حیدر کرار: تفاوت میان نسخه‌ها

لقب کرار(حمله کننده پیاپی) توسط [[پیامبر اسلام(ص)]] در غزوه خیبر به امام علی(ع) اعطا شد که در منابع به [[حدیث رایت]] شهرت دارد. این لقب زمانی به امام داده شد که برخی از [[صحابه]] از جنگ فرار کرده بودند. پس از غزوه خیبر، امام به حیدر کرار شهرت یافت.

ازجمله آنکه در کتب قدیمی، نام امام، اسد که همان حیدره است، بوده<ref>صالحی الشامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۵، ص۱۶۳.</ref> و یا آنکه نام امام هنگام ولادت<ref> بیهقی، دلائل النبوة، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۲۰۹.</ref> و یا در جوانی<ref> صالحی الشامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۵، ص۱۶۳.</ref> حیدر بوده است. برخی معتقدند که [[فاطمه بنت اسد]] مادر امام علی(ع) این نام را که نام پدر خود بود،<ref> صالحی الشامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۱۱، ص۲۸۷.</ref> هنگام تولد امام در غیاب [[ابوطالب]] برای ایشان برگزید که پس از مدتی، ابوطالب نام علی را برای ایشان انتخاب نمود.<ref> اصفهانی، مقاتل الطالبیین، بیروت، ص۳۹؛ صالحی الشامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۱۱، ص۲۸۷؛ مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۲۹۰.</ref> امام علی(ع) در [[غزوه خیبر]] و در زمان رویارویی با مرحب یهودی به انتخاب نام حیدر توسط مادر خود اشاره کرده است.<ref> برای نمونه نگاه کنید به: ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۷۸۷؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۸۵؛ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۸۷؛ ذهبی، تاریخ الإسلام، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۴۰۹؛ ابن اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۲، ص۲۲۰.</ref> عده‌ای از محققان با استناد به جمله امام در رویارویی با مرحب یهودی، این قول را صحیح دانسته‌اند؛<ref> اصفهانی، مقاتل الطالبیین، بیروت، ص۳۹.</ref> هرچند عده‌ای معتقدند که این نام توسط [[قبیله قریش]] به امام(ع) داده شده است.<ref> اصفهانی، مقاتل الطالبیین، بیروت، ص۳۹، نقل قول. </ref>

این واقعه به [[حدیث رایت]] شهرت داشته<ref>برای نمونه نگاه کنید به: نجاشی، رجال النجاشی، ۱۳۶۵ش، ص۹۴؛ ابن حیون، شرح الأخبار، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۴۷؛ اربلی، کشف الغمة، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۱۵۱؛ مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۱، ص۳۲.</ref>

و از فضائل اختصاصی امام علی(ع) دانسته شده است<ref> طبری آملی کبیر، المسترشد، ۱۴۱۵ق، ص۳۰۰.</ref> و در استدلال به برتری ایشان نسبت به دیگر [[صحابه]]<ref> مفید، الإفصاح فی الإمامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۳۳.</ref> و ثبوت [[امامت]] امام علی(ع) استفاده شده است.<ref> حلی، کشف الیقین، ۱۴۱۱ق، ص۱۴۰.</ref>

حدیث رایت بازتاب گسترده‌ای در کتب حدیثی، تاریخی و تفسیری [[اهل سنت]] داشته است.<ref> ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب(ع)، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۱۲۷؛ طبری آملی کبیر، المسترشد، ۱۴۱۵ق، ص۳۴۱.</ref> برخی از محققان به کتاب‌های متعددی از اهل سنت که این واقعه را انعکاس داده‌اند، اشاره کرده‌اند.<ref> ابن أبی جمهور، عوالی اللئالی، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۸۸؛ ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب(ع)، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۱۲۷؛ طبری آملی کبیر، المسترشد، ۱۴۱۵ق، ص۳۴۱.</ref> چنانکه [[محمد حسن مظفر نجفی]] در کتاب [[دلائل الصدق لنهج الحق]] بیش از سی مورد از کتب متقدم اهل سنت که به این واقعه پرداخته‌اند را ذکر کرده است.<ref> مظفر نجفی، دلائل الصدق، ۱۴۲۲ق، ج۵، ص۸۲-۸۳.</ref>