تبری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تبرّی'''، یا '''برائت''' از [[فروع دین]] [[اسلام]] به معنای دوری جستن از دشمنان [[خدا]] و دشمنان اولیای دین، اصطلاحی [[کلام|کلامی]] و از آموزه‌های اعتقادی و رفتاری [[دین|دینی]]. اصل تبرّی در کنار [[تولی|تولّی]]، جایگاه ویژه و بار معنایی خاصی در مذهب شیعه دارد و یکی از آموزه‌های اساسی پیروان این مذهب به شمار می‌آید.  

سیره غالبِ علمای شیعه، دست کم در اظهار تبرّی از دشمنان، در تأسی به [[حضرت علی(ع)]]، رعایت اصل تقویت وحدت و تحکیم روابط مسلمانان با یکدیگر و تلاش برای [[تقریب مذاهب اسلامی]] بوده است.

در سرگذشت عالمان گذشته، چون [[شیخ مفید]] و [[سید مرتضی]] و [[شیخ طوسی]]، و عالمان دوره اخیر ، چون [[میرزا حسن شیرازی]] و [[محمدحسین غروی نائینی]] و [[آیت الله بروجردی]] و [[امام خمینی]]، شواهد فراوانی برای این امر وجود دارد.