Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۴٬۹۹۱
ویرایش
ولایت امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
در [[دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|دانشنامه امیرالمؤمنین(ع)]] حدود صد روایت درباره ولایت امیرالمؤمنین(ع) گردآوری شده است.<ref>نگاه کنید به محمدی ری‌شهری، دانشنامه امیرالمؤمنین(ع)، ۱۳۸۹ش، ج۲، ص۱۱۹-۱۷۷.</ref> در برخی از [[احادیث بنی الاسلام]]، ولایت امیرالمؤمنین یکی از پایه‌ها و ارکان اسلام شمرده شده است.<ref>صدوق، الأمالی، ۱۳۷۶ش، ص۲۶۸</ref> | در [[دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|دانشنامه امیرالمؤمنین(ع)]] حدود صد روایت درباره ولایت امیرالمؤمنین(ع) گردآوری شده است.<ref>نگاه کنید به محمدی ری‌شهری، دانشنامه امیرالمؤمنین(ع)، ۱۳۸۹ش، ج۲، ص۱۱۹-۱۷۷.</ref> در برخی از [[احادیث بنی الاسلام]]، ولایت امیرالمؤمنین یکی از پایه‌ها و ارکان اسلام شمرده شده است.<ref>صدوق، الأمالی، ۱۳۷۶ش، ص۲۶۸</ref> | ||
در برخی روایات نیز ولایت امام علی شرط قبولی [[ایمان]] دانسته شده است. برای نمونه در روایتی از [[پیامبر اسلام(ص)]] نقل شده است: «... عَلِیٌّ أَمِيرُالْمُؤْمِنِينَ وَ قَائِدُ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِینَ وَ إِمَامُ الْمُسْلِمِینَ لَايَقْبَلُ اللَّهُ الْإِیمَانَ إِلَّا بِوَلَايَتِهِ وَ طَاعَتِهِ؛ علی، [[امیرالمؤمنین]]، پیشوای روسفیدان و مه‌جبینان و امام مسلمانان است. ایمان پذیرفته نمی‌شود مگر به ولایت و اطاعت او».<ref>صدوق، الأمالی، ۱۳۷۶ش، ص۱۱؛ طبری آملی، بشارة المصطفى لشيعة المرتضى، ۱۳۸۳ق، ص۱۸.</ref> | در برخی روایات نیز ولایت امام علی شرط قبولی [[ایمان]] دانسته شده است. برای نمونه در روایتی از [[پیامبر اسلام(ص)]] نقل شده است: «... عَلِیٌّ أَمِيرُالْمُؤْمِنِينَ وَ قَائِدُ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِینَ وَ إِمَامُ الْمُسْلِمِینَ لَايَقْبَلُ اللَّهُ الْإِیمَانَ إِلَّا بِوَلَايَتِهِ وَ طَاعَتِهِ؛ علی، [[امیرالمؤمنین]]، پیشوای روسفیدان و مه‌جبینان و امام مسلمانان است. ایمان پذیرفته نمی‌شود مگر به ولایت و اطاعت او».<ref>صدوق، الأمالی، ۱۳۷۶ش، ص۱۱؛ طبری آملی، بشارة المصطفى لشيعة المرتضى، ۱۳۸۳ق، ص۱۸.</ref> | ||
==مفهوم‌شناسی و ارتباط با امامت== | ==مفهوم‌شناسی و ارتباط با امامت== | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۳: | ||
واژه ولایت در قرآن دو بار به فتح واو<ref>نگاه کنید به سوره، انفال، آیه ۷۲؛ سوره کهف، آیه ۴۴.</ref> و به گفته علامه طباطبایی به معنای مطلق (اعم از ولایت در نصرت یا ارث و...) به کار رفته است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۱۴۱ و ۱۴۲ و ج۱۳، ص۳۱۷.</ref> اما برخی آن را به معنای ولایت در نصرت یا ارث معنا کرده‌اند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۴، ص۸۶۲.</ref> گفته شده قرب و رابطه خاص، معنای مشترک و اصلی معنای این واژه در روایات است.<ref>اسعدی، ولایت و امامت؛ پژوهشی از منظر قرآن، ۱۳۹۲ش، ص۳۷.</ref> | واژه ولایت در قرآن دو بار به فتح واو<ref>نگاه کنید به سوره، انفال، آیه ۷۲؛ سوره کهف، آیه ۴۴.</ref> و به گفته علامه طباطبایی به معنای مطلق (اعم از ولایت در نصرت یا ارث و...) به کار رفته است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۱۴۱ و ۱۴۲ و ج۱۳، ص۳۱۷.</ref> اما برخی آن را به معنای ولایت در نصرت یا ارث معنا کرده‌اند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۴، ص۸۶۲.</ref> گفته شده قرب و رابطه خاص، معنای مشترک و اصلی معنای این واژه در روایات است.<ref>اسعدی، ولایت و امامت؛ پژوهشی از منظر قرآن، ۱۳۹۲ش، ص۳۷.</ref> | ||
==آثار در روایات== | |||
