حمیده همسر امام صادق(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

حمیده، [[فقیه]] بوده و امام صادق(ع)، زنان را برای آگاهی یافتن از [[احکام شرعی|مسائل شرعیه]] به او ارجاع می‌داده است.<ref>صدوق، امالی، ۱۴۱۷ق، ص۵۲۵؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۶۲.</ref> همچنین، امام صادق حمیده و [[ام فروه دختر امام صادق|امّ فَروة]] را برای ادای حقوق اهل مدینه(عرض تسلیت هنگام مصیبت و تبریک هنگام نعمت) می‌فرستاد.<ref> صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۱۷۸.</ref>

[[امام باقر(ع)]] حمیده را پسندیده در دنیا و ستایش‌شده در [[آخرت]] کرده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۴۷۷.</ref> امام صادق(ع) او را پاکیزه از پلیدی‌ها و مانند شِمش طلا توصیف کرده که ملائکه، همواره از وی مراقبت می‌کردند.<ref> کلینی، الکافی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۴۷۷.</ref> از این رو به حمیده مصفاة ملقب شد.{{مدرک}} همچنین لؤلؤة،<ref>حسون و مشکور، اعلام النساء المؤمنات، ۱۴۱۱ق، ص۳۱۱.</ref> مهذّبة،<ref>مسعودی، اثبات الوصیه، ۱۴۱۷ق، ص۱۹۰.</ref> سیدة الإماء (سرور کنیزان)<ref>طبری، دلائل الامامه، ۱۴۰۸ق، ص۳۰۸. </ref> و امّ حمیده<ref>صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ش، ص۴۸۴.</ref>از القاب وی دانسته شده است.

بنا بر نقلی دیگر، حمیده پس از آن‌که [[نجمه خاتون|نجمه]] را خریداری کرد، بر اساس یک [[رؤیای صادقه]] که مأموریت یافت او را به امام کاظم(ع) هدیه کند<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۸۰۳، ۸۰۴. </ref> او را به امام کاظم بخشید.<ref>صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۴.</ref>