confirmed، protected، templateeditor
۱٬۹۴۹
ویرایش
جز (←حدیث جابر) |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شیعه}} | {{شیعه}} | ||
{{درباره ۲|معرفی امامان دوازدهگانه|آشنایی با امامت امامان و دلایل آن،|امامت|و|امامت امامان شیعه|}} | {{درباره ۲|معرفی امامان دوازدهگانه|آشنایی با امامت امامان و دلایل آن،|امامت|و|امامت امامان شیعه|}} | ||
'''امامان شیعه''' دوازده تن از [[ | '''امامان شیعه''' دوازده تن از [[اهلالبیت علیهمالسلام|اهل بیت پیامبر(ص)]] که بنابر [[حدیث|روایات]]، جانشینان پیامبر و پس از او [[امامت|امام]] جامعه اسلامیاند. نخستین امام، [[امام علی علیهالسلام|حضرت علی(ع)]] و دیگر امامان فرزندان و نوادگان او و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] هستند. | ||
به باور [[شیعیان امامیه]]، امامان(ع) از جانب خداوند به | به باور [[امامیه|شیعیان امامیه]]، امامان(ع) از جانب خداوند به امامت منصوب شدهاند و ویژگیهایی همچون [[عصمت]]، [[برتری اهلبیت(ع)|افضلیت]]، [[علم غیب]] و حق [[شفاعت]] دارند. امامان(ع) تمام وظایف پیامبر(ص) به جز دریافت [[وحی]] و آوردن شریعت را دارا هستند. | ||
[[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، [[امامت امامان شیعه]] را نمیپذیرند؛ اما نسبت به آنها اظهار محبت و ارادت کرده و مرجعیت دینی و علمی آنها را میپذیرند. | |||
نام امامان در [[قرآن]] ذکر نشده است؛ اما در روایاتی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] همچون [[حدیث جابر]] و [[حدیث دوازده خلیفه]] اسامی و شمار امامان(ع) آمده است. بنابر این روایات، امامان و جانشینان پیامبر(ص)، دوازده نفر و همگی از [[قبیله قریش|قریش]] و اهل بیت پیامبر(ص) هستند. | |||
اهل سنت امامان دوازدهگانه شیعه را به عنوان | از نظر شیعیان اثناعشری، امام علی(ع) به نص پیامبر(ص) به [[امامت]] منصوب شد و از آن پس، هر امامی، امام پس از خویش را به صورت صریح و با نص معرفی کرده است. براین اساس، جانشینان پس از پیامبر(ص) ۱۲ نفر به این ترتیب هستند: [[امام علی علیهالسلام|على بن ابىطالب]]، [[امام حسن مجتبی علیهالسلام|حسن بن علی]]، [[امام حسین علیهالسلام|حسین بن على]]، [[امام سجاد علیهالسلام|على بن حسین]]، [[امام محمد باقر علیهالسلام|محمد بن على]]، [[امام صادق علیهالسلام|جعفر بن محمد]]، [[امام موسی کاظم علیهالسلام|موسى بن جعفر]]، [[امام رضا علیهالسلام|على بن موسى]]، [[امام جواد علیهالسلام|محمد بن على]]، [[امام هادی علیهالسلام|على بن محمد]]، [[امام حسن عسکری علیهالسلام|حسن بن على]] و [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|مهدى]](عليهمالسلام). بنابر دیدگاه مشهور [[شیعه]]، یازده امام [[شهادت|شهید]] شدند و آخرین آنها، مهدی موعود در [[غیبت]] به سر میبرد او در آینده [[ظهور امام زمان|ظهور]] کرده و زمین را پر از عدل و داد میکند. | ||
اهل سنت امامان دوازدهگانه شیعه را به عنوان امام و جانشینان بلافصل پیامبر(ص) نمیپذیرند؛ اما نسبت به آنها محبت دارند. درباره شرح حال امامان شیعه و فضائل آنها کتب متعددی از سوی [[شیعه|شیعیان]] مانند [[الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد (کتاب)|الارشاد]] و [[دلائل الامامة (کتاب)|دلائل الامامة]] و از سوی اهل سنت مانند [[ینابیع المودة لذوی القربی (کتاب)|ینابیع المودة]] و [[تذکرة الخواص من الامة فی ذکر خصائص الائمة (کتاب)|تذکرة الخواص]] نگارش شده است. | |||
== جایگاه و ویژگیها== | == جایگاه و ویژگیها== | ||
