۱۶٬۹۸۱
ویرایش
احیاء موات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(درج الگوی درجه بندی) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''اِحْيَاء مَوات''' آباد کردن زمین‌هایی که قابل استفاده نباشد. زمین‌های شوره‌زار، سنگلاخ یا بدون آب که قابلیت بهره‌برداری ندارند، زمین موات نامیده می‌شود. احیاء شامل هر چیزی است که در [[عرف]]، مصداق آبادکردن باشد. | ||
در فقه شیعه هر فردی که زمینی را احیا کند، مالک آن می‌شود. برخی [[فقیه|فقیهان]] بر این مطلب ادعای [[اجماع]] کرده‌اند. [[روایات]] مختلفی در [[شیعه]] و [[اهل‌سنت]] بر مالکیت احیاگر زمین دلالت دارد. در [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]] | در فقه شیعه هر فردی که زمینی را احیا کند، مالک آن می‌شود. برخی [[فقیه|فقیهان]] بر این مطلب ادعای [[اجماع]] کرده‌اند. [[روایات]] مختلفی در [[شیعه]] و [[اهل‌سنت]] بر مالکیت احیاگر زمین دلالت دارد. در [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]]، اختیار این زمین‌ها به [[حکومت اسلامی]] سپرده شده است و مردم بدون مجوز قانونی، اجازه تصرف و احیای آنها را ندارند. | ||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||