در روایات، ولایت امام علی(ع) کامل کننده دین،<ref>نگاه کنید به طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۲۰۵، ح۳۵۱؛ محمدی ری‌شهری، دانشنامه امیرالمؤمنین(ع)، ۱۳۸۹ش، ج۷، ص۵۶۶-۵۶۹.</ref> همان ولایت خدا و پیامبر(ص)<ref>صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۴۲۰، ح۵۹۱۸؛ طبری آملی، بشارة المصطفى لشيعة المرتضى، ۱۳۸۳ق، ص۱۹۱؛ طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۴۱۸.</ref> و موجب داخل شدن در [[بهشت]]<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۳۷، ح۷.</ref> دانسته شده است. در حدیث نبوی آمده است که هر کس مرا ولی و مولای خود می‌داند، علی را باید مولای خود بداند. هر کسی به ولایت علی(ع) اعتقاد نداشته باشد، ولایت مرا انکار کرده است.<ref>ابن حیون، شرح الاخبار فی فضائل الائمة الاطهار(ع)، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۲۰۵، ح۵۳۳.</ref> در [[حدیث قدسی]] معروف، ولایت امیرالمؤمنین قلعه امن الهی معرفی شده است که هر کس وارد آن شود، از عذاب [[جهنم]] در امان خواهد ماند: «وَلَایَةُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ نَارِی؛ ولایت علی بن ابی‌طالب قلعه من است. هر کس وارد این قلعه شد، از آتش من در امان است.».<ref> صدوق، الأمالی، ۱۳۷۶ش، ص۲۳۵، ح۹.</ref> | |||
==آیه ولایت== | ==آیه ولایت== | ||
{{اصلی|آیه ولایت}} | {{اصلی|آیه ولایت}} | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۱: | ||
[[آیه اکمال|آیه اِکمال]] که به باور عالمان شیعه درباره واقعه غدیر نازل شده است،<ref>نگاه کنید به مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۲۶۴.</ref> به‌گفته [[ناصر مکارم شیرازی|آیت الله مکارم شیرازی]]، در تفاسیر شیعه منظور از کامل‌شدن دین، اعلام ولایت و [[خلافت امام علی(ع)]] بر [[اسلام|مسلمانان]] است و روایات هم آن را تأیید می‌کنند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۲۶۴و۲۶۵.</ref> [[آیه تبلیغ]] نیز براساس روایات، درباره ولایت امام علی(ع) نازل شده است.<ref>نگاه کنید به عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۳۳۲؛ فرات کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۱۳۰.</ref> | [[آیه اکمال|آیه اِکمال]] که به باور عالمان شیعه درباره واقعه غدیر نازل شده است،<ref>نگاه کنید به مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۲۶۴.</ref> به‌گفته [[ناصر مکارم شیرازی|آیت الله مکارم شیرازی]]، در تفاسیر شیعه منظور از کامل‌شدن دین، اعلام ولایت و [[خلافت امام علی(ع)]] بر [[اسلام|مسلمانان]] است و روایات هم آن را تأیید می‌کنند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۲۶۴و۲۶۵.</ref> [[آیه تبلیغ]] نیز براساس روایات، درباره ولایت امام علی(ع) نازل شده است.<ref>نگاه کنید به عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۳۳۲؛ فرات کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۱۳۰.</ref> | ||
==حدیث ولایت== | ==حدیث ولایت== | ||
{{اصلی|حدیث ولایت}} | |||
در [[حدیث غدیر]] و [[حدیث ولایت]] نیز حضرت علی(ع) صاحب ولایت و ولیّ همه مؤمنان پس از رسول خدا(ص) معرفی شده است.{{مدرک}} این دو حدیث از جمله احادیثی است که برای اثبات امامت امام اول مورد استناد قرار گرفته است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به علامه حلی، حلی، کشف المراد، ۱۳۸۲ش، ص۱۹۱؛ میلانی، تشیید المراجعات، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۲۳۲-۲۳۷.</ref> | در [[حدیث غدیر]] و [[حدیث ولایت]] نیز حضرت علی(ع) صاحب ولایت و ولیّ همه مؤمنان پس از رسول خدا(ص) معرفی شده است.{{مدرک}} این دو حدیث از جمله احادیثی است که برای اثبات امامت امام اول مورد استناد قرار گرفته است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به علامه حلی، حلی، کشف المراد، ۱۳۸۲ش، ص۱۹۱؛ میلانی، تشیید المراجعات، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۲۳۲-۲۳۷.</ref> | ||