کاربر ناشناس
جنگ جمل: تفاوت میان نسخه‌ها
←پیشینه و دلایل بروز جنگ
جز (تصحیح منبع) |
imported>Mashg |
||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
چهار ماه پس از به‌خلافت رسیدن علی(ع)، طلحه و زبیر که دریافتند با خلافت امام علی(ع)، مردم از ایشان روی‌گردان شده‌اند و دیگر جایی در [[مدینه]] ندارند، از امام اجازه خواستند که برای انجام [[عمره]] به [[مکه]] روند.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۲.</ref> با این حال، امام فرمود که آنان به عمره نمی‌روند، بلکه قصد نیرنگ دارند.<ref> بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۲، ص۱۵۸؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۷۰م، ج۴، ص۴۲۹.</ref> | چهار ماه پس از به‌خلافت رسیدن علی(ع)، طلحه و زبیر که دریافتند با خلافت امام علی(ع)، مردم از ایشان روی‌گردان شده‌اند و دیگر جایی در [[مدینه]] ندارند، از امام اجازه خواستند که برای انجام [[عمره]] به [[مکه]] روند.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۲.</ref> با این حال، امام فرمود که آنان به عمره نمی‌روند، بلکه قصد نیرنگ دارند.<ref> بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۲، ص۱۵۸؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۷۰م، ج۴، ص۴۲۹.</ref> | ||
[[طلحه]] و [[زبیر]]، برای توجیه پیمان‌شکنی خویش، مدعی شدند که از ترس و با اکراه بیعت کرده‌اند و لذا تعهدی در فرمان‌برداری از امیرمؤمنان (ع) ندارند.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۲؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۷۰م، ج۴، ص۴۳۵.</ref> به باور [[علامه طباطبایی]]، طلحه و زبیر، به تحریک معاویه دست به برپایی جنگ جمل زدند<ref>طباطبایی، رسالت تشیع در دنیای امروز، ۱۳۸۷ش، ص۱۴۸.</ref> و طلحه و زبیر و یعلی بن منبه، با دستور سری معاویه در مکه جمع شده و مردم را علیه امام علی تحریک کردند.<ref>طباطبایی، رسالت تشیع در دنیای امروز، ۱۳۸۷ش، ص۱۸۴.</ref> بنا بر گزارش ابن أبی الحدید، پس از آن که علی (ع) برای معاویه نامه نوشت و از او درخواست بیعت کرد، معاویه نامه‌ای به زبیر نوشت که در آن آمده بود: «...همانا از مردم شام برای تو بیعت گرفتم، آنان دعوت مرا پذیرفتند و گروه گروه جمع شدند، پس کوفه و بصره را دریاب، مبادا پسر ابوطالب بر تو پیشی گیرد، چراکه مهم‌تر از این دو شهر وجود ندارد، پس از تو برای طلحه بیعت گرفتم، خون‌خواهی عثمان را آشکار کنید و مردم را به‌سوی آن بخوانید.»<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص ۲۳۱</ref> | [[طلحه]] و [[زبیر]]، برای توجیه پیمان‌شکنی خویش، مدعی شدند که از ترس و با اکراه بیعت کرده‌اند و لذا تعهدی در فرمان‌برداری از امیرمؤمنان (ع) ندارند.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۲؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۷۰م، ج۴، ص۴۳۵.</ref> | ||
=== نقش معاویه در جنگ جمل=== | |||
به باور [[علامه طباطبایی]]، طلحه و زبیر، به تحریک معاویه دست به برپایی جنگ جمل زدند<ref>طباطبایی، رسالت تشیع در دنیای امروز، ۱۳۸۷ش، ص۱۴۸.</ref> و طلحه و زبیر و یعلی بن منبه، با دستور سری معاویه در مکه جمع شده و مردم را علیه امام علی تحریک کردند.<ref>طباطبایی، رسالت تشیع در دنیای امروز، ۱۳۸۷ش، ص۱۸۴.</ref> بنا بر گزارش ابن أبی الحدید، پس از آن که علی (ع) برای معاویه نامه نوشت و از او درخواست بیعت کرد، معاویه نامه‌ای به زبیر نوشت که در آن آمده بود: «...همانا از مردم شام برای تو بیعت گرفتم، آنان دعوت مرا پذیرفتند و گروه گروه جمع شدند، پس کوفه و بصره را دریاب، مبادا پسر ابوطالب بر تو پیشی گیرد، چراکه مهم‌تر از این دو شهر وجود ندارد، پس از تو برای طلحه بیعت گرفتم، خون‌خواهی عثمان را آشکار کنید و مردم را به‌سوی آن بخوانید.»<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص ۲۳۱</ref> | |||
===هم‌پیمانی با عایشه === | ===هم‌پیمانی با عایشه === | ||
| خط ۱۱۵: | خط ۱۱۷: | ||
بدین ترتیب، [[طلحه]] و [[زبیر]] و دیگر جدایی‌طلبان که می‌دانستند کارشان بدون [[عایشه]] همسر رسول خدا(ص)، که مورد توجه مردم بود به نتیجه نمی‌رسد با کسب موافقت عایشه سپاهی فراهم ساختند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۷۰م، ج۴، ص۴۵۰-۴۵۱.</ref> | بدین ترتیب، [[طلحه]] و [[زبیر]] و دیگر جدایی‌طلبان که می‌دانستند کارشان بدون [[عایشه]] همسر رسول خدا(ص)، که مورد توجه مردم بود به نتیجه نمی‌رسد با کسب موافقت عایشه سپاهی فراهم ساختند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۷۰م، ج۴، ص۴۵۰-۴۵۱.</ref> | ||
[[عبدالله بن عامر بن کریز|عبدالله بن عامر بن کُرَیز]] و [[یعلی بن امیه]] نیز با اموال و شترهای بسیار (بنابر بعضی اخبار، با ۶۰۰ شتر و ششصد هزار [[درهم شرعی|درهم]] یا [[دینار شرعی|دینار]]) از [[یمن]] به آنان پیوستند و همه در خانه [[عایشه]] گرد آمدند. | [[عبدالله بن عامر بن کریز|عبدالله بن عامر بن کُرَیز]] و [[یعلی بن امیه]] نیز با اموال و شترهای بسیار (بنابر بعضی اخبار، با ۶۰۰ شتر و ششصد هزار [[درهم شرعی|درهم]] یا [[دینار شرعی|دینار]]) که خراج یمن بوده است٬ از [[یمن]] به آنان پیوستند و همه در خانه [[عایشه]] گرد آمدند. <ref>ابن‌مسکویه، تجارب الأمم، ۱۳۷۹ش، ج۱، ص۴۶۹؛ ابن‌کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۲۳۰، ابن‌خلدون، تاریخ ابن‌خلدون، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۶۰۷. </ref> | ||
===سخنان طلحه و زبیر و عایشه در بصره === | ===سخنان طلحه و زبیر و عایشه در بصره === | ||