پرش به محتوا

تولی: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۷۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۷ نوامبر ۲۰۱۳
imported>Esmati
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Esmati
خط ۴۹: خط ۴۹:


== جایگاه تولی در عقائد شیعه ==
== جایگاه تولی در عقائد شیعه ==
حب اهل بیت و دوست داشتن آنان از مفاهیم کلیدی و اساسی در فرهنگ شیعی بشمار می رود؛ تولی نیز یکی از شاخه های آن است.
تولی هم در فقه شیعی، کلام، و اخلاق بررسی  مطرح شده است.
در [[فقه شیعه]]
تولی به همراه تبری از  [[فروع دین]] محسوب شده و یکی از واجبات فقهی است.
اهمیت این مفهوم تا حدی است که در احادیث شرط و رکن ایمان نامیده شده است و در هنگام مرگ نیز به میت [[تلقین]] می شود که نشان دهنده اهمیت این مفهوم دینی است.
در علم اخلاق نیز مساله تولی و تبری و آداب آن مورد بررسی قرار می گیرد.
[[خواجه نصیرالدین طوسی]] در [[اخلاق محتشمی]] (ص 26ـ 33) بابی را به [[حب و بغض]] و [[تولی]] و [[تبری]] اختصاص داده و در آن، آیات و احادیث و سخنان حُکما را در این باره آورده است. علاوه بر این، نوشته مختصر و مستقلی با نام «[[رساله در تولا و تبرا]]» به وی منسوب است ( که همراه با [[اخلاق محتشمی]] چاپ شده ) و در آن با دیدی فلسفی به موضوع پرداخته و در نهایت، حاصل شدن ایمان را با تولّی و تبرّی مرتبط ساخته است. به نوشته وی، هر گاه نفس بهیمی تحت امر نفس ناطقه در آید، دو قوة شهوت و غضب لطیفتر شده، به شوق و اِعراض بدل می شوند و چون نفس ناطقه فرمانبردار عقل گردد، شوق و اعراض باز هم لطیفتر شده، به ارادت و کراهت تبدیل می شوند و سرانجام، وقتی عقل، به فرمانِ فرمانده حقیقت تن دهد، ارادت و کراهت به تولّی و تبرّی مبدل خواهند شد.<ref>ص 563</ref> وی کمال تولّی و تبرّی را در آن دانسته که عناصر چهارگانه آنها، یعنی معرفت و [[حب و بغض|محبت]] و هجرت و جهاد، محقق شود<ref>ص 565</ref> اما معتقد است کمال دینداری درجه ای بالاتر دارد که مرتبة [[رضا]] و [[تسلیم]] است و آن زمانی حاصل می شود که تولّی و تبرّی یکی شوند؛ یعنی، تبرّی در تولّی مستغرق گردد.<ref>ص 566</ref> در نهایت، از نظر [[خواجه نصیرالدین طوسی]] ایمان زمانی حاصل می شود که مجموع تولّی و تبرّی و رضا و تسلیم یکجا در فرد جمع و محقق گردد و در این صورت است که می توان نام مؤمن بر او نهاد.<ref>ص 567</ref>


تولی به همراه تبری از  فروع دین محسوب شده و یکی از واجبات است. اهمیت این مفهوم تا حدی است که در احادیث شرط ایمان نیز نامیده شده است. یکی از اموری که در هنگام مرگ به میت [[تلقین]] می شود مساله تولی و تبری است که نشان دهنده اهمیت این مفهوم دینی است.
[[خواجه نصیرالدین طوسی]] در [[اخلاق محتشمی]] (ص 26ـ 33) بابی را به حبّ و بغض و تولّی و تبرّی اختصاص داده و در آن، آیات و احادیث و سخنان حُکما را در این باره آورده است. علاوه بر این، نوشته مختصر و مستقلی با نام «رساله در تولاّ و تبرّا» به وی منسوب است (همراه با اخلاق محتشمی چاپ شده ) که در آن با دیدی فلسفی به موضوع پرداخته و در نهایت، حاصل شدن ایمان را با تولّی و تبرّی مرتبط ساخته است. به نوشته وی ، هر گاه نفس بهیمی تحت امر نفس ناطقه در آید، دو قوة شهوت و غضب لطیفتر شده ، به شوق و اِعراض بدل می شوند و چون نفس ناطقه فرمانبردار عقل گردد، شوق و اعراض باز هم لطیفتر شده ، به ارادت و کراهت تبدیل می شوند و سرانجام ، وقتی عقل ، به فرمانِ فرمانده حقیقت تن دهد، ارادت و کراهت به تولّی و تبرّی مبدل خواهند شد (ص 563). وی کمال تولّی و تبرّی را در آن دانسته که عناصر چهارگانة آنها، یعنی معرفت و محبت و هجرت و جهاد، محقق شود (ص 565) اما معتقد است کمال دینداری درجه ای بالاتر دارد که مرتبة رضا و تسلیم است و آن زمانی حاصل می شود که تولّی و تبرّی یکی شوند؛ یعنی ، تبرّی در تولّی مستغرق گردد (ص 566). در نهایت ، از نظر خواجه نصیرالدین طوسی ایمان زمانی حاصل می شود که مجموع تولّی و تبرّی و رضا و تسلیم یکجا در فرد جمع و محقق گردد و در این صورت است که می توان نام مؤمن بر او نهاد (ص 567).
== مصادیق تولی ==
== مصادیق تولی ==


کاربر ناشناس