جنگ جمل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←تلاش برای جلوگیری از جنگ
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
امام (ع) در نامه‌ای به طلحه و زبیر، از مشروعیت خلافت خویش، بیعت آزادانه مردم، بی‌گناهی خویش در [[قتل عثمان]]، حقانیت نداشتن طلحه و زبیر در خون‌خواهی عثمان، و اقدام نادرست طلحه و زبیر در نقض دستور [[قرآن]] (بیرون آوردن همسر پیامبر(ص)از خانه و قرارگاه خود) سخن گفت. | امام (ع) در نامه‌ای به طلحه و زبیر، از مشروعیت خلافت خویش، بیعت آزادانه مردم، بی‌گناهی خویش در [[قتل عثمان]]، حقانیت نداشتن طلحه و زبیر در خون‌خواهی عثمان، و اقدام نادرست طلحه و زبیر در نقض دستور [[قرآن]] (بیرون آوردن همسر پیامبر(ص)از خانه و قرارگاه خود) سخن گفت. | ||
امام (ع) در نامه‌ای به عایشه نیز هشدار داد که برخلاف دستور [[قرآن]] از خانه‌اش بیرون آمده {{یادداشت| براساس آیات۳۲ و ۳۳ سوره احزاب وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَىٰ (ترجمه: و در خانه‌هایتان بنشینید و آرام گیرید (و بی‌حاجت و ضرورت از منزل بیرون نروید) و مانند دوره جاهلیت پیشین با آرایش و خود آرایی بیرون نیایید)همسران پیامبر باید در خانه هایشان می نشستند و بدون دلیل خارج نمی شدند (تفسیر نمونه ج۳، ص ۹۶۰) ولی در ماجرای جمل این دستور قرآنی نقض شد و امام علی (ع) به این مخالفت با دستور قرآن اشاره کرده است.}} و به بهانه اصلاح بین مردم و خون‌خواهی عثمان، لشکرکشی کرده و خود را گرفتار گناهی بزرگ ساخته است. | امام (ع) در نامه‌ای به عایشه نیز هشدار داد که برخلاف دستور [[قرآن]] از خانه‌اش بیرون آمده {{یادداشت| براساس آیات۳۲ و ۳۳ سوره احزاب وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَىٰ (ترجمه: و در خانه‌هایتان بنشینید و آرام گیرید (و بی‌حاجت و ضرورت از منزل بیرون نروید) و مانند دوره جاهلیت پیشین با آرایش و خود آرایی بیرون نیایید)همسران پیامبر باید در خانه هایشان می نشستند و بدون دلیل خارج نمی شدند (تفسیر نمونه ج۳، ص ۹۶۰) ولی در ماجرای جمل این دستور قرآنی نقض شد و امام علی (ع) به این مخالفت با دستور قرآن اشاره کرده است. و در مقاطع دیگر نیز به آن اشاره داشته است. نهج‌البلاغه خطبه ۱۷۱}} و به بهانه اصلاح بین مردم و خون‌خواهی عثمان، لشکرکشی کرده و خود را گرفتار گناهی بزرگ ساخته است. | ||
طلحه و زبیر، در نامه‌ای به امام، بر نافرمانی خویش اصرار ورزیدند و عایشه نیز پاسخی نداد. | طلحه و زبیر، در نامه‌ای به امام، بر نافرمانی خویش اصرار ورزیدند و عایشه نیز پاسخی نداد. | ||