قیام توابین: تفاوت میان نسخه‌ها

[[سید حسین محمدجعفری]] در کتاب [[تشیع در مسیر تاریخ]] معتقد است اگر چه توّابین به ظاهر در برابر سپاه اموی شکست خوردند، اما توانستند برای نخستین بار، تشکل منسجمی از شیعیان به وجود آورند و چون قیام آنان بر پایه تفکر شیعی و تحت تأثیر شهادت [[امام حسین(ع)]] شکل گرفته بود، موجب پیشرفت تشیع شد.<ref>جعفری، تشیع در مسیر تاریخ، ص۲۳۲ و ۲۳۳.</ref> در مقابل این نظریه [[سید علی حسینی خامنه‌ای|سید علی خامنه‌ای]] تاریخ پژوه،  بر این باور است که چون توابین به موقع اقدام  نکردند نتوانستند کاری از پیش ببرند او می‌گوید: فریضه وقت دارد، در وقت خود باید فریضه را انجام داد... بعضی می‌گذارند وقت که گذشت فریضه را انجام می‌دهند، مثل توّابین؛ توّابین آن‌وقتی که باید می‌آمدند -که عاشورا بود- نیامدند، وقتی آمدند که کار از کار گذشته بود...<ref>https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=35367</ref>  وی هم‌چنین معتقد است که هر چند عدّه‌ی توّابین، چند برابر عدّه‌ی شهدای کربلاست... اما اثری که توّابین در تاریخ گذاشتند، یک هزارم اثری که شهدای کربلا گذاشتند، نیست! به‌خاطر این‌که در وقت خود نیامدند. کار را در لحظه‌ی خود انجام ندادند. دیر تصمیم گرفتند و دیر تشخیص دادند.<ref>https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=18338