پرش به محتوا

سال ۱۳۳۵ هجری شمسی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
افزودن شناسه
imported>Fayaz
imported>Fayaz
جز (افزودن شناسه)
خط ۵۳: خط ۵۳:
  | پایین =  
  | پایین =  
}}
}}
==وضعیت سیاسی==
در این سال [[انگلیس]]، [[پاکستان]] و [[ایران]] به «پیمان بغداد» که توسط [[عراق]] و [[ترکیه]] پدید آمده بود، پیوستند. این پیمان با نظارت [[امریکا]] برای همکاری‌های امنیتی بین اعضای آن بسته شده بود.<ref>بیگدلی، تاریخ سیاسی و اقتصادی عراق، ‌ ۱۳۶۸، ص‌۳۶.</ref>


'''سال ۱۳۲۵ هجری شمسی''' زمان وقایع برجسته مانند تشکیل سازمان اطلاعات و امنیت [[ایران]] (ساواک)، شروع به‌کار نظام [[جمهوری اسلامی]] در [[پاکستان]]، ادامه زندانی بودن فعالان مشهور [[شیعه]] در [[افغانستان]] و سفر سعود بن عبدالعزیز، شاه [[عربستان]] به ایران بود. در این سال عالمانی مانند محمدرضا بن زین‌الدین، روحانی و نویسنده [[لبنان|لبنانی]] و محمد بن حسن، فقيه و شاعر [[عراق|عراقی]] درگذشتند.
==رویدادها==
==رویدادها==
*۱۰ فروردین: در این روز (۳۰مارس ۱۹۵۶م) قانون اساسی پاکستان تکمیل شد و این کشور از حالت فرمانداری و تحت اشراف ملکه [[انگلیس]] بیرون آمد و نظام سیاسی آن به‌عنوان اولین [[جمهوری اسلامی]] شروع به‌کار کرد.<ref>اسعدی، جهان اسلام، ۱۳۶۹ش، ص۱۷۶.</ref>
*۱۰ فروردین: در این روز (۳۰مارس ۱۹۵۶م) قانون اساسی پاکستان تکمیل شد و این کشور از حالت فرمانداری و تحت اشراف ملکه [[انگلیس]] بیرون آمد و نظام سیاسی آن به‌عنوان اولین [[جمهوری اسلامی]] شروع به‌کار کرد.<ref>اسعدی، جهان اسلام، ۱۳۶۹ش، ص۱۷۶.</ref>
خط ۶۱: خط ۶۰:
*انتشار دو نشریه «پرچم اسلام» به فارسی و نشریه «افکار شیعه» به فارسی، عربی و فرانسه در [[ایران]]. پرچم اسلام به مدیریت عبدالکریم فقیهی شیرازی که پزشک بود، در موضوعات دینی و سلامتی منتشر می‌شد و از رواج فساد و کوتاهی روحانیت در نشر حقایق اسلام انتقاد می‌کرد.<ref>«جرايد در ايران»، دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۸۵ش، ج۱۰، ص۳۹.</ref> افکار شیعه به مسئولیت سیدمهدی روحانی<ref>عسکری، «مطبوعات ‌شیعی‌»، سایت روزنامه اطلاعات.</ref> و همکاری امیرعبداللّه‌ كرباسچیان‌، از رهبران‌ [[فدائیان اسلام|گروه فدائیان‌ اسلام‌]] و مدیر روزنامه‌ نبرد ملت‌ چاپ می‌شد.<ref>«جرايد در ايران»، دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۸۵ش، ج۱۰، ص۴۰.</ref>
*انتشار دو نشریه «پرچم اسلام» به فارسی و نشریه «افکار شیعه» به فارسی، عربی و فرانسه در [[ایران]]. پرچم اسلام به مدیریت عبدالکریم فقیهی شیرازی که پزشک بود، در موضوعات دینی و سلامتی منتشر می‌شد و از رواج فساد و کوتاهی روحانیت در نشر حقایق اسلام انتقاد می‌کرد.<ref>«جرايد در ايران»، دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۸۵ش، ج۱۰، ص۳۹.</ref> افکار شیعه به مسئولیت سیدمهدی روحانی<ref>عسکری، «مطبوعات ‌شیعی‌»، سایت روزنامه اطلاعات.</ref> و همکاری امیرعبداللّه‌ كرباسچیان‌، از رهبران‌ [[فدائیان اسلام|گروه فدائیان‌ اسلام‌]] و مدیر روزنامه‌ نبرد ملت‌ چاپ می‌شد.<ref>«جرايد در ايران»، دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۸۵ش، ج۱۰، ص۴۰.</ref>
*در این سال، سه فعال سیاسی شیعیان [[افغانستان]] در زندان بسر می‌بردند: [[سید اسماعیل بلخی|اسماعیل بلخی]]، [[محمدابراهیم گاوسوار|محمدابراهیم خان]] معروف به گاوسوار و [[سرور جویا]].<ref>فرهنگ، افغانستان در پنج قرن اخیر، ۱۳۶۷ش، ص۴۵۵و۴۵۶.</ref>
*در این سال، سه فعال سیاسی شیعیان [[افغانستان]] در زندان بسر می‌بردند: [[سید اسماعیل بلخی|اسماعیل بلخی]]، [[محمدابراهیم گاوسوار|محمدابراهیم خان]] معروف به گاوسوار و [[سرور جویا]].<ref>فرهنگ، افغانستان در پنج قرن اخیر، ۱۳۶۷ش، ص۴۵۵و۴۵۶.</ref>
*سفر سعود بن عبدالعزیز(۱۲۸۰ ـ [[سال ۱۳۴۷ هجری شمسی|۱۳۴۷ش]]/۱۹۰۲ ـ ۱۹۶۹م)، شاه عربستان به ایران.<ref>عصام، العلاقات السعودیة الایرانیة (۱۹۸۲ – ۱۹۹۷م)، ۱۴۲۷ق/۲۰۰۶م، ص۳۲، .</ref>
*سفر سعود بن عبدالعزیز(۱۲۸۰ ـ [[سال ۱۳۴۷ هجری شمسی|۱۳۴۷ش]]/۱۹۰۲ ـ ۱۹۶۹م)، شاه [[عربستان]] به ایران.<ref>عصام، العلاقات السعودیة الایرانیة (۱۹۸۲ – ۱۹۹۷م)، ۱۴۲۷ق/۲۰۰۶م، ص۳۲، .</ref>
 
