کاربر ناشناس
تجسم اعمال: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hrezaei جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Salvand جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
==مخالفان تجسم اعمال == | ==مخالفان تجسم اعمال == | ||
این آیات و احادیث سبب شده که آرای مختلفی درباره جزای اعمال در آخرت مطرح شود. گروهی آیات مغایر با تجسم اعمال را مبنا قرار داده و آیات ناظر بر تجسم را طوری تفسیر کردهاند که با آیات مغایر با آن تعارضی نداشته باشد؛ مثلاً در آیه مذکور از سوره زلزال غالب مفسران، خصوصاً متقدمان، «لِیرَوْا اعمالَهُم» را به معنای دیدن جزای اعمال یا نامه اعمال دانستهاند و نه خود عمل.<ref>طبری؛ زمخشری؛ طبرسی؛ فخررازی؛ بیضاوی، ذیل آیه</ref>. بیشتر مفسران پیشین موافق این رای بودهاند. گروهی از این مفسران، از جمله [[فخر رازی]] <ref>ذیل زلزال: ۶</ref> و طبرسی،<ref>ذیل آل عمران: ۳۰</ref> در دفاع از این تفسیر گفتهاند که اعمال، اَعراضاند و عرض هم باقی نمیماند و اعاده آن امکان پذیر نیست، لذا اینکه بگوییم خود اعمال در [[قیامت]] مجسم میشوند، نادرست است. | این آیات و احادیث سبب شده که آرای مختلفی درباره جزای اعمال در آخرت مطرح شود. گروهی آیات مغایر با تجسم اعمال را مبنا قرار داده و آیات ناظر بر تجسم را طوری تفسیر کردهاند که با آیات مغایر با آن تعارضی نداشته باشد؛ مثلاً در [[آیه]] مذکور از سوره زلزال غالب مفسران، خصوصاً متقدمان، «لِیرَوْا اعمالَهُم» را به معنای دیدن جزای اعمال یا نامه اعمال دانستهاند و نه خود عمل.<ref>طبری؛ زمخشری؛ طبرسی؛ فخررازی؛ بیضاوی، ذیل آیه</ref>. بیشتر مفسران پیشین موافق این رای بودهاند. گروهی از این مفسران، از جمله [[فخر رازی]] <ref>ذیل زلزال: ۶</ref> و طبرسی،<ref>ذیل آل عمران: ۳۰</ref> در دفاع از این تفسیر گفتهاند که اعمال، اَعراضاند و عرض هم باقی نمیماند و اعاده آن امکان پذیر نیست، لذا اینکه بگوییم خود اعمال در [[قیامت]] مجسم میشوند، نادرست است. | ||
[[علامه مجلسی]] نیز از مخالفان عقیده تجسم اعمال است. دلیل او این است که تجسم اعمال با عقیده به [[معاد جسمانی]] تعارض دارد و به همین سبب نمیتوان به آن قائل شد و با تخطئه نظر [[شیخ بهایی]] ، قول به این نظر را مستلزم انکار [[دین]] و خروج از [[اسلام]] دانسته است.<ref>مجلسی، ۱۳۶۳ ش، ج ۹، ص۹۵</ref> این اظهار نظر واکنش شدید قایلان به این نظریه را برانگیخته است. <ref>برای نمونه رجوع کنید به امام خمینی، ص۴۳۹</ref> | [[علامه مجلسی]] نیز از مخالفان عقیده تجسم اعمال است. دلیل او این است که تجسم اعمال با عقیده به [[معاد جسمانی]] تعارض دارد و به همین سبب نمیتوان به آن قائل شد و با تخطئه نظر [[شیخ بهایی]] ، قول به این نظر را مستلزم انکار [[دین]] و خروج از [[اسلام]] دانسته است.<ref>مجلسی، ۱۳۶۳ ش، ج ۹، ص۹۵</ref> این اظهار نظر واکنش شدید قایلان به این نظریه را برانگیخته است. <ref>برای نمونه رجوع کنید به امام خمینی، ص۴۳۹</ref> | ||
خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
* محمدبن محمد غزالی، کتاب الاربعین فی اصول الدّین، بیروت ۱۴۰۸/ ۱۹۸۸؛ | * محمدبن محمد غزالی، کتاب الاربعین فی اصول الدّین، بیروت ۱۴۰۸/ ۱۹۸۸؛ | ||
* محمدبن عمر فخررازی، التفسیر الکبیر، قاهره ] بیتا. [، چاپ افست تهران ] بیتا؛ | * محمدبن عمر فخررازی، التفسیر الکبیر، قاهره ] بیتا. [، چاپ افست تهران ] بیتا؛ | ||
* محمداسحاق فیاض، محاضرات فی اصول الفقه، تقریرات درس | * محمداسحاق فیاض، محاضرات فی اصول الفقه، تقریرات درس آیت اللّه خوئی، نجف ۱۹۷۴؛ | ||
* محمدبن شاه مرتضی فیض کاشانی، علم الیقین فی اصول الدین، قم ۱۳۵۸ ش؛ | * محمدبن شاه مرتضی فیض کاشانی، علم الیقین فی اصول الدین، قم ۱۳۵۸ ش؛ | ||
* محمدحسن قدردان قراملکی، «کاوشی در تجسم اعمال»، کیهان اندیشه، ش ۶۸ (مهر و آبان ۱۳۷۵)؛ | * محمدحسن قدردان قراملکی، «کاوشی در تجسم اعمال»، کیهان اندیشه، ش ۶۸ (مهر و آبان ۱۳۷۵)؛ |