واقعه حره: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

[[امام سجاد(ع)]] در این قیام با مردم [[مدینه]] همراه نشد؛ ولی در خانه‌ خود، به بسیاری از زنان و کودکان و حتی اهل و عیال و اطرافیان [[مروان ‌بن حکم]] پناه داد.

درباره اسباب  و علل واقعه حره، روایت‌های گوناگونی رسیده است. بنابر بسیاری از گزارش‌ها، واقعه حره از آنجا آغاز شد که والی جدید مدینه، عثمان بن محمد بن ابی‌سفیان، به ابتکار خود یا به دستور [[یزید]]، هیئتی از بزرگان شهر مانند عبدالله بن حنظله را برای ملاقات با خلیفه به [[شام]] فرستاد. گرچه هیئت مزبور از هدایا و عطایای خلیفه برخوردار شدند، اما به محض بازگشت از شام، در برابر مردم به فسق و فجور آشکار خلیفه گواهی دادند و مردم را به اقدام برای خلع یزید از [[خلافت]] دعوت کردند.<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۴۷۹-۴۸۰</ref>

پاره‌ای از گزارش‌ها نیز، نارضایتی از سیاست اقتصادی [[معاویه]] را که به تنگدستی و بروز گرسنگی منجر شده بود، جزو دلایل قیام برشمرده‌اند.<ref>الامامه و السیاسه، ج۱، ص۲۰۶</ref>

== عزل والی مدینه ==

== تجهیز سپاه شام ==

== حمله به مدینه ==

وقتی خبر حرکت سپاه یزید به مردم مدینه رسید، آنان گرداگرد مدینه خندق کندند و پناه گرفتند.

مردم اجازه دادند که وابستگان به حکومت شام، از مدینه خارج شوند به شرط آنکه در مورد مدینه هیچ اطلاعاتی را به سپاه شام ندهند و در جنگ هم شرکت نکنند. [[بنی امیه]] با خروج از مدینه، سوگند خود را شکستند و [[عبدالملک بن مروان]] با توصیه پدرش به همراهی [[مسلم‌ بن عقبه]] نقشه حمله به شهر را طراحی کردند.