حیوان نجاست‌خوار: تفاوت میان نسخه‌ها

به نظر فقیهان [[بول]] و [[مدفوع]] حیوانات نجاست‌خوار، [[نجس]] است.<ref>حلبی، غنیة النزوع، ۱۴۱۷ق، ص۴۰،  علامه حلی، تذکرة الفقهاء، موسسه آل البیت علیهم السلام، ج۱، ص۵۱.</ref> البته فقیهان در نجاست یا پاکی عرق شتر نجاست‌خوار اختلاف‌نظر دارند. در صورتی که عرق شتر نجاست‌خوار با چیزی برخورد داشته باشد، برخی از فقیهان پاک کردن آن چیز را واجب دانسته‌اند.<ref>شیخ مفید، المقنعة،۱۴۱۳ق، ص۷۱؛ شیخ طوسی، النهایة، ۱۴۰۰ق، ص۵۳.</ref> اما اکثر فقهاء عرق شتر نجاست‌خوار را پاک می‌دانند.<ref>محقق حلی، شرائع الإسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۴۵؛ علامه حلی، تحریر الأحکام الشرعیة، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۱۵۸؛ شهید اول، ذکری الشیعة، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۱۱۹ و ۱۲۰؛ حلی، معالم الدین، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۷۶.</ref> بعضی از محققان با اینکه عرق شتر نجاست‌خوار را پاک دانسته‌اند، اما معتقدند نمازگزار باید آن را از بدن خود برطرف نماید.<ref>خویی، التنقیح: الطهارة۲، ۱۴۱۸ق، ص۱۵۴.</ref> برخی از نویسندگان عرق سایر حیوانات جلاله را در نجاست و طهارت، به عرق شتر نجاست‌خوار ملحق کرده و احکام آنها را یکسان دانسته‌اند.<ref>حلی، نزهة الناظر، ۱۳۹۴ق، ص۱۸ و ۱۹.</ref>

عموم فقهاء بر اساس [[حدیث|روایات]] مشهور عمل کرده و مراعات زمان مشخص شده در روایت مشهور را لازم دانسته‌اند؛<ref>طباطبایی، ریاض المسائل، ۱۴۱۸ق، ج۱۳، ص۳۸۶.</ref> از این رو به نظر ایشان مدت زمان لازم برای استبراء شتر چهل روز، برای گاو بیست روز، برای گوسفند ده روز، برای اردک پنج روز و برای مرغ سه روز است.<ref>شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷، ج۶، ص۸۶؛ ابن‌براج، المهذب، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۴۲۸؛ محقق حلی، شرائع الإسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۱۷۰ - ۱۷۳؛ علامه حلی، تحریر الأحکام الشرعیة، ۱۴۲۰ق، ج۴، ص۶۳۳ - ۶۳۵.</ref> لکن در برخی از روایات، مقادیر دیگری  ذکر شده، که با روایت مشهور تفاوت دارد. در این احادیث غیر مشهور برای اردک سه،<ref>صدوق، من لا یحضر، ۱۴۱۳ق، ج‏۳، ص۳۳۸ و ۳۳۹.</ref>، شش<ref>صدوق، من لا یحضر، ۱۴۱۳ق، ج‏۳، ص۳۳۸ و ۳۳۹.</ref> و هفت روز،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۲۵۲.</ref> برای گوسفند هفت<ref>ابن اشعث، الجعفریات، مکتبة النینوی، الحدیثة، ص۲۷.</ref> و چهارده روز،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۲۵۲.</ref> و برای گاو سی روز،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۲۵۳.</ref> به عنوان مدت زمان استبراء ذکر شده است، با این حال به نظر می‌رسد، در همه روایات برای استبراء شتر تنها چهل روز و برای مرغ فقط سه روز بیان گردیده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۲۵۱ و ۲۵۳؛ صدوق، من لا یحضر، ۱۴۱۳ق، ج‏۳، ص۳۳۸ و ۳۳۹، ابن اشعث، الجعفریات، مکتبة النینوی، الحدیثة، ص۲۷.</ref>

* علامه حلی، حسن بن یوسف، تذکرة الفقهاء، قم، موسسه آل البیت علیهم السلام، بی‌تا.