جنگ جمل: تفاوت میان نسخه‌ها

عایشه گفت‌: اوباش (غوغاء) به حرم [[پیامبر(ص)]] حمله کردند و پیشوای مسلمانان‌(عثمان) را به ستم کشتند و اموال محترم را غارت کردند و حرمت شهر حرام و [[ماه حرام]] را شکستند. من آمده‌ام تا مسلمانان را از کار آنان آگاه سازم و آنچه را که برای اصلاح این وضع باید انجام داد، بگویم‌.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۳و۲۴.</ref>

آن دو به عایشه یادآوری کردند که‌، به امر خدا و همچون دیگر همسران رسول‌(ص)، باید در خانه‌ات بمانی‌.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۴.</ref> [[طلحه]] و [[زبیر]] نیز گفتند که به خونخواهی [[عثمان]] آمده‌اند و بیعت آنان از روی اکراه بوده است‌.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج‌۲، ص‌۱۶۰؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۷۰م، ج۴، ص‌۴۶۱.</ref>

عایشه در مکه هم برای مردم سخنرانی کرده و گفته بود: «ای گروه مسلمانان؛ همانا عثمان مظلوم کشته شد». و سپس مردم را علیه علی(ع) و جنگ با ایشان، تحریک کرد.<ref>شیخ مفید، الجمل و النصره، ۱۳۷۴ش، ص۲۲۸.</ref>

پس از آنکه سپاه عایشه و طلحه و زبیر وارد بصره شدند، در مکانی به نام مربد توقف کردند.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۵.</ref> مردم بصره همراه با عثمان بن حنیف هم در مربد تجمع کردند.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۵.</ref> طلحه در خطبه‌ای که در بین مردم [[بصره]] اایراد کرد، قصد خود را از جنگ با امام علی تلاش برای اصلاح امت [[پیامبر(ص)]] و ترویج اطاعت خدا بیان کرد.<ref>شیخ مفید، الجمل و النصره، ۱۳۷۴ش، ص۳۰۴.</ref>

طلحه با تمجید فراوان از عثمان،<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۵.</ref> او را خلیفه مظلوم خواند و سپس خود و یارانش را در پی خونخواهی عثمان معرفی کرد.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۵.</ref> زبیر هم سخنانی مشابه بر زبان راند و سپس جمعی از مردم به موافقت با آنان برخاستند و برخی دیگر سخنان طلحه و زبیر را دروغ خواندند و یادآوری کردند که این دو بیشترین مخالفت را با عثمان داشته‌اند.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۵.</ref>

پس از طلحه و زبیر، عایشه در حالی که درون کجاوه، بر شتر خود سوار بود و با صدایی بلند سخن می‌گفت، عثمان را خلیفه مظلومی خواند که پس از آنکه از گناهانش توبه کرده، به ظلم کشته شده است.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۵.</ref> عایشه، خواسته خود را کشتن قاتلان عثمان دانست.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۵.</ref> پس از سخنان عایشه، برخی از مردم او را تصدیق کرده و برخی دیگر او را دروغگو خواندند.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۵-۲۶.</ref> این اختلاف باعث درگیری و زد و خورد شد.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۵-۲۶.</ref> این درگیری به جنگ بین دو گروه انجامید و کشته‌ها و زخمی‌هایی در پی داشت.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۶.</ref> سپس دو طرف توافق کردند که دار الاماره، بیت المال و مسجد بصره، تا ورود امام علی(ع)، در اختیار عثمان بن حنیف باشد و طلحه و زبیر و یاران آن دو آزاد باشند.<ref>بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ش، ج۳، ص۲۶.</ref>