*در این سال [[انگلیس]]، [[پاکستان]] و [[ایران]] به «پیمان بغداد» که توسط [[عراق]] و [[ترکیه]] پدید آمده بود، پیوستند. این پیمان با نظارت [[امریکا]] برای همکاری‌های امنیتی بین اعضای آن بسته شده بود.<ref>بیگدلی، تاریخ سیاسی و اقتصادی عراق، ‌ ۱۳۶۸، ص‌۳۶.</ref>
==رفتگان==
==رفتگان==
*محمدرضا بن زین‌الدین، روحانی و نویسنده [[لبنان|لبنانی]]، از خانواده شمس‌الدین. او کتابهای «العلويون فی سورية»، «حديث الجامعة النجفية» و «حياة الامام الشهيد الأول» را نوشته است.<ref>زرکلی، الاعلام، ۱۹۸۰م، ج۶، ص۱۲۷.</ref>
*محمدرضا بن زین‌الدین، روحانی و نویسنده [[لبنان|لبنانی]]، از خانواده شمس‌الدین. او کتابهای «العلويون فی سورية»، «حديث الجامعة النجفية» و «حياة الامام الشهيد الأول» را نوشته است.<ref>زرکلی، الاعلام، ۱۹۸۰م، ج۶، ص۱۲۷.</ref>
کاربر ناشناس