شهادت حضرت فاطمه(س): تفاوت میان نسخه‌ها
←رابطه خوب امام علی(ع) با خلفا
| خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
یکی از دلایل [[اهل‌سنت]] برای انکار شهادت فاطمه زهرا(س) تکیه بر رابطه صمیمانه بین [[خلفای سه‌گانه|خلفا]] و امام علی(ع) و خانواده او است. در کتاب مفصل «فاطمة بنت النبی»، نویسنده تلاش کرده است نشان دهد که خلیفه اول و دوم به فاطمه زهرا(س) محبت فراوان داشته‌اند،<ref>نگاه کنید به المدیهش، فاطمه بنت النبی، ۱۴۴۰ق، ج۴، ص۳۵۷، تا آخر، و ج۵ از ابتدا تا ص۸۹.</ref> اما با این همه، نویسنده در جمع‌بندی تصریح می‌کند که فاطمه پس از [[ماجرای فدک]] با [[ ابوبکر بن ابی‌قحافه |ابوبکر]] قطع ارتباط کرد و با او [[بیعت]] هم نکرد.<ref>نگاه کنید به المدیهش، فاطمه بنت النبی، ۱۴۴۰ق، ج۴، ص۵۲۱-۵۲۳.</ref> محمد نافع از نویسندگان اهل‌سنت کتابی با نام «رحماء بینهم» نوشته و در آن تلاش کرده است نشان دهد که [[خلفای سه‌گانه]] رابطه‌ای خوب با علی داشته‌اند.<ref>[https://www.neelwafurat.com/itempage.aspx?id=lbb185806-154633&search=books «رحماء بینهم»]، سایت نیل و فرات.</ref> همچنین در مقاله‌ای در فصلنامه ندای اسلام، نویسنده با نقل مواردی از رابطه بین خلفا و امام علی(ع) و نیز رابطه زنان و دختران ایشان با فاطمه(س) تلاش کرده است که نشان دهد، این رابطه با توهین به فاطمه و کتک زدن او سازگاری ندارد.<ref> مرجانی، [http://sunnionline.us/farsi/2016/07/6823 «ارتباط و محبت خلفای ثلاثه با علی و فاطمه رضی‌الله عنهما»]، سایت سنی‌آنلاین.</ref> به گفته [[سید مرتضی]] (درگذشته ۴۳۶ق) متکلم شیعه از اینکه امام علی(ع) به خلفا مشورت می‌داده نمی‌توان همکاری او با آنها را استفاده کرد چرا که راهنمایی درباره احکام الهی و دفاع از مسلمانان بر هر عالمی واجب است.<ref>سید مرتضی، الشافی فی الامامة، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۲۵۱.</ref> همچنین نویسنده کتاب «دانشنامه روابط سیاسی حضرت علی(ع) با خلفاء» پس از بررسی ۱۰۷ مورد از مشاوره‌های امام علی(ع) با خلفای سه‌گانه به این نتیجه رسیده که مشورت خلفا با امام علی(ع)، نشانه همدلی و موافقت او با خلفا نیست چراکه اکثر این مشاوره‌ها در نظرخواهی عمومی صورت گرفته است نه اینکه خلفا علی(ع) را وزیر و مشاور خود قرار داده باشند بلکه علی در انزاوی سیاسی به کشاورزی و حفر چاه مشغول بود. همچنین اگر در مواردی خلفا با علی(ع) مشورت می‌کردند از سر ناچاری و بازشدن گره‌ها بوده است.<ref>لباف، دانشنامه روابط سیاسی حضرت علی(ع) با خلفا، ۱۳۸۸ش، ص۷۳-۷۶.</ref> | یکی از دلایل [[اهل‌سنت]] برای انکار شهادت فاطمه زهرا(س) تکیه بر رابطه صمیمانه بین [[خلفای سه‌گانه|خلفا]] و امام علی(ع) و خانواده او است. در کتاب مفصل «فاطمة بنت النبی»، نویسنده تلاش کرده است نشان دهد که خلیفه اول و دوم به فاطمه زهرا(س) محبت فراوان داشته‌اند،<ref>نگاه کنید به المدیهش، فاطمه بنت النبی، ۱۴۴۰ق، ج۴، ص۳۵۷، تا آخر، و ج۵ از ابتدا تا ص۸۹.</ref> اما با این همه، نویسنده در جمع‌بندی تصریح می‌کند که فاطمه پس از [[ماجرای فدک]] با [[ ابوبکر بن ابی‌قحافه |ابوبکر]] قطع ارتباط کرد و با او [[بیعت]] هم نکرد.<ref>نگاه کنید به المدیهش، فاطمه بنت النبی، ۱۴۴۰ق، ج۴، ص۵۲۱-۵۲۳.</ref> محمد نافع از نویسندگان اهل‌سنت کتابی با نام «رحماء بینهم» نوشته و در آن تلاش کرده است نشان دهد که [[خلفای سه‌گانه]] رابطه‌ای خوب با علی داشته‌اند.<ref>[https://www.neelwafurat.com/itempage.aspx?id=lbb185806-154633&search=books «رحماء بینهم»]، سایت نیل و فرات.