confirmed، protected، templateeditor
۱٬۸۸۸
ویرایش
چشم برزخی: تفاوت میان نسخه‌ها
←جایگاه
(←جایگاه) |
(←جایگاه) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
با استناد به [[آیه|آیات]] و [[حدیث|روایات]] گفته شده کسانی که در آستانه مرگ و در حال قطع رابطه با دنیا هستند، می‌توانند پرده‌هایی از عالم برزخ را مشاهده کنند و یا کسانی که با گرایش به معنویات و دوری از مادیات، به قدرت روحی و معنوی می‌رسند، حقائق بیشتری از جهان هستی می‌بینند و چشم برزخی آنها نیز بینا می‌شود.<ref> قنادی، «برزخ از نگاه چشم برزخی»، ۱۳۸۷ش، شماره ۶۷، ص۴.</ref> | با استناد به [[آیه|آیات]] و [[حدیث|روایات]] گفته شده کسانی که در آستانه مرگ و در حال قطع رابطه با دنیا هستند، می‌توانند پرده‌هایی از عالم برزخ را مشاهده کنند و یا کسانی که با گرایش به معنویات و دوری از مادیات، به قدرت روحی و معنوی می‌رسند، حقائق بیشتری از جهان هستی می‌بینند و چشم برزخی آنها نیز بینا می‌شود.<ref> قنادی، «برزخ از نگاه چشم برزخی»، ۱۳۸۷ش، شماره ۶۷، ص۴.</ref> | ||
[[علامه طباطبائی]] (مفسر قرآن) تعبیر چشم تیزبین (حدید) در آیه ۲۲ [[سوره ق]] را درباره چشم برزخی می‌داند.<ref>علامه طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۸، ص۳۵۰.</ref> بنا بر نظر مفسران، خدا در این آیه درباره امری سخن می‌گوید که وجود دارد؛ اما چشم انسان قادر به دیدن آن چیز نیست و با برداشته‌شدن پرده از چشم انسان، چشم تیزبین(حدید) پیدا کرده و حقایق را می‌بیند:<ref>علامه طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۸، ص۳۵۰؛ امین، مخزن العرفان، ۱۳۸۹ش، ج۱۳، ص۲۸۱-۲۸۲؛ فیض کاشانی، التفسیر الصافی، ۱۴۱۶ق، ص۶۱؛ ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۷، ص۳۷۵؛ طبری، جامع البیان، [بی‌تا]، ج۲۲، ص۳۵۰.</ref> «(به او خطاب می‌شود:) تو از این صحنه (و دادگاه بزرگ) غافل بودی و ما پرده را از چشم تو کنار زدیم، و امروز چشمت کاملًا تیزبین است». | [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبائی]] (مفسر قرآن) تعبیر چشم تیزبین (حدید) در آیه ۲۲ [[سوره ق]] را درباره چشم برزخی می‌داند.<ref>علامه طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۸، ص۳۵۰.</ref> بنا بر نظر مفسران، خدا در این آیه درباره امری سخن می‌گوید که وجود دارد؛ اما چشم انسان قادر به دیدن آن چیز نیست و با برداشته‌شدن پرده از چشم انسان، چشم تیزبین(حدید) پیدا کرده و حقایق را می‌بیند:<ref>علامه طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۸، ص۳۵۰؛ امین، مخزن العرفان، ۱۳۸۹ش، ج۱۳، ص۲۸۱-۲۸۲؛ فیض کاشانی، التفسیر الصافی، ۱۴۱۶ق، ص۶۱؛ ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۷، ص۳۷۵؛ طبری، جامع البیان، [بی‌تا]، ج۲۲، ص۳۵۰.</ref> «(به او خطاب می‌شود:) تو از این صحنه (و دادگاه بزرگ) غافل بودی و ما پرده را از چشم تو کنار زدیم، و امروز چشمت کاملًا تیزبین است». | ||
<ref group="یادداشت">{{عربی|لَقَدْ کُنْتَ فی غَفْلَةٍ مِنْ هذا فَکَشَفْنا عَنْکَ غِطاءَکَ فَبَصَرُکَ الْیوْمَ حَدیدٌ}}(سوره ق، آیه۲۲).</ref> | <ref group="یادداشت">{{عربی|لَقَدْ کُنْتَ فی غَفْلَةٍ مِنْ هذا فَکَشَفْنا عَنْکَ غِطاءَکَ فَبَصَرُکَ الْیوْمَ حَدیدٌ}}(سوره ق، آیه۲۲).</ref> | ||
