جنگ نهروان: تفاوت میان نسخه‌ها

| یادداشت =

}}

'''جنگ نهروان'''؛ از جنگ‌های دوره [[خلافت]] [[امام علی]](ع) است که بعد از [[جنگ صفین]] و در پی ماجرای [[حکمیت]] در [[صفر]] سال ۳۸ق. روی داد. یک سوی این جنگ، گروه موسوم به [[مارقین]] یا [[خوارج]] بودند. در این جنگ، خوارج شکست سختی از سپاه امام علی(ع) خوردند و گفته‌اند کمتر از ده نفر از خوارج توانستند از معرکه فرار کنند که یکی از آنان [[عبدالرحمن بن ملجم مرادی]]، قاتل [[امیرالمؤمنین]](ع) بود.

==پیدایش خوارج==

بنابر پاره‌ای روایات، خوارج هنگام [[جنگ جمل]] و بعد در جنگ صفین و پیش از [[حکمیت|واقعه حکمیت]]، در سپاه علی بن ابی طالب حضور داشتند.<ref>نصر بن مزاحم، وقعة صفین، ص ۳۴۹؛ طبری، تاریخ، ج ۴، ص ۵۴۱</ref> معمولا ظهور آنان را به پس از حادثه حکمیت بازمی‌گردانند. پاره‌ای روایات نیز ظهور خوارج را پس از اعلان رأی حکمین دانسته‌اند.

پس از آنکه در صفین، سپاه معاویه قرآن‌ها را بر سر نیزه کردند و پیشنهاد رجوع به حکم [[قرآن]] دادند، علیرغم مخالفت امام، بیشتر سپاهیان خواستار حکمیت شدند. تحمل خسارت جانی و خستگی<ref>نصر بن مزاحم، وقعة صفین، ص ۴۸۴؛ ابن‌قتیبه، الامامة و السیاسة، المعروف بتاریخ الخلفاء، ج ۱، ص ۱۰۴؛ احمد بن یحیی بلاذری، جُمَل من انساب الاشراف، ج ۳، ص ۱۱۰</ref> و از سوی دیگر بافت قبیله‌ای، سطحی‌نگری اعراب بدوی در سپاه امام، نیرنگ دشمن را کارساز کرد.<ref> جعفر سبحانی، بحوث فی الملل و النحل، ج ۵، ص ۷۵</ref>