confirmed، templateeditor
۱۱٬۰۷۲
ویرایش
بشیرحسین نجفی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
برخی از دیدگاه‌ها و مواضع سیاسی بشیر حسین نجفی عبارتند از: | برخی از دیدگاه‌ها و مواضع سیاسی بشیر حسین نجفی عبارتند از: | ||
* '''وحدت شیعه و سنی''': نویسنده کتاب «ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق»، دعوت [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] به وحدت را از اندیشه‌های اساسی بشیر نجفی دانسته است.<ref>قاسمی، ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق، ۱۳۹۳ش، ص۲۲۰.</ref> نجفی با افراطی‌گری [[وهابیت|وهابیان]] مخالفت کرده<ref>قاسمی، ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق، ۱۳۹۳ش، ص۲۲۳ و ۲۲۴، به نقل از خبرگزاری رسانیوز.</ref> و مسلمانان را از رفتارهای خشونت‌آمیز پرهیز داده است.<ref>قاسمی، ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق، ۱۳۹۳ش، ص۲۲۳ و ۲۲۴، به نقل از خبرگزاری حوزه‌نیوز.</ref> | * '''وحدت شیعه و سنی''': نویسنده کتاب «ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق»، دعوت [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] به وحدت را از اندیشه‌های اساسی بشیر نجفی دانسته است.<ref>قاسمی، ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق، ۱۳۹۳ش، ص۲۲۰.</ref> نجفی با افراطی‌گری [[وهابیت|وهابیان]] مخالفت کرده<ref>قاسمی، ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق، ۱۳۹۳ش، ص۲۲۳ و ۲۲۴، به نقل از خبرگزاری رسانیوز.</ref> و مسلمانان را از رفتارهای خشونت‌آمیز پرهیز داده است.<ref>قاسمی، ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق، ۱۳۹۳ش، ص۲۲۳ و ۲۲۴، به نقل از خبرگزاری حوزه‌نیوز.</ref> | ||
* '''وحدت مرجعیت عراق''': به‌گفته [[رسول جعفریان]]، پژوهش‌گر تاریخ در کتاب «تشیع در عراق، مرجعیت و ایران»، بشیر نجفی، [[سید محمدسعید حکیم]] و [[محمداسحاق فیاض]]، مسائل عراق را به آیت‌الله سیستانی ارجاع می‌دهند.<ref>جعفریان، تشیع در عراق، ۱۳۸۶ش، ص۱۳۲–۱۳۴.</ref> به گفته نویسنده کتاب «ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق»، حضور بشیر نجفی در مسائل سیاسی [[عراق]] پس از سقوط [[حزب بعث]] کم‌رنگ شده است؛ وی دلیل آن را اعتقاد به وحدت مرجعیت عراق و ارجاع مسائل سیاسی به سید علی سیستانی دانسته است.<ref>قاسمی، ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق، ۱۳۹۳ش، ص۲۲۰؛ همچنین نگاه کنید به: زارعان، «تحلیل کنش سیاسی مرجعیت شیعیان عراق در دوره پساصدام»، ص۱۰.</ref> | * '''وحدت مرجعیت عراق''': به‌گفته [[رسول جعفریان]]، پژوهش‌گر تاریخ در کتاب «تشیع در عراق، مرجعیت و ایران»، بشیر نجفی، [[سید محمدسعید حکیم]] و [[محمداسحاق فیاض]]، مسائل عراق را به [[آیت‌الله سیستانی]] ارجاع می‌دهند.<ref>جعفریان، تشیع در عراق، ۱۳۸۶ش، ص۱۳۲–۱۳۴.</ref> به گفته نویسنده کتاب «ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق»، حضور بشیر نجفی در مسائل سیاسی [[عراق]] پس از سقوط [[حزب بعث]] کم‌رنگ شده است؛ وی دلیل آن را اعتقاد به وحدت مرجعیت عراق و ارجاع مسائل سیاسی به سید علی سیستانی دانسته است.<ref>قاسمی، ساختار سیاسی-اجتماعی شیعیان عراق، ۱۳۹۳ش، ص۲۲۰؛ همچنین نگاه کنید به: زارعان، «تحلیل کنش سیاسی مرجعیت شیعیان عراق در دوره پساصدام»، ص۱۰.</ref> | ||
* '''دربارهٔ جمهوری اسلامی ایران''': بشیر نجفی، در دیدار با رئیس‌جمهور وقت ایران، [[نظام جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی ایران]] را صدای شیعه و صدای مسلمانان واقعی دانسته است.<ref>[https://ana.press/fa/news/14/368009/ «علاقه‌مندیم روابط تهران بغداد بیش از پیش گسترش یابد»]، خبرگزاری دانشگاه آزاد اسلامی (آنا).</ref> همچنین وی در دیدار با وزیر وقت امور خارجه ایران، خواستار ارتباط گسترده میان ایران و عراق در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی شد.<ref>قاسمی، «مرجعیت و سیاست در عراق پس از اشغال؛ با تأکید بر اندیشه آیت‌الله سیستانی»، ص۱۱۹.</ref> | * '''دربارهٔ جمهوری اسلامی ایران''': بشیر نجفی، در دیدار با رئیس‌جمهور وقت ایران، [[نظام جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی ایران]] را صدای شیعه و صدای مسلمانان واقعی دانسته است.<ref>[https://ana.press/fa/news/14/368009/ «علاقه‌مندیم روابط تهران بغداد بیش از پیش گسترش یابد»]، خبرگزاری دانشگاه آزاد اسلامی (آنا).</ref> همچنین وی در دیدار با وزیر وقت امور خارجه ایران، خواستار ارتباط گسترده میان ایران و عراق در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی شد.<ref>قاسمی، «مرجعیت و سیاست در عراق پس از اشغال؛ با تأکید بر اندیشه آیت‌الله سیستانی»، ص۱۱۹.</ref> | ||