پرش به محتوا

زیارت عاشورا: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۰
جز
←‏محتوا: تمیزکاری
جز (←‏منابع: اصلاح و افزودن منبع)
جز (←‏محتوا: تمیزکاری)
خط ۴۳: خط ۴۳:


==محتوا==
==محتوا==
* '''سلام''': زیارت عاشورا با سلام بر امام حسین آغاز می‌شود و با سلام بر اولاد و یاران او ادامه می‌یابد. این زیارت همچنین، با سلام بر امام حسین و یارانش پایان می‌پذیرد.
* '''سلام''': زیارت عاشورا با سلام بر امام حسین(ع) آغاز می‌شود و با سلام بر اولاد و یاران او ادامه می‌یابد. این زیارت همچنین، با سلام بر امام حسین و یارانش پایان می‌پذیرد.


* '''یادآوری تاریخ شیعه''': زیارت عاشورا ستم‌هایی را که بر شیعه وارد شده است با دو ضمیر «‌کُم‌» و «‌ک‌» برشمرده است مرجع ضمیر «‌کُم‌» [[اهل بیت]] و مرجع ضمیر «‌ک »، امام حسین(ع) است عبارت «‌'''اُمَّةً اَسَسَتْ اَساسَ الظُّلمِ وَ الجُورِ عَلَیکمْ اَهْلِ البَیتِ »، «‌اُمَّةً دَفَعَتْکمْ عَنْ مَقامِکمْ و اَزالَتْکمْ عَنْ مَراتِبِکمُ الَّتی رَتَّبَکمُ اللَّهُ فیها''' »، «‌'''المُمهِدِینَ لَهُمْ بِا لتَمکین مِنْ قِتالِکمْ'''‌» که در ابتدای زیارت آمده و «‌'''النّاصِبینَ لَکمُ الْحَرْبَ'''‌» که در اواسط زیارت آمده و معنی فارسی آنها عبارتند «‌از مردمی که ظلم و جور به شما اهل بیت را پایه‌گذاری کردند، مردمی که از شما را از منصبتان دور کردند و از مدارجی که خداوند برای شما مقرر کرده بود محرومتان کردند »، «‌مردمی که با شما جنگیدند و شما را کشتند و مردمی که از امرای ظلم و جور برای جنگ با شما اطاعت کردند‌» و عبارت «‌بر پا کنندگان جنگ با شما‌» یادآور برخورد غیر انسانی و خشن نیروهای سیاسی مخالف اسلام با [[اهل بیت]] بعد از رحلت [[رسول خدا]] است. یا عبارت «‌'''اُمةً اَسْرَجَتْ وَالجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِک'''‌» «‌مردمی که زین نهادند و مهار کشیدند و نقاب بستند برای نبرد با تو‌» به حوادث [[عاشورا]] اشاره دارد و دو فراز دیگر در زیارت عاشورا وجود دارد که در یکی روز عاشورا روزی معرفی شده است که [[بنی امیه]] و فرزند هند جگر خوار آن را مبارک شمرده‌اند و در فراز دیگری روز عاشورا روزی معرفی شده که [[آل زیاد]] و [[آل مروان]] به دلیل کشتن امام حسین در آن روز خوشحال شدند.
* '''یادآوری تاریخ شیعه''': زیارت عاشورا ستم‌هایی را که بر [[شیعه]] وارد شده است با دو ضمیر «‌کُم‌» و «‌ک‌» برشمرده است. مرجع ضمیر «‌کُم‌» [[اهل بیت]] و مرجع ضمیر «‌ک »، امام حسین(ع) است.{{مدرک}} عبارت «‌'''اُمَّةً اَسَسَتْ اَساسَ الظُّلمِ وَ الجُورِ عَلَیکمْ اَهْلِ البَیتِ »، «‌اُمَّةً دَفَعَتْکمْ عَنْ مَقامِکمْ و اَزالَتْکمْ عَنْ مَراتِبِکمُ الَّتی رَتَّبَکمُ اللَّهُ فیها''' »، «‌'''المُمهِدِینَ لَهُمْ بِا لتَمکین مِنْ قِتالِکمْ'''‌» که در ابتدای زیارت آمده و «‌'''النّاصِبینَ لَکمُ الْحَرْبَ'''‌» که در اواسط زیارت آمده و معنی فارسی آنها عبارتند «‌از مردمی که ظلم و جور به شما اهل بیت را پایه‌گذاری کردند، مردمی که از شما را از منصبتان دور کردند و از مدارجی که خداوند برای شما مقرر کرده بود محرومتان کردند »، «‌مردمی که با شما جنگیدند و شما را کشتند و مردمی که از امرای ظلم و جور برای جنگ با شما اطاعت کردند‌» و عبارت «‌بر پا کنندگان جنگ با شما‌» یادآور برخورد غیر انسانی و خشن نیروهای سیاسی مخالف اسلام با [[اهل بیت]] بعد از رحلت [[رسول خدا]] است. یا عبارت «‌'''اُمةً اَسْرَجَتْ وَالجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِک'''‌» «‌مردمی که زین نهادند و مهار کشیدند و نقاب بستند برای نبرد با تو‌» به حوادث [[عاشورا]] اشاره دارد و دو فراز دیگر در زیارت عاشورا وجود دارد که در یکی روز عاشورا روزی معرفی شده است که [[بنی امیه]] و فرزند هند جگر خوار آن را مبارک شمرده‌اند و در فراز دیگری روز عاشورا روزی معرفی شده که [[آل زیاد]] و [[آل مروان]] به دلیل کشتن امام حسین در آن روز خوشحال شدند.
* '''[[لعن]]''': در زیارت عاشورا طیف مقابل امامت، که از در تخاصم و جنگ با [[امامان شیعه]] و حکومت آنان درآمده‌اند مورد لعن واقع شده‌اند. زیارت عاشورا، بنی امیه، آل زیاد و آل مروان را به عنوان گروه‌های ظالم و [[عبیدالله بن زیاد]]، [[عمر بن سعد]]، و [[شمر]] را به عنوان اشخاص ظالم نام برده است. ویژگی مشترک این افراد و گروه‌ها ظلم آنان به اهل بیت و جنگ و دشمنی با اهل بیت بوده است. در جای جای زیارت عاشورا این بخش از امت مورد لعن واقع شده، از آنان برائت اکید حاصل شده و حتی در دو فراز پایانی زیارت، این [[لعن]] به تمامی ظالمانی که در طور تاریخ در حق محمد(ص) و آل محمد(ع) ظلم کرده‌اند و می‌کنند تعمیم یافته است. هدف از این لعن‌ها این است که مسلمانان باید به پیروی از خداوند از طیف ظالم در حق پیامبر و خاندانش(ع) ـ یعنی مخالفان حکومت امامتی ـ برائت بجویند و مسیر خود را با خط محمد(ص) و آل محمد هماهنگ نمایند.
* '''[[لعن]]''': در زیارت عاشورا طیف مقابل امامت، که از در تخاصم و جنگ با [[امامان شیعه]] و حکومت آنان درآمده‌اند مورد لعن واقع شده‌اند. زیارت عاشورا، بنی امیه، آل زیاد و آل مروان را به عنوان گروه‌های ظالم و [[عبیدالله بن زیاد]]، [[عمر بن سعد]]، و [[شمر]] را به عنوان اشخاص ظالم نام برده است. ویژگی مشترک این افراد و گروه‌ها ظلم آنان به اهل بیت و جنگ و دشمنی با اهل بیت بوده است. در جای جای زیارت عاشورا این بخش از امت مورد لعن واقع شده، از آنان برائت اکید حاصل شده و حتی در دو فراز پایانی زیارت، این [[لعن]] به تمامی ظالمانی که در طور تاریخ در حق محمد(ص) و آل محمد(ع) ظلم کرده‌اند و می‌کنند تعمیم یافته است. هدف از این لعن‌ها این است که مسلمانان باید به پیروی از خداوند از طیف ظالم در حق پیامبر و خاندانش(ع) ـ یعنی مخالفان حکومت امامتی ـ برائت بجویند و مسیر خود را با خط محمد(ص) و آل محمد هماهنگ نمایند.{{مدرک}}
* '''مهدویت و خونخواهی''': در دو فراز زیارت عاشورا از خدا خواسته شده که خونخواهی امام حسین را به زعامت امام منصور از اهل بیت محمد(ص) یا امام هدایت‌گری که ناطق به حق است روزی گرداند و این الفاظ، ظهور حضرت [[امام مهدی (عج)]] و خونخواهی توسط ایشان را می‌رساند و به اصل [[مهدویت]] اشاره می‌کند که زیربنای حرکتی ـ فکری شیعیان در زمان [[انتظار]] را تشکیل می‌دهد.
* '''مهدویت و خونخواهی''': در دو فراز زیارت عاشورا از [[خدا]] خواسته شده که خونخواهی امام حسین را به زعامت امام منصور از اهل بیت محمد(ص) یا امام هدایت‌گری که ناطق به حق است روزی گرداند و این الفاظ، ظهور حضرت [[امام مهدی (عج)]] و خونخواهی توسط ایشان را می‌رساند و به اصل [[مهدویت]] اشاره می‌کند که زیربنای حرکتی ـ فکری شیعیان در زمان [[انتظار]] را تشکیل می‌دهد.{{مدرک}}