باور به [[امامت|امامتِ]] امامان دوازدهگانه از اصول مذهب [[امامیه|شیعه اثنا عشری]] است.<ref>محمدی، شرح کشف المراد، ۱۳۷۸ش، ص۴۰۳؛ موسوی زنجانی، عقائد الامامیة الاثنی عشریة، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۱۷۸.</ref> از دیدگاه شیعیان امام از سوی [[خداوند]] و به وسیله [[پیامبر اسلام(ص)]] تعیین میشود.<ref>محمدی، شرح کشف المراد، ۱۳۷۸ش، ص۴۲۵؛ موسوی زنجانی، عقائد الامامیة الاثنی عشریة، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۱۸۱و۱۸۲.</ref> | باور به [[امامت|امامتِ]] امامان دوازدهگانه از اصول مذهب [[امامیه|شیعه اثنا عشری]] است.<ref>محمدی، شرح کشف المراد، ۱۳۷۸ش، ص۴۰۳؛ موسوی زنجانی، عقائد الامامیة الاثنی عشریة، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۱۷۸.</ref> از دیدگاه شیعیان امام از سوی [[خدا|خداوند]] و به وسیله [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] تعیین میشود.<ref>محمدی، شرح کشف المراد، ۱۳۷۸ش، ص۴۲۵؛ موسوی زنجانی، عقائد الامامیة الاثنی عشریة، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۱۸۱و۱۸۲.</ref> | ||
[[شیعیان]] برآناند هرچند نام امامان در [[قرآن]] ذکر نشده است؛ اما در آیاتی همچون [[آیه اولی الامر]]، [[آیه تطهیر]]، [[آیه ولایت]]، [[آیه اکمال]]، [[آیه تبلیغ]] و [[آیه صادقین]] به [[امامت امامان شیعه|امامت امامان]] اشاره شده است.<ref>نگاه کنید به: مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۹، ص۱۷۰و۱۷۱ و ۳۶۹و۳۷۰.</ref> البته در [[روایات]] نام و تعداد ائمه(ع) ذکر شده است.<ref>نگاه کنید به: حکیم، الامامة و اهل البیت، ۱۴۲۴ق، ص۳۰۵-۳۳۸.</ref> | [[شیعه|شیعیان]] برآناند هرچند نام امامان در [[قرآن]] ذکر نشده است؛ اما در آیاتی همچون [[آیه اولیالامر|آیه اولی الامر]]، [[آیه تطهیر]]، [[آیه ولایت]]، [[آیه اکمال]]، [[آیه تبلیغ]] و [[آیه صادقین]] به [[امامت امامان شیعه|امامت امامان]] اشاره شده است.<ref>نگاه کنید به: مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۹، ص۱۷۰و۱۷۱ و ۳۶۹و۳۷۰.</ref> البته در [[حدیث|روایات]] نام و تعداد ائمه(ع) ذکر شده است.<ref>نگاه کنید به: حکیم، الامامة و اهل البیت، ۱۴۲۴ق، ص۳۰۵-۳۳۸.</ref> | ||
به باور شیعیان، امامان تمام وظایف پیامبر(ص) همچون تبیین [[ | به باور شیعیان، امامان تمام وظایف پیامبر(ص) همچون تبیین [[آیه|آیات قرآن]]، بیان احکام شرعی، تربیت افراد جامعه، پاسخگویی به پرسشهای دینی، برقراری [[عدل الهی|عدالت]] در جامعه و پاسداری از مرزهای [[اسلام]] را دارند؛ تفاوت آنها با پیامبر(ص) تنها در دریافت [[وحی]] و آوردن [[احکام شرعی|شریعت]] است.<ref>سبحانی، منشور عقاید امامیه، ۱۳۷۶ش، ص۱۶۵و۱۶۶.</ref> | ||
===ویژگیها=== | ===ویژگیها=== | ||
از دیدگاه شیعیان امامیه، برخی از ویژگیهای امامان دوازدهگانه از این قرار است: | از دیدگاه شیعیان امامیه، برخی از ویژگیهای امامان دوازدهگانه از این قرار است: | ||
خط ۵۳: | خط ۵۴: | ||
علی بن ابیطالب، مشهور به امام علی(ع) و ملقب به [[امیرالمؤمنین (لقب)|امیرالمؤمنین(ع)]]، امام اول شیعیان، فرزند [[ابوطالب]] و [[فاطمه بنت اسد]]، در [[سیزده رجب]] سال ۳۰ [[عام الفیل]] در [[کعبه]] متولد شد.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۵؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۱۵۳.</ref> او نخستین مردی بود که به پیامبر(ص) [[ایمان]] آورد<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۶.</ref> و پیوسته ملازم پیامبر(ص) بود و با [[فاطمه(س)]] دختر رسول خدا [[ازدواج]] کرد.