کاربر ناشناس
مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها
←تاریخچه
imported>Eahmadian بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Eahmadian |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
واژه مهدی در صدر [[اسلام]] از باب بزرگداشت و تجلیل برای بزرگان کار رفته است. به عنوان مثال، [[حسان بن ثابت]] (متوفی ۵۴/ ۶۷۳) واژه مهدی را در قصیده‌ای برای [[پیامبر اکرم(ص)]] از این لقب برای اشاره با آن حضرت استفاده کرده است: | واژه مهدی در صدر [[اسلام]] از باب بزرگداشت و تجلیل برای بزرگان کار رفته است. به عنوان مثال، [[حسان بن ثابت]] (متوفی ۵۴/ ۶۷۳) واژه مهدی را در قصیده‌ای برای [[پیامبر اکرم(ص)]] از این لقب برای اشاره با آن حضرت استفاده کرده است: | ||
{{شعر}}{{ب|جزاء علی المهدی اصبح ثاویا|یا خیر من وطأ الحصا لا تبعدی<ref>جاسم حسین، ص۳۵.</ref>}}{{پایان شعر}} | {{شعر}}{{ب|جزاء علی المهدی اصبح ثاویا|یا خیر من وطأ الحصا لا تبعدی<ref>جاسم حسین، ص۳۵.</ref>}}{{پایان شعر}} | ||
[[سلیمان بن صرد]] نیز [[امام حسین]](ع) را پس از شهادتش، مهدی بن مهدی خوانده است.<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۱۲، ص۲۰.</ref> | |||
بنا به گفته [[راجکوسکی]]، نخستین کسی که مهدی را در کاربرد اعتقادی آن به عنوان [[منجی]] به کار برد [[ابو اسحاق کعب بن ماته بن حیسوء حمیری]] (متوفی ۶۵۴ق) است .<ref> جاسم حسین، ص۳۵.</ref> پیش از آن، خلیفه دوم [[عمر بن خطاب]]، از [[غیبت امام زمان|غیبت]] سخن رانده است. پس از رحلت پیامبر(ص) در سال ۱۱، عمر وانمود کرد که محمد(ص) رحلت نکرده بلکه همچون [[حضرت موسی|موسی]] پنهان شده و سرانجام از غیبت باز خواهد گشت.<ref>ابن سعد، ج۲، ص۲۰۵.</ref> | بنا به گفته [[راجکوسکی]]، نخستین کسی که مهدی را در کاربرد اعتقادی آن به عنوان [[منجی]] به کار برد [[ابو اسحاق کعب بن ماته بن حیسوء حمیری]] (متوفی ۶۵۴ق) است .<ref> جاسم حسین، ص۳۵.</ref> پیش از آن، خلیفه دوم [[عمر بن خطاب]]، از [[غیبت امام زمان|غیبت]] سخن رانده است. پس از رحلت پیامبر(ص) در سال ۱۱، عمر وانمود کرد که محمد(ص) رحلت نکرده بلکه همچون [[حضرت موسی|موسی]] پنهان شده و سرانجام از غیبت باز خواهد گشت.<ref>ابن سعد، ج۲، ص۲۰۵.</ref> | ||