Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۰۱۹
ویرایش
توکل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویرایش صوری شناسه
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←آثار توکل) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (ویرایش صوری شناسه) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{اخلاق-عمودی}} | {{اخلاق-عمودی}} | ||
'''توکل'''، از فضائل اخلاقی و | '''توکل'''، از فضائل اخلاقی و منازل [[سیر و سلوک]] است. توکل به معنای این است که انسان، خدا را تنها مؤثرِ در وجود بداند و تنها به او اعتماد کند و امور خود را به او واگذار کند. قرآن توکل را لازمه [[ایمان]] دانسته است. احادیث آن را از ارکان ایمان معرفی کرده‌اند. برخی از عالمان اخلاق، یکسان بودن حال انسان قبل و بعد از به‌دست‌آوردن مال و یا ازدست‌دادن آن را، نشانه وجود توکل در وجود آدمی دانسته‌اند. | ||
توکل، مراحل و درجاتی دارد. بالاترین مرتبه آن این است که انسان همه امور خود را به خدا واگذار کند و در برابر خدا اراده‌ای برای خود قائل نباشد و چیزی را بپسندد که خدا برای او رقم می‌زند. درجه توکل هر فردی به درجه ایمان و توحید او بستگی دارد و هرچه فرد از ایمان بیشتری برخوردار باشد، درجه توکل او نیز بالاتر خواهد بود. | |||
به گفته علمای اخلاق، در [[دین اسلام]]، توکل با کار و تلاش و [[توحید افعالی]] منافاتی ندارد؛ زیرا اسباب و علل ظاهری، تأثیر مستقل ندارند و تأثیر آنها به [[مشیت الهی]] و در طول قدرت خدا است. | |||
برای توکل آثاری همچون کفایت رزق، آسان‌شدن کارها و عزت در برابر غیر خدا بیان شده است. | |||
== مفهوم== | == مفهوم== | ||
توکل در لغت به معنای اظهار ناتوانی در کاری و اعتماد کردن به دیگری است.<ref>ابن فارس، معجم مقائیس اللغه، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۱۳۶.</ref> به گفته [[محمدمهدی نراقی]] در [[جامع السعادات]]، توکل در فرهنگ دینی آن است که انسان معتقد باشد تنها خداوند در هستی تأثیرگذار است. ازاین‌رو تنها به او اعتماد کند، از غیر او قطع امید نماید و امور خود را به او واگذارد.<ref> نراقی، جامع السعادات، ۱۳۸۳ق، ج۳، ص۲۱۸-۲۱۹ و۲۲۶.</ref> | توکل در لغت به معنای اظهار ناتوانی در کاری و اعتماد کردن به دیگری است.<ref>ابن فارس، معجم مقائیس اللغه، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۱۳۶.</ref> به گفته [[محمدمهدی نراقی]] در [[جامع السعادات]]، توکل در فرهنگ دینی آن است که انسان معتقد باشد تنها خداوند در هستی تأثیرگذار است. ازاین‌رو تنها به او اعتماد کند، از غیر او قطع امید نماید و امور خود را به او واگذارد.<ref> نراقی، جامع السعادات، ۱۳۸۳ق، ج۳، ص۲۱۸-۲۱۹ و۲۲۶.</ref> | ||
| خط ۱۰۰: | خط ۹۹: | ||
| توضیحات = | | توضیحات = | ||
}}</onlyinclude> | }}</onlyinclude> | ||
[[رده:اصطلاحات اخلاقی]] | [[رده:اصطلاحات اخلاقی]] | ||