تبری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←موارد وجوب تبری
جز (←موارد وجوب تبری) |
|||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
۲- وجوب برائت از [[شرک]] و بت پرستی و رهبران شرک و گمراهی و معبودهای آنان<ref>سوره ممتحنه: آیه۴.</ref> | ۲- وجوب برائت از [[شرک]] و بت پرستی و رهبران شرک و گمراهی و معبودهای آنان<ref>سوره ممتحنه: آیه۴.</ref> | ||
در کنار این عناوین کلی، [[امامان شیعه]] مصادیق مشمول حکم تبری را برشمرده‌اند: کسانی که به عترت پیامبر(ص) ظلم کردند و حرمت ایشان را شکستند، سنّت رسول خدا را تغییر دادند، برگزیدگان اصحاب پیامبر(ص) را تبعید نمودند، اموال فقرا را بین ثروتمندان تقسیم کردند، [[ناکثین]] (پیمان شکنان جمل)، قاسطین (معاویه و طرفدارانش)، مارقین (خوارج)، تمام پیشوایان گمراهی و رهبران ستمکار، قاتل حضرت علی و همه قاتلان ائمه و اهل بیت(ع)<ref>صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج ۲، ص۶۰۷-۶۰۸؛ مجلسی، بحارالانوار، ج ۱۰، ص۳۵۸، ج ۶۵، ص۲۶۳.</ref> دشمنان اهل | در کنار این عناوین کلی، [[امامان شیعه]] مصادیق مشمول حکم تبری را برشمرده‌اند: کسانی که به عترت پیامبر(ص) ظلم کردند و حرمت ایشان را شکستند، سنّت رسول خدا را تغییر دادند، برگزیدگان اصحاب پیامبر(ص) را تبعید نمودند، اموال فقرا را بین ثروتمندان تقسیم کردند، [[ناکثین]] (پیمان شکنان جمل)، قاسطین (معاویه و طرفدارانش)، مارقین (خوارج)، تمام پیشوایان گمراهی و رهبران ستمکار، قاتل حضرت علی و همه قاتلان ائمه و اهل بیت(ع)<ref>صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج ۲، ص۶۰۷-۶۰۸؛ مجلسی، بحارالانوار، ج ۱۰، ص۳۵۸، ج ۶۵، ص۲۶۳.</ref> دشمنان اهل بیت(ع)، امام صادق(ع) در روایتی مدعی ولایت (در صورتی که از دشمنان اهلبیت بیزاری نجوید) را دروغگو خوانده است. <ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۷، ص۵۸. | ||
</ref> | </ref> مخالفان دین خدا، [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] در روایتی فرمود: هر کس با دین خدا مخالفت کند و با دشمنان خدا دوستی وبا دوستانش دشمنی کند بیزاری از او واجب است هر کس که باشد و از از هر قبیله‌ای که باشد. <ref>صدوق، الاعتقادات،۱۴۱۴ق، ص۱۱۱.</ref> | ||
از نظر شیعیان، چنان نیست که هر مسلمان غیرشیعی مصداق وجوب تبرّی باشد، بلکه [[ناصبی| نواصب]] و [[غلات| غالیان]] مشمول حکم وجوب تبری هستند.<ref>رجوع کنید به صدوق، الاعتقادات، ص۷۱-۷۶؛ طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ج ۱، ص۶۷-۶۸؛ نراقی، مستند الشیعة، ج ۱، ص۲۰۴.</ref> | از نظر شیعیان، چنان نیست که هر مسلمان غیرشیعی مصداق وجوب تبرّی باشد، بلکه [[ناصبی| نواصب]] و [[غلات| غالیان]] مشمول حکم وجوب تبری هستند.<ref>رجوع کنید به صدوق، الاعتقادات، ص۷۱-۷۶؛ طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ج ۱، ص۶۷-۶۸؛ نراقی، مستند الشیعة، ج ۱، ص۲۰۴.</ref> | ||