های ۱۲۶۰ تا ۱۲۷۲ش بود. انگیزه او از این کشتار، اختلاف تاریخی قومی و مذهبی بین افغان‌ها (پشتون) و هزاره‌ها و تصرف هزاره‌ستان گفته شده و برخی هدف او را کم‌کردن تعداد و تمرکز جمعیت هزاره‌ها دانسته‌اند.<br> | ||
عبدالرحمن که با حمایت [[بریتانیا|انگلیسی‌ها]] به حکومت کابل رسیده بود، پس از تصرف مناطق اطراف هزاره‌ها، با تطمیع یا تهدید میرها، افراد قدرتمند هزاره و سرکوبی مقاومت‌های پراکنده، در ۱۲۷۰ش بر مناطق آنان، تسلط اولیه یافت. سپس فرماندهان و سربازان او برای خلع سلاح و گرفتن مالیات‌های سنگین، شروع به آزار، دستگیری، شکنجه و کشتن هزاره‌ها و همچنین تعرض به دختران و زنان هزاره و فشار مذهبی نمودند. در بهار ۱۲۷۱ و ۱۲۷۲ش هزاره‌ها دست به قیام و مقاومت مسلحانه زدند که هر دو بار پس از پیروزی اولیه، شکست خوردند. سیاست عبدالرحمن برای شکست هزاره‌ها، شامل تفرقه بین میران هزاره، تحریک سنی‌ها علیه [[شیعه|شیعیان]]، و استفاده از خشونت شدید شامل کشتار جمعی، اسارت، بردگی و مصادره اموال و زمین بود.<br> | عبدالرحمن که با حمایت [[بریتانیا|انگلیسی‌ها]] به حکومت کابل رسیده بود، پس از تصرف مناطق اطراف هزاره‌ها، با تطمیع یا تهدید میرها، افراد قدرتمند هزاره و سرکوبی مقاومت‌های پراکنده، در ۱۲۷۰ش بر مناطق آنان، تسلط اولیه یافت. سپس فرماندهان و سربازان او برای خلع سلاح و گرفتن مالیات‌های سنگین، شروع به آزار، دستگیری، شکنجه و کشتن هزاره‌ها و همچنین تعرض به دختران و زنان هزاره و فشار مذهبی نمودند. در بهار ۱۲۷۱ و ۱۲۷۲ش هزاره‌ها دست به قیام و مقاومت مسلحانه زدند که هر دو بار پس از پیروزی اولیه، شکست خوردند. سیاست عبدالرحمن برای شکست هزاره‌ها، شامل تفرقه بین میران هزاره، تحریک سنی‌ها علیه [[شیعه|شیعیان]]، و استفاده از خشونت شدید شامل کشتار جمعی، اسارت، بردگی و مصادره اموال و زمین بود.<br> | ||
پس از این حملات، ساختار اجتماعی و اقتصادی هزاره‌ها و استقلال داخلی آنان نابود شد، تعداد قابل توجهی به شهرها و کشورهای همسایه فرار کردند، مراسم مذهبی شیعیان ممنوع گردید و آنان مجبور به یادگیری و انجام احکام [[مذهب حنفی]] شدند. عبدالرحمن در پاسخ به نامه‌های اعتراضی [[ناصرالدین شاه قاجار]] و [[سید محمدحسن شیرازی|میرزای شیرازی]]، اقدامات خود را علیه هزاره‌ها، امر داخلی و جزیی و در جهت تنبیه هزاره‌های فریب خورده اعلام کرد. | پس از این حملات، ساختار اجتماعی و اقتصادی هزاره‌ها و استقلال داخلی آنان نابود شد، تعداد قابل توجهی به شهرها و کشورهای همسایه فرار کردند، مراسم مذهبی شیعیان ممنوع گردید و آنان مجبور به یادگیری و انجام احکام [[مذهب حنفی]] شدند. عبدالرحمن در پاسخ به نامه‌های اعتراضی [[ناصرالدین شاه قاجار]] و [[سید محمدحسن شیرازی|میرزای شیرازی]]، اقدامات خود را علیه هزاره‌ها، امر داخلی و جزیی و در جهت تنبیه هزاره‌های فریب خورده اعلام کرد. | ||