کاربر ناشناس
مجوس: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←پیامبر مجوس
imported>Shadpoor جز (←منابع) |
imported>Shadpoor جز (←پیامبر مجوس) |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==پیامبر مجوس== | ==پیامبر مجوس== | ||
دینوری<ref>الدینوری، الأخبار الطوال، ۱۳۷۳ش، ص۲۵.</ref> و بیهقی<ref>بیهقی، تاریخ بیهق، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۴۸۵و۴۹۸.</ref>از تاریخ‌نگاران قرن سوم و چهارم هجری قمری [[زرتشت]] را پیامبر مجوس می‌دانند؛ اما گروهی دیگر از تاریخ‌نگاران-از جمله [[محمد بن عبدالکریم شهرستانی|شهرستانی]] صاحب کتاب [[الملل و النحل (شهرستانی)|الملل و النحل]] و برخی از نویسندگان معاصر- با این دیدگاه مخالفند<ref>علیمردی، «مجوس در روایات اسلامی»، ۱۳۹۴ش، صص۹-۱۰.</ref> و برخی از آنها، با استناد به روایات نقل شده از [[امامان شیعه(ع)]]<ref>حر عاملی، وسائل الشیعۀ، مؤسسة آل البیت، ج۱۵، ص۱۲۷.</ref> | دینوری<ref>الدینوری، الأخبار الطوال، ۱۳۷۳ش، ص۲۵.</ref> و بیهقی<ref>بیهقی، تاریخ بیهق، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۴۸۵و۴۹۸.</ref>از تاریخ‌نگاران قرن سوم و چهارم هجری قمری [[زرتشت]] را پیامبر مجوس می‌دانند؛ اما گروهی دیگر از تاریخ‌نگاران-از جمله [[محمد بن عبدالکریم شهرستانی|شهرستانی]] صاحب کتاب [[الملل و النحل (شهرستانی)|الملل و النحل]] و برخی از نویسندگان معاصر- با این دیدگاه مخالفند<ref>علیمردی، «مجوس در روایات اسلامی»، ۱۳۹۴ش، صص۹-۱۰.</ref> و برخی از آنها، با استناد به روایات نقل شده از [[امامان شیعه(ع)]]،<ref>حر عاملی، وسائل الشیعۀ، مؤسسة آل البیت، ج۱۵، ص۱۲۷.</ref> مجوس را دارای پیامبری با نام «داماست» و کتابی با نام «جاماست» می‌دانند.<ref>علیمردی، «مجوس در روایات اسلامی»، ۱۳۹۴ش، صص۹-۱۰.</ref> | ||
اما [[شهاب الدین سهروردی]]، مجوسیان را دارای عقاید شرک‌آمیز می‌داند که دوگانه نور و ظلمت را، به غلط، دو مبدا حقیقی برای جهان به حساب آوردند.<ref> سهروردی، مجموعه مصنفات(حکمةالاشراق)، ۱۳۷۵ش، ج۲، ص۱۰-۱۱.</ref> به باور سهروردی، این انحراف عقیدتی از حکمت فارسی و [[زرتشت|زرتشتی]]، بعد از گشتاسب شکل گرفت.<ref> سهروردی، مجموعه مصنفات(الالواح العمادیة)، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۹۲.</ref> | اما [[شهاب الدین سهروردی]]، مجوسیان را دارای عقاید شرک‌آمیز می‌داند که دوگانه نور و ظلمت را، به غلط، دو مبدا حقیقی برای جهان به حساب آوردند.<ref> سهروردی، مجموعه مصنفات(حکمةالاشراق)، ۱۳۷۵ش، ج۲، ص۱۰-۱۱.</ref> به باور سهروردی، این انحراف عقیدتی از حکمت فارسی و [[زرتشت|زرتشتی]]، بعد از گشتاسب شکل گرفت.<ref> سهروردی، مجموعه مصنفات(الالواح العمادیة)، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۹۲.</ref> | ||