پرش به محتوا

قاسطین: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۱ نوامبر ۲۰۱۵
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Sama
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Salvand
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{خرد}}
{{خرد}}
'''قاسطین'''؛ کلمه‌ای عربی به معنای گروه ستمگر؛ عنوانی است برای [[معاویه]] و پیروانش در جنگ با [[امام علی (ع)]]. پس از بیعت مسلمانان با امام علی (ع)، چون آن حضرت معاویه را از حکومت [[شام]] خلع کرد، او علیه خلافت امام علی (ع) تمرد کرد و باعث برپا شدن [[جنگ صفین]] شد. در این جنگ بیش از صد هزار [[مسلمان]] کشته شدند.
'''قاسطین'''، کلمه‌ای عربی به معنای گروه ستمگر، عنوانی است برای [[معاویه]] و پیروانش در جنگ با [[امام علی (ع)]]. پس از [[بیعت]] [[مسلمانان]] با امام علی (ع)، چون آن حضرت معاویه را از حکومت [[شام]] خلع کرد، او علیه [[خلافت]] امام علی (ع) تمرد کرد و باعث برپا شدن [[جنگ صفین]] شد. در این جنگ بیش از صد هزار [[مسلمان]] کشته شد.
 
== معنای لغوی ==
== معنای لغوی ==
قاسط، اسم فاعل ثلاثی مجرد از مادۀ «ق ـ س ـ ط» است. این ماده در هیئت ثلاثی مزید(باب افعال: أَقْسَطَ يُقْسِطُ) به معنای دادگری و عدل و در هیئت ثلاثی مجرد (قَسَطَ يَقْسِطُ) به  معنای ستمگری است. بدین سان، قاسط به معنای ستمگر و کلمه قاسطین که به لحاظ صرف و نحوی، جمع این کلمه در حالت جرّ و نصب است،  به معنای گروه ستمگر است.<ref>ابن منظور، ج‏۷، ۳۷۷؛ راغب، ص۶۷۰</ref>
قاسط، اسم فاعل ثلاثی مجرد از مادۀ «ق ـ س ـ ط» است. این ماده در هیئت ثلاثی مزید(باب افعال: أَقْسَطَ يُقْسِطُ) به معنای دادگری و عدل و در هیئت ثلاثی مجرد (قَسَطَ يَقْسِطُ) به  معنای ستمگری است. بدین سان، قاسط به معنای ستمگر و کلمه قاسطین که به لحاظ صرف و نحوی، جمع این کلمه در حالت جرّ و نصب است،  به معنای گروه ستمگر است.<ref>ابن منظور، ج‏۷، ۳۷۷؛ راغب، ص۶۷۰</ref>
خط ۲۹: خط ۳۰:


[[رده:فرهنگ واژه‌های نهج البلاغه]]
[[رده:فرهنگ واژه‌های نهج البلاغه]]
[[رده:امام علی]]
کاربر ناشناس