Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۱۷۹
ویرایش
جعده دختر اشعث: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←مسموم کردن امام حسن(ع)
Khoshnoudi (بحث | مشارکتها) جز (اصلاح لینک) |
|||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
== مسموم کردن امام حسن(ع) == | == مسموم کردن امام حسن(ع) == | ||
بنا بر منابع تاریخی، جعده امام حسن(ع) را مسموم کرد و بر اثر همین مسمومیت به [[شهادت]] رسید.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: ابن عبد البر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۸۹؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۹۲.</ref> به گفته [[شیخ مفید]]، [[معاویه]] پس از آنکه تصمیم گرفت برای ولایتعهدی پسرش [[یزید بن معاویه|یزید]] بیعت بگیرد، صد هزار درهم برای جعده فرستاد و به او وعده داد که در قبال مسموم کردن شوهرش، او را به ازدواج یزید درخواهد آورد.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵.</ref> هرچند از برخی منابع نقل شده که جعده به سبب کینه‌ای که از امام حسن(ع) داشت او را مسموم کرد.<ref> | بنا بر منابع تاریخی، جعده امام حسن(ع) را مسموم کرد و بر اثر همین مسمومیت به [[شهادت]] رسید.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: ابن عبد البر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۸۹؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۹۲.</ref> به گفته [[شیخ مفید]]، [[معاویه]] پس از آنکه تصمیم گرفت برای ولایتعهدی پسرش [[یزید بن معاویه|یزید]] بیعت بگیرد، صد هزار درهم برای جعده فرستاد و به او وعده داد که در قبال مسموم کردن شوهرش، او را به ازدواج یزید درخواهد آورد.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵.</ref> هرچند از برخی منابع نقل شده که جعده به سبب کینه‌ای که از امام حسن(ع) داشت او را مسموم کرد.<ref>سخاوی، التحفه اللطیفه، دار الکتب العلمیة، ج۱، ص۲۸۳.</ref> اما [[ویلفرد مادلونگ|مادلونگ]] اسلام‌شناس آلمانی(زاده ۱۳۰۹ش) معتقد است تلاش معاویه برای ولایتعهدی یزید، روایات مسموم شدن امام حسن به تحریک معاویه و به دست جعده را تایید می‌کند.<ref>مادلونگ، جانشینی حضرت محمد، ۱۳۷۷ش، ص۴۵۳. (منبع اصلی: Madelung, The Succession T0 Muhamad, p.331)</ref> | ||
بنا بر روایتی که قطب راوندی نقل کرده، امام حسن(ع) پس از نوشیدن شربت مسموم، جعده را [[لعن]] و نفرین کرد.<ref> راوندی، الخرائج و الجرائح، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۴۲.</ref> همچنین [[قیس بن عمرو بن مالک]] معروف به نجاشی از شاعران شیعی در نکوهش جعده، قصیده‌ای را سروده است.<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۳، ص۲۸۴؛ مزی، تهذیب الکمال، ۱۴۰۶ق، ج۶، ص۲۵۳.</ref> فرزندانش را «بنی مُسمّة الازواج؛ فرزندان زنی که شوهرانش را مسموم می‌کند»، می‌خواندند.<ref> مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۶؛ ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۳۷۸ق، ج۱۶، ص۴۹.</ref> | بنا بر روایتی که قطب راوندی نقل کرده، امام حسن(ع) پس از نوشیدن شربت مسموم، جعده را [[لعن]] و نفرین کرد.<ref> راوندی، الخرائج و الجرائح، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۴۲.</ref> همچنین [[قیس بن عمرو بن مالک]] معروف به نجاشی از شاعران شیعی در نکوهش جعده، قصیده‌ای را سروده است.<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۳، ص۲۸۴؛ مزی، تهذیب الکمال، ۱۴۰۶ق، ج۶، ص۲۵۳.</ref> فرزندانش را «بنی مُسمّة الازواج؛ فرزندان زنی که شوهرانش را مسموم می‌کند»، می‌خواندند.<ref> مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۶؛ ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۳۷۸ق، ج۱۶، ص۴۹.</ref> | ||