</ref> همچنین در مقاله‌ای در فصلنامه ندای اسلام، نویسنده با نقل مواردی از رابطه بین خلفا و امام علی(ع) و نیز رابطه زنان و دختران ایشان با فاطمه(س) تلاش کرده است که نشان دهد، این رابطه با توهین به فاطمه و کتک زدن او سازگاری ندارد.<ref> مرجانی، [http://sunnionline.us/farsi/2016/07/6823 «ارتباط و محبت خلفای ثلاثه با علی و فاطمه رضی‌الله عنهما»]، سایت سنی‌آنلاین.</ref> به گفته [[سید مرتضی]] (درگذشته ۴۳۶ق) متکلم شیعه از اینکه امام علی(ع) به خلفا مشورت می‌داده نمی‌توان همکاری او با آنها را استفاده کرد چرا که راهنمایی درباره احکام الهی و دفاع از مسلمانان بر هر عالمی واجب است.<ref>سید مرتضی، الشافی فی الامامة، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۲۵۱.</ref> همچنین نویسنده کتاب «دانشنامه روابط سیاسی حضرت علی(ع) با خلفاء» پس از بررسی ۱۰۷ مورد از مشاوره‌های امام علی(ع) با خلفای سه‌گانه به این نتیجه رسیده که مشورت خلفا با امام علی(ع)، نشانه همدلی و موافقت او با خلفا نیست چراکه اکثر این مشاوره‌ها در نظرخواهی عمومی صورت گرفته است نه اینکه خلفا علی(ع) را وزیر و مشاور خود قرار داده باشند بلکه علی در انزاوی سیاسی به کشاورزی و حفر چاه مشغول بود. همچنین اگر در مواردی خلفا با علی(ع) مشورت می‌کردند از سر ناچاری و بازشدن گره‌ها بوده است.<ref>لباف، دانشنامه روابط سیاسی حضرت علی(ع) با خلفا، ۱۳۸۸ش، ص۷۳-۷۶.</ref> | ||
[[ازدواج ام‌کلثوم با عمر بن خطاب|ازدواج ام کلثوم دختر امام علی با خلیفه دوم]] از دیگر مثال‌هایی است که برای اثبات دوستی و محبت عمر به اهل‌بیت استفاده می‌شود که با دخالت او در شهادت فاطمه(س) منافات دارد.<ref> المدیهش، فاطمة بنت النبی، ۱۴۴۰ق، ج۵، ص۵۴.</ref> برخی از نویسندگان وقوع این ازدواج را نفی می‌کنند.<ref> نگاه کنید به الله‌اکبری، «ازدواج ام‌کلثوم با عمر از نگاه فریقین»، ص۱۱-۱۲.</ref> [[سید مرتضی]] آن را تحت اجبار و تهدید می‌داند<ref> نگاه کنید به سید مرتضی، الشافی فی الامامة، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۲۷۲-۲۷۳.</ref> که در این صورت نمی‌تواند نشانگر رابطه صمیمی بین دو نفر باشد.<ref> الله‌اکبری، «ازدواج ام‌کلثوم با عمر از نگاه فریقین»، ص۱۱-۱۲.</ref> روایتی از امام صادق(ع) نیز برای تأیید اجبار در این ازدواج با تعبیر «غصب» نقل شده است.<ref> کلینی، الکافی، ۱۴۰۷، ج۵، ص۳۴۶، ح۱.</ref> | [[ازدواج ام‌کلثوم با عمر بن خطاب|ازدواج ام کلثوم دختر امام علی با خلیفه دوم]] از دیگر مثال‌هایی است که برای اثبات دوستی و محبت عمر به اهل‌بیت استفاده می‌شود که با دخالت او در شهادت فاطمه(س) منافات دارد.<ref> المدیهش، فاطمة بنت النبی، ۱۴۴۰ق، ج۵، ص۵۴.</ref> برخی از نویسندگان وقوع این ازدواج را نفی می‌کنند.<ref> نگاه کنید به الله‌اکبری، «ازدواج ام‌کلثوم با عمر از نگاه فریقین»، ص۱۱-۱۲.</ref> [[سید مرتضی]] آن را تحت اجبار و تهدید می‌داند<ref> نگاه کنید به سید مرتضی، الشافی فی الامامة، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۲۷۲-۲۷۳.</ref> که در این صورت نمی‌تواند نشانگر رابطه صمیمی بین دو نفر باشد.<ref> الله‌اکبری، «ازدواج ام‌کلثوم با عمر از نگاه فریقین»، ص۱۱-۱۲.</ref> روایتی از امام صادق(ع) نیز برای تأیید اجبار در این ازدواج با تعبیر «غصب» نقل شده است.<ref> کلینی، الکافی، ۱۴۰۷، ج۵، ص۳۴۶، ح۱.</ref>{{یادداشت|إِنَّ ذَلِكَ فَرْجٌ غُصِبْنَاهُ}} | ||
=== نام‌گذاری فرزندان اهل‌بیت به نام خلفا=== | === نام‌گذاری فرزندان اهل‌بیت به نام خلفا=== | ||