تیمور گورکانی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[سید فضل‌الله نعیمی]] یا استرآبادی (۷۹۶-۷۴۰ق)، پایه‌گذار فرقه حروفیه، چندی پس از تیمور در ۷۴۰ق بدنیا آمد. او از استرآباد، چند بار به [[اصفهان]]، [[مکه]] و [[تبریز]] رفت و با سلطان اویس [[جلایریان|جلایری]] ارتباط گرفت.<ref>آژند، حروفیه در تاریخ، ۱۳۶۹ش، ص۱۱.</ref> استرآبادی در تبریز دعوت خود را شروع کرد.<ref>آژند، حروفیه در تاریخ، ۱۳۶۹ش، ص۱۹و۲۰.</ref> فضل‌الله ادعا کرد ۲۸ حرف عربی و ۳۲ حرف فارسی، پایه شناخت [[خدا|خداوند]] است. [[نبوت|پیامبری]] در [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] و [[امامت]] در [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] به کمال رسیده<ref>آژند، حروفیه در تاریخ، ۱۳۶۹ش، ص۵۶.</ref> و خودش هم [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|مهدی موعود]]، [[پیامبران|پیامبر]] و [[خلیفةالله|خلیفه خدا]] است.<ref>آژند، حروفیه در تاریخ، ۱۳۶۹ش، ص۵۶.</ref> استرآبادی در ۷۸۸ق در [[دامغان]]، تیمور را به آیین خود دعوت کرد ولی تیمور نپذیرفت و برخی از علمای همراه‌ش، او را به کشتن استرآبادی تشویق کردند.<ref>آژند، حروفیه در تاریخ، ۱۳۶۹ش، ص۲۱.</ref>{{یادداشت|فضل‌الله در شعر معروف قدسیان آسمان، بیتی را درباره نپذیرفتن دعوتش توسط تیمور سروده:خاقان اردودار اگر از جان نگردد ایل من*صاحب‌قران عالمم، بر ایل و بر اردو زنم}} او پس از ارتباط با میران‌شاه، فرزند تیمور و حاکم [[سلطانیه]]، به [[باکو]] رفت و تبلیغ خود را ادامه داد. پس از چندی فضل‌الله در آنجا با فتوای علمای [[سمرقند]] و [[گیلان]]، توسط شیخ ابراهیم، حاکم [[شروان]] دستگیر شد و در [[نخجوان]] سال [[سال ۷۹۶ هجری قمری|۷۹۶ق]] توسط میران‌شاه کشته شد و جسدش نیز در ۸۰۴ق بدستور تیمور سوزانده شد.<ref>آژند، حروفیه در تاریخ، ۱۳۶۹ش، ص۳۴.</ref>