دعای علقمه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''دعای عَلْقَمه''' [[دعا|دعایی]] است که پس از [[زیارت عاشورا]] خوانده می‌شود. این دعا را [[صفوان بن مهران]] از [[امام صادق(ع)]] نقل می‌کند؛ اما از آنجا که در پی [[حدیث]] زیارت عاشورا که راوی‌اش [[علقمة بن محمد حضرمی|علقمه]] است آمده، به نام «دعای علقمه» مشهور شده است. بعضی نیز آن را دعای بعد از زیارت عاشورا نامیده‌اند.این دعا را [[شیخ طوسی]] در [[مصباح المتهجد]] نقل کرده و محتوای آن، بیان مقام و فضیلت [[امامان]](ع) است. این دعا در کتاب [[مفاتیح الجنان]] بعد از دعای [[زیارت عاشورا]] آمده است.

بعضی از محققان این دعا را «دعای صفوان معروف به دعای علقمه» گفته‌اند و بعضی بدون نسبت دادن به [[روایت|راوی]]، آن را دعای بعد از [[زیارت عاشورا]] نامیده‌اند. به هر حال این دعا چون در پی [[حدیث]] [[زیارت عاشورا]] که راوی آن علقمه است آمده، به «دعای علقمه» شهرت یافته است.<ref>سید جوادی، دائرة المعارف شیعه، ج۷، ص۵۳۰.</ref>

==مضامین دعای علقمه==

دعای علقمه مشتمل بر معانی بلند و جامع حوایج دنیوی و [[آخرت|اخروی]] به خصوص [[تولی]] و [[تبری]] است. خواننده در ابتدای این [[دعا]]، خداوند را با صفاتی یاد می‌کند، بعد خداوند را به [[پنج تن]] [[قسم]] می‌دهد و به خداوند [[توسل]] می‌جوید و ائمه را [[شفاعت|شفیع]] قرار می‌دهد. دعای علقمه مقام و فضیلت ائمه را بیان می‌کند و شخص مؤمن از خداوند می‌خواهد که به [[محمد(ص)|پیامبر]](ص) و [[آل محمد|آل]] او [[صلوات]] بفرستد، حاجاتش را بر آورده سازد، از شر دشمنان نجات دهد،این زیارت را آخرین زیارت قرار ندهد و بین او و [[اهل بیت]](ع) جدایی نیندازد.

==منبع دعای علقمه==

[[ur:دعائے علقمہ]]

[[id:Doa 'Alqamah]]

[[رده:دعاهای مفاتیح الجنان]]

[[رده:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]

[[رده:دعاهای مأثور از امام صادق]]