یوسف بن احمد بحرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

دوران زندگی شیخ یوسف بحرانی با حوادث زیادی همراه بود که موجب شد او از شهری به شهر دیگر روانه شود. در آغاز کودکی، شاهد جنگ‌های قبیله‌ای بین دو قبیله الهوله و اَلْعَتوب بود. سپس بر اثر هجوم پی در پی سلطانِ [[عمان]] به بحرین، به [[قطیف]] مهاجرت کرد و با مرگ پدر، سرپرستی خانواده را بر عهده گرفت. دو سال در قطیف ماند و نزد شیخ [[حسین ماحوزی]]، [[فقیه|فقیهِ]] [[مجتهد]] و مخالف علنی مسلک [[اخباری‌گری]] (متوفی ۱۱۸۱ ق) شاگردی کرد.

پس از مصالحه دولت ایران و سلطان عمان و آزادی بحرین، به وطن بازگشت و چند سال نزد عالمان آنجا درس خواند. پس از بازگشت از سفر [[حج]] و توقف در قطیف برای فراگیری حدیث از ماحوزی، به علت فشارهای مالی و آشفتگی اوضاع داخلی بحرین، در سال ۱۱۴۰ق به ایران مهاجرت کرد. بحرانی، پس از مدت کوتاهی اقامت در [[کرمان]]، به [[شیراز]] رفت و به دلیل احترامی که محمدتقی خان، حاکم [[شیراز]]، برای او قائل شد، چند سال با آرامش به تدریس، تألیف و ادای وظایف دینی پرداخت و نزد [[شیخ عبدالله بلادی بحرانی]](متوفی ۱۱۴۸ ق) شاگردی کرد.