جنگ نهروان: تفاوت میان نسخه‌ها

اعتراضات خوارج تا شش ماه پس از صفین ادامه داشت و به همین جهت علی (ع)، [[عبدالله بن عباس]] و [[صعصعة بن صوحان]] را برای گفتگو نزد آن‌ها فرستاد. آنان تسلیم خواسته این دو نفر برای بازگشتن به جماعت نشدند. پس از آن امام (ع) از آن‌ها خواست تا دوازده نفر را معین کرده و خود نیز همین تعداد را جدا کرده و با آنها به گفتگو نشست.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۳۵۲.</ref>

علی (ع) نامه‌ای نیز به سران خوارج نوشت و از آن‌ها دعوت کرد که به سوی مردم بازگردند اما عبدالله بن وهب با یادآوری حوادث صفین، تأکید کرد که علی(ع) از دین خارج شده و باید توبه نماید. امام پس از این نیز بارها توسط افرادی همچون [[قیس بن سعد]]، [[ابو ایوب انصاری]] خوارج را به‌سمت خود فراخوانده، به آن‌ها امان داد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۳۷۰.</ref> وی پس از آنکه از تسلیم خوارج ناامید گردید، سپاه خود را که مشتمل بر چهارده هزار نفر بود در مقابل آن‌ها قرار داد و نبرد آغاز گردید، در حالی که علی (ع) تاکید کرد که سپاه وی آغازگر نبرد نباشند تا اینکه سرانجام نهروانیان جنگ را شروع کردند.<ref>دینوری، اخبار الطوال، ص۲۱۰.</ref>