پرش به محتوا

تبرک: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۱۴
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hrezaei
imported>Hrezaei
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۳: خط ۵۳:


==تبرک در کتاب مقدس==
==تبرک در کتاب مقدس==
پیشینه برکت جستن در متون دینی آمده است.  
پیشینه برکت جستن در متون دینی آمده است.


در عهد عتيق پيرامون احوال حضرت يعقوب و یوسف سخن از تبرّک آمده است.
در عهد عتيق پيرامون احوال حضرت يعقوب و یوسف سخن از تبرّک آمده است.


یهودیان شنبه ها با دعا خواندن بر غذای خویش آنرا متبرک نموده و از ان می خوردند.  
یهودیان شنبه ها با دعا خواندن بر غذای خویش آنرا متبرک نموده و از ان می خوردند.


در انجیل مرقس نیز حضرت مسیح مبارک دانسته شده است.
در انجیل مرقس نیز حضرت مسیح مبارک دانسته شده است.


در انجيل برنابا نیز بیان شده که آفريده ها به وسيله حضرت رسول ص برکت يافته‏اند.
در انجيل برنابا نیز بیان شده که آفريده ها به وسيله حضرت رسول ص برکت يافته‏اند.


در بنی اسرائیل رسم بوده که به جهت تبرک، با روغن زیتون متبرک، خود را روغن مالی می کردند.
در بنی اسرائیل رسم بوده که به جهت تبرک، با روغن زیتون متبرک، خود را روغن مالی می کردند.
گفته شده علت نامیده شدن حضرت عیسی به مسیح، به همین جهت است که با روغن زیتون متبرک، مسح شده است.
گفته شده علت نامیده شدن حضرت عیسی به مسیح، به همین جهت است که با روغن زیتون متبرک، مسح شده است.
 
== تبرک در آیات و روایات==
== تبرک در آیات و روایات==
واژه تبرک در [[قرآن مجيد]]، به کار نرفته است، اما ماده آن، 34 مرتبه و در قالب الفاظ '''بارک'''، '''بارکنا'''، '''بورک'''، '''تبارک'''، '''برکات'''، '''برکاته'''، '''مبارک'''، '''مبارکاً''' و '''مبارکة''' به کار رفته است. مبارک در قرآن وصف انسان ها، موجودات، مکان ها و زمان های خاصی شده است.
واژه تبرک در [[قرآن مجيد]]، به کار نرفته است، اما ماده آن، 34 مرتبه و در قالب الفاظ '''بارک'''، '''بارکنا'''، '''بورک'''، '''تبارک'''، '''برکات'''، '''برکاته'''، '''مبارک'''، '''مبارکاً''' و '''مبارکة''' به کار رفته است. مبارک در قرآن وصف انسان ها، موجودات، مکان ها و زمان های خاصی شده است.
خط ۹۸: خط ۹۸:
بر خلاف این دیدگاه، به باور [[وهابیت|وهابيان]]، از آنجا که تبرک نوعي عبادت است و اصل در عبادات توقيفي بودن است، تبرک در تنها در مواردی مانند نام خدا، قرآن، پيامبر‌اكرم ص در زمان حيات آن حضرت و آثار مربوط به زمان حيات پيامبر را كه دليلى بر جواز آنها در قرآن يا سنت پيامبر و صحابه يافت مى‌شود، جايز مى‌دانند؛<ref>الجدیع، ص‌329، 343، 401</ref> و در موارد دیگر که دلیل اختصاصی بر جواز آن در قرآن و [[سنت]] نداریم و سابقه ای میان [[اصحاب]] پیامبر و سلف صالح نداریم، غیر مشروع، [[بدعت]] است و هر بدعتی نیز حرام است. <ref>ابن تیمیه، البدعه، ج2، ص193</ref>
بر خلاف این دیدگاه، به باور [[وهابیت|وهابيان]]، از آنجا که تبرک نوعي عبادت است و اصل در عبادات توقيفي بودن است، تبرک در تنها در مواردی مانند نام خدا، قرآن، پيامبر‌اكرم ص در زمان حيات آن حضرت و آثار مربوط به زمان حيات پيامبر را كه دليلى بر جواز آنها در قرآن يا سنت پيامبر و صحابه يافت مى‌شود، جايز مى‌دانند؛<ref>الجدیع، ص‌329، 343، 401</ref> و در موارد دیگر که دلیل اختصاصی بر جواز آن در قرآن و [[سنت]] نداریم و سابقه ای میان [[اصحاب]] پیامبر و سلف صالح نداریم، غیر مشروع، [[بدعت]] است و هر بدعتی نیز حرام است. <ref>ابن تیمیه، البدعه، ج2، ص193</ref>


از این روی، استلام دو رکن اطراف حجرالاسود، ديوارهاي کعبه و [[مقام ابراهيم]] و صخره [[بيت المقدس]] و قبر انبيا و صالحان [[بدعت]] و نادرست است. <ref>ابن تیمیه، زیاره القبور ،ج1 ، ص31</ref>  
از این روی، استلام دو رکن اطراف حجرالاسود، ديوارهاي کعبه و [[مقام ابراهيم]] و صخره [[بيت المقدس]] و قبر انبيا و صالحان [[بدعت]] و نادرست است. <ref>ابن تیمیه، زیاره القبور ،ج1 ، ص31</ref>


==نقد وبررسی نظر وهابیت==
==نقد وبررسی نظر وهابیت==
خط ۱۰۴: خط ۱۰۴:


جواب اول:
جواب اول:
عبادت عملی است که به نیت پرستش خداوند انجام پذیرد، اما کسی که درصدد تبرک جویی به آثار بزرگان دین بر می آید هرگز این افراد را دارای مقام الوهیت نمی داند و در تبرک جویی هرگز قصد عبادت را ندارد. بنابراین عمل او مصداق عبادت نیست  تا با توحید درالوهیت و عبودیت منافات داشته باشد یا غلو آمیز باشد.  
عبادت عملی است که به نیت پرستش خداوند انجام پذیرد، اما کسی که درصدد تبرک جویی به آثار بزرگان دین بر می آید هرگز این افراد را دارای مقام الوهیت نمی داند و در تبرک جویی هرگز قصد عبادت را ندارد. بنابراین عمل او مصداق عبادت نیست  تا با توحید درالوهیت و عبودیت منافات داشته باشد یا غلو آمیز باشد.


شاهد این مطلب هم عدم منع پیامبر از مواردی است که در محضر ایشان توسط صحابه انجام می گرفته، همانطور که از برخی الفاظ شرک آلود و غلوآمیزمنع می نمودند.
شاهد این مطلب هم عدم منع پیامبر از مواردی است که در محضر ایشان توسط صحابه انجام می گرفته، همانطور که از برخی الفاظ شرک آلود و غلوآمیزمنع می نمودند.
خط ۱۱۷: خط ۱۱۷:


== پانویس ==
== پانویس ==
<references/>
{{ستون-شروع}}
{{col-begin}}
{{راست‌چین}}
<references />
{{col-end}}
{{پایان}}
 
== منابع==
== منابع==
* قرآن کریم؛
* قرآن کریم؛
کاربر ناشناس