پرش به محتوا

مستجاب الدعوه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۱۳: خط ۱۳:
==نمونه هایی از دعاهای مستجاب اهلبیت(ع)==
==نمونه هایی از دعاهای مستجاب اهلبیت(ع)==


[[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام مجتبی(ع)]] بنابر روایتی با یکی از یارانش به درخت خشکیده خرمایی رسیدند و آن شخص آروز کرد که ای کاش این درخت خرمای رطب داشت وبا دعای حضرت نخل خشکیده دارای رطب شد  ودر پاسخ شخصی که  این کار را سحر دانست فرمود:وای بر تو این سحر نیست بلکه دعایی است که از پسر پیامبر(ص) مستجاب شده است. <ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۳۲۳.</ref> {{یادداشت|ويلك ليس بسحر ولكن دعوة ابن النبي مجابة}}
*[[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام مجتبی(ع)]] بنابر روایتی با یکی از یارانش به درخت خشکیده خرمایی رسیدند و آن شخص آروز کرد که ای کاش این درخت خرمای رطب داشت وبا دعای حضرت نخل خشکیده دارای رطب شد  ودر پاسخ شخصی که  این کار را سحر دانست فرمود:وای بر تو این سحر نیست بلکه دعایی است که از پسر پیامبر(ص) مستجاب شده است. <ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۳۲۳.</ref> {{یادداشت|ويلك ليس بسحر ولكن دعوة ابن النبي مجابة}}


روز [[روز عاشورا|عاشورا]] مردی از قبیله بنی تمیم به نام عبدالله بن حوزه از میان لشکر دشمن بیرون آمد و در مقابل [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین (ع)]] ایستاد و امام  را چند بار با لحن بسیار تند و خشن صدا زد و گفت: ‌ای حسین، ‌ای حسین، امام فرمود: چه می‌خواهی؟ گفت: تو را به آتش [دوزخ] بشارت باد. امام فرمود: دروغ گفتی من نزد پروردگارم می روم که مهربان است و شفاعتش پذیرفته {{یادداشت|أقدم على رب غفور و شفيع مطاع بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۰۱ }}؛آنگاه حضرت، او را نفرین کرد و فرمود:  (اللهم حُزه الی النار)خدایا او را به آتش دوزخ ببر.اگاه اسب او بنای چموشی گذاشت و او را به سوی چاله‌ای کشید و او از روی اسب لغزید و پایش به رکاب گیر کرد و با سر از اسب آویزان شد. در این هنگام اسبش رم کرد و او را می‌کشید، سر او به هر سنگ و تنه درختی می‌خورد تا به هلاکت رسید.<ref>شیخ مفید، ارشاد، ج۲، ص۱۰۲۷ علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۰۱.
*روز [[روز عاشورا|عاشورا]] مردی از قبیله بنی تمیم به نام عبدالله بن حوزه از میان لشکر دشمن بیرون آمد و در مقابل [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین (ع)]] ایستاد و امام  را چند بار با لحن بسیار تند و خشن صدا زد و گفت: ‌ای حسین، ‌ای حسین، امام فرمود: چه می‌خواهی؟ گفت: تو را به آتش [دوزخ] بشارت باد. امام فرمود: دروغ گفتی من نزد پروردگارم می روم که مهربان است و شفاعتش پذیرفته {{یادداشت|أقدم على رب غفور و شفيع مطاع بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۰۱ }}؛آنگاه حضرت، او را نفرین کرد و فرمود:  (اللهم حُزه الی النار)خدایا او را به آتش دوزخ ببر.اگاه اسب او بنای چموشی گذاشت و او را به سوی چاله‌ای کشید و او از روی اسب لغزید و پایش به رکاب گیر کرد و با سر از اسب آویزان شد. در این هنگام اسبش رم کرد و او را می‌کشید، سر او به هر سنگ و تنه درختی می‌خورد تا به هلاکت رسید.<ref>شیخ مفید، ارشاد، ج۲، ص۱۰۲۷ علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۰۱.
</ref>
</ref>


منهال بن عمرو» یکی از اهالی [[کوفه]] می‌گوید:برای انجام [[حج]] در مکه رفتم  به حضور [[امام سجاد (ع)]] رسیدم آن حضرت چون مرا دید..  فرمود: «از [[حرملة بن کاهل اسدی]] (قاتل علی اصغر برادر شیرخوار امام در کربلا) چه خبر؟»گفتم: «او زنده است و در کوفه سکونت دارد.» امام علیه‌السلام با چشمانی اشکبار دست به آسمان بلند کرد و سه مرتبه فرمود: «اللهم اذقه حر الحدید، اللهم اذقه حر النار.» «پروردگارا! داغی آهن را به او بچشان. پروردگارا او را به آتش دوزخ بسوزان.» در قیام [[مختار بن ابی‌عبید ثقفی|مختار]] نفرین امام سجاد(ع) مستجاب شد وحرمله کیفر دنیایی اش را چشید. <ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص ۵۳.
*منهال بن عمرو» یکی از اهالی [[کوفه]] می‌گوید:برای انجام [[حج]] در مکه رفتم  به حضور [[امام سجاد (ع)]] رسیدم آن حضرت چون مرا دید..  فرمود: «از [[حرملة بن کاهل اسدی]] (قاتل علی اصغر برادر شیرخوار امام در کربلا) چه خبر؟»گفتم: «او زنده است و در کوفه سکونت دارد.» امام علیه‌السلام با چشمانی اشکبار دست به آسمان بلند کرد و سه مرتبه فرمود: «اللهم اذقه حر الحدید، اللهم اذقه حر النار.» «پروردگارا! داغی آهن را به او بچشان. پروردگارا او را به آتش دوزخ بسوزان.» در قیام [[مختار بن ابی‌عبید ثقفی|مختار]] نفرین امام سجاد(ع) مستجاب شد وحرمله کیفر دنیایی اش را چشید. <ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص ۵۳.
</ref>
</ref>


۱۷٬۳۰۷

ویرایش