* '''دعا''': دعایی در زیارت عاشورا به این مضمون «‌'''اللهم اَجْعَلْ مَحیای مَحیا محمدٍ و ال مُحمد وَ مَماتی مَماتَ مُحمدٍ وَ ال مُحمدٍ'''‌» «‌خدایا مرا زنده بدار به آیین محمد و آل محمد و مرگم را به آئین آنان بمیران‌» آمده است. مفهومی که در این دعا ذکر شده حکایت از نوعی علاقه به دستیابی به سعادت دنیوی و اخروی است و آخرین عبارت زیارت عاشورا «‌'''ثَبِّتْ لی قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَک مَعَ الْحُسَینِ وَ اَصْحابِ الْحُسَینِ الَّذینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَینِ علیه‌السلام'''‌»، درخواست ثبات قدم در راه امام حسین و یارانش ـ که جان خود را برای او دادند ـ از خداوند است.
* '''دعا''': دعایی در زیارت عاشورا به این مضمون «‌'''اللهم اَجْعَلْ مَحیای مَحیا محمدٍ و ال مُحمد وَ مَماتی مَماتَ مُحمدٍ وَ ال مُحمدٍ'''‌» «‌خدایا مرا زنده بدار به آیین محمد و آل محمد و مرگم را به آئین آنان بمیران‌» آمده است. مفهومی که در این دعا ذکر شده حکایت از نوعی علاقه به دستیابی به سعادت دنیوی و اخروی است و آخرین عبارت زیارت عاشورا «‌'''ثَبِّتْ لی قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَک مَعَ الْحُسَینِ وَ اَصْحابِ الْحُسَینِ الَّذینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَینِ علیه‌السلام'''‌»، درخواست ثبات قدم در راه امام حسین و یارانش ـ که جان خود را برای او دادند ـ از خداوند است.
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۰۰

ویرایش