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۰۰.</ref> | علی بن ابیطالب، مشهور به امام علی(ع) و ملقب به [[امیرالمؤمنین (لقب)|امیرالمؤمنین(ع)]]، امام اول شیعیان، فرزند [[ابوطالب]] و [[فاطمه بنت اسد]]، در [[سیزده رجب]] سال ۳۰ [[عام الفیل]] در [[کعبه]] متولد شد.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۵؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۱۵۳.</ref> او نخستین مردی بود که به پیامبر(ص) [[ایمان]] آورد<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۶.</ref> و پیوسته ملازم پیامبر(ص) بود و با [[فاطمه(س)]] دختر رسول خدا [[ازدواج]] کرد.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۰۰.</ref> | ||
با اینکه پیامبر در موارد متعدد از جمله در [[روز غدیر]]، علی(ع) را به عنوان جانشین بلافصل خود معرفی کرده بود،<ref>محمدی، شرح کشف المراد، ۱۳۷۸ش، ص۴۲۷-۴۳۶.</ref> اما پس از درگذشت او، در [[واقعه سقیفه بنیساعده]] با [[ابوبکر بن ابی قحافه]] به عنوان [[خلیفه]] مسلمانان بیعت شد.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۱۳۸و۱۳۹.</ref> پس از [[۲۵ سال سکوت | دوره مدارای ۲۵ ساله و پرهیز از قیام مسلحانه برای مراعات مصلحت و وحدت جامعه اسلامی]] (دوران حکومت [[خلفای سهگانه]]) در [[سال ۳۵ قمری]]، مردم با علی(ع) [[بیعت]] کردند و او را به خلافت برگزیدند.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۰۱.</ref> در [[خلافت امام علی(ع)|خلافت علی]] که تقریبا چهار سال و نه ماه طول کشید، سه جنگ داخلی [[جنگ جمل]]، [[جنگ صفین]] و [[جنگ نهروان]] رخ داد. از این رو، بیشتر دوران حکومت آن حضرت، صرف رفع اختلافات داخلی شد.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۰۱-۲۰۲.</ref> | با اینکه پیامبر در موارد متعدد از جمله در [[روز غدیر]]، علی(ع) را به عنوان جانشین بلافصل خود معرفی کرده بود،<ref>محمدی، شرح کشف المراد، ۱۳۷۸ش، ص۴۲۷-۴۳۶.</ref> اما پس از درگذشت او، در [[واقعه سقیفه بنیساعده]] با [[ابوبکر بن ابی قحافه]] به عنوان [[خلیفه]] مسلمانان بیعت شد.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۱۳۸و۱۳۹.</ref> پس از [[۲۵ سال سکوت | دوره مدارای ۲۵ ساله و پرهیز از قیام مسلحانه برای مراعات مصلحت و وحدت جامعه اسلامی]] (دوران حکومت [[خلفای سهگانه]]) در [[سال ۳۵ هجری قمری|سال ۳۵ قمری]]، مردم با علی(ع) [[بیعت]] کردند و او را به خلافت برگزیدند.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۰۱.</ref> در [[خلافت امام علی(ع)|خلافت علی]] که تقریبا چهار سال و نه ماه طول کشید، سه جنگ داخلی [[جنگ جمل]]، [[جنگ صفین]] و [[جنگ نهروان]] رخ داد. از این رو، بیشتر دوران حکومت آن حضرت، صرف رفع اختلافات داخلی شد.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۰۱-۲۰۲.</ref> | ||
امام علی(ع) در [[۱۹ رمضان]]، به [[سال ۴۰ قمری]] در محراب [[مسجد کوفه]] در حال [[نماز]] به دست [[ابن ملجم مرادی]] ضربت شمشیر خورد و در [[۲۱ رمضان]] به [[شهادت]] رسید و در [[نجف]] دفن شد.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۹؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۱۵۴.</ref> | امام علی(ع) در [[۱۹ رمضان]]، به [[سال ۴۰ قمری]] در محراب [[مسجد کوفه]] در حال [[نماز]] به دست [[ابن ملجم مرادی]] ضربت شمشیر خورد و در [[۲۱ رمضان]] به [[شهادت]] رسید و در [[نجف]] دفن شد.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۹؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۱۵۴.</ref> |