در حدیثی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] که به [[حدیث قرب نوافل]] مشهور است، انجام دادن فرایض ([[واجب|واجبات]]) و نَوَافل ([[مستحب|مستحبات]]) محبوب‌ترین عمل نزد خدا و وسیله تقرب بنده به او معرفی شده و خدا گوش و چشم او می‌شود.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۸۷ش، ج۴، ص۷۴.</ref> ﺑﻪ ﻧﻈﺮ اﻣﺎم ﺧﻤﯿﻨﯽ در کتاب «ﺷﺮح ﭼﻬﻞ ﺣﺪﯾﺚ» انسان در این حالت صاحب تصرف در عالم می‌شود. بنابر نظر اﻣﺎم ﺧﻤﯿﻨﯽ در کتاب «ﺷﺮح ﭼﻬﻞ ﺣﺪﯾﺚ»، انسان با انجام این دستورها و رعایت تقوا، حجاب دنیایی از چشم و دل او برداشته می‌شود و حقائق بیشتری از جهان هستی می‌بیند.<ref>امام خمینی، شرح چهل حدیث (اربعین حدیث)، ۱۳۸۰ش، ص۵۹۱.</ref> | در حدیثی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] که به [[حدیث قرب نوافل]] مشهور است، انجام دادن فرایض ([[واجب|واجبات]]) و نَوَافل ([[مستحب|مستحبات]]) محبوب‌ترین عمل نزد خدا و وسیله تقرب بنده به او معرفی شده و خدا گوش و چشم او می‌شود.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۸۷ش، ج۴، ص۷۴.</ref> ﺑﻪ ﻧﻈﺮ [[سید روح‌الله موسوی خمینی|اﻣﺎم ﺧﻤﯿﻨﯽ]] در کتاب «ﺷﺮح ﭼﻬﻞ ﺣﺪﯾﺚ» انسان در این حالت صاحب تصرف در عالم می‌شود. بنابر نظر اﻣﺎم ﺧﻤﯿﻨﯽ در کتاب «ﺷﺮح ﭼﻬﻞ ﺣﺪﯾﺚ»، انسان با انجام این دستورها و رعایت تقوا، حجاب دنیایی از چشم و دل او برداشته می‌شود و حقائق بیشتری از جهان هستی می‌بیند.<ref>امام خمینی، شرح چهل حدیث (اربعین حدیث)، ۱۳۸۰ش، ص۵۹۱.</ref> | ||
آیت‌الله مکارم شیرازی (مفسر قرآن) معتقد است کسانی که در آستانه مرگ و در حال قطع رابطه با دنیا هستند نیز می‌توانند پرده‌هایی از [[برزخ|عالم برزخ]] و نتیجه اعمال خود را مشاهده کنند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲۴، ص۱۸۷.</ref> | آیت‌الله [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] (مفسر قرآن) معتقد است کسانی که در آستانه مرگ و در حال قطع رابطه با دنیا هستند نیز می‌توانند پرده‌هایی از [[برزخ|عالم برزخ]] و نتیجه اعمال خود را مشاهده کنند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲۴، ص۱۸۷.</ref> | ||
چشم برزخی بنابر باور برخی از پژوهشگران دینی در دسته سوم ابزارهای شناخت (حس، [[عقل]] و دل) قرار می‌گیرد که مربوط به شناخت شهودی (علومی که از راه [[عرفان نظری|عرفان]] به دست می‌آیند) است.<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۷۷ش، ص۳۵.؛ حسین‌زاده، قمی، «مکاشفه و تجربه دینی؛ بررسی رابطه مکاشفه در عرفان اسلامی و تـجربه دینی در عرفان و فلسفه غـربی»، ص۷۸.</ref> ملا صدرا نیز راه دست‌یابی به مکاشفه را [[تزکیه]] دل و [[تقوای الهی]] می‌داند.<ref>ملاصدرا، تفسیر القرآن الکریم، ۱۳۶۶ش، ج۲، ص۶۹.</ref> | چشم برزخی بنابر باور برخی از پژوهشگران دینی در دسته سوم ابزارهای شناخت (حس، [[عقل]] و دل) قرار می‌گیرد که مربوط به شناخت شهودی (علومی که از راه [[عرفان نظری|عرفان]] به دست می‌آیند) است.<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۷۷ش، ص۳۵.؛ حسین‌زاده، قمی، «مکاشفه و تجربه دینی؛ بررسی رابطه مکاشفه در عرفان اسلامی و تـجربه دینی در عرفان و فلسفه غـربی»، ص۷۸.</ref> ملا صدرا نیز راه دست‌یابی به مکاشفه را [[تزکیه]] دل و [[تقوای الهی]] می‌داند.<ref>ملاصدرا، تفسیر القرآن الکریم، ۱۳۶۶ش، ج۲، ص۶۹.</